Jaren geleden liepen we in Parijs langs een crèpes-stalletje. Het was vlakbij de Eiffeltoren en ja, wij zouden eigenlijk wel zo’n crèpe lusten. Maar toen gebeurde het. De crèpesbakker was verkouden en nieste hard, zomaar over de vers gebakken crèpes. Kun je je voorstellen dat wij toen niet meer zo veel zin hadden en mar snel doorgelopen zijn?
En waarom ik dat nu schrijf, zul je vragen. Wel, afgelopen week was ik snipverkouden en ik heb even ernstig overwogen om dat hele oliebollenbakken maar over te laten gaan. Ik wilde man en kinderen tenslotte geen beniesde bollen voorzetten. Maar gelukkig, zaterdag was het ergste leed geleden en kon ik dus “schone” bollen bakken 😉
Category Archives: Rotterdam
Verwenmiddag
Onze Scrabbleclub De Klinkers hoeft de speelruimte die ze gebruikt niet te betalen. Wel verwacht men dat er iets gedaan wordt voor de bewoners van de bijbehorende flat. De Klinkers organiseert dan ook elke dinsdagmiddag een spelletjesmiddag, waar zo’n 8 tot 10 dames komen om Canasta, Rummykub of Trionimos te spelen. Zelf kom ik ook graag, niet alleen om te spelen maar ook een beetje te helpen.
Eens per jaar worden de deelneemsters getrakteerd op iets bijzonders. Dit jaar had Ria Stoop, die vrijwel alles regelt, een verwenmiddag bedacht.
Op 21 december zaten Alie, Virginia, Emily, Wilma, Door, Brunilde, natuurlijk ook Ria en ikzelf om 12 uur aan de koffie. En daar kwamen Jennifer en Casia van het Albeda College om elk van ons te verrassen met een fijne manicure, inclusief massage en fraai gelakte nagels.
Dilay, ook van het Albeda College, kwam even later sjouwend met een grote koffer vol mooie kleurtjes, kwasten en nog veel meer. Zij verzorgde de make-up voor ons, zodat we tot in de puntjes opgemaakt werden.
Het is verrassend te ontdekken dat met wat vakkundig aangebrachte ogenschaduw, mascara, rouge en lippenstift een complete metamorfose kan worden bewerkstelligd. En zo’n manicure is gewoonweg heerlijk!
Maar niet alleen het uiterlijk, ook de inwendige mens kreeg voldoende aandacht. Ria had gezorgd voor kerststol en cheesecake bij de koffie en thee. Later werd een drankje geserveerd en stonden stukjes kaas en worst en ander hartigs op tafel.
Zo rond half vier waren alle dames gemanicuurd, gelakt en opgedoft. Gezamenlijk ruimden we op, wasten alles af en zetten de schone spullen weer in de kast.
Ria had voor iedereen ook nog een kerstgeschenk en natuurlijk kregen Jennifer, Casia en Dilay een doos lekkers en een envelopje als dank voor hun werk, waarna allen tevreden weer naar huis gingen.
Deel dit op:
Zakenvrouw
Zoals al vaker was gebeurd, had ik geen tassen voor de kerstcadeautjes. De kinderen krijgen al jaren iets om te eten en te drinken en dat moet in een toch wel stevige tas meegenomen worden. Op een van de laatste dagen voor de kerst dus even naar de Action. Helaas, te laat…. geen cadeautas meer te vinden. Maar wat hing daar aan het plafond? Juist, een tas van Action zelf, met leuke kerstdeco. Bij de kassa vroeg ik er naar, maar die waren ook al allemaal uitverkocht. Ik wilde al teleurgesteld weg lopen, toen een vrouw langkwam, kennelijk de bedrijfsleidster. U wilt er zo een kopen? Ja? Dan halen we hem er toch af! En voor we het wisten, stond ze wiebelend op een kassabalie en haalde de tas eraf. Ik wilde er zelfs drie, dus moest ze nog twee keer klauteren en was het kerstdecor van deze vestiging ook meteen naar z’n grootje. Maar ik had de tassen. En Action deze winkeldochters van 2016 alsnog verkocht. Want zaken zijn zaken, toch?
https://widgets.wp.com/likes/#
Deel dit op:
Teruggevonden
Bron: De Oude Rotterdammer
Gek, dat sommige beelden zo blijven intrigeren. Zoals die melkwinkel op de Oude Binnenweg in Rotterdam, waar ik al eerder over schreef. Rotterdam heeft niet zoveel oude gebouwen meer, zeker niet in het centrum. Misschien komt het daardoor.
In ieder geval weet ik nu dat die winkel er al was, toen mijn moeder een klein meisje was. Dat maak ik op uit deze foto, die dan wel niet gedateerd is, maar waarvan ik denk dat ie zo rond 1910 gemaakt is. Dit soort kleding herken ik van oude foto’s. Eén van die kinderen zou zo maar mijn moeder of een tante kunnen zijn. Dat kan ik niet bekijken, maar op de achtergrond is die melkwinkel in vol ornaat nu goed te zien… 😉
Deel dit op:
Spreuk van de week
Elke maandag vind je hier een leuke poster. Zodat we de week in ieder geval met een (glim)lach kunnen beginnen.
Deel dit op:
Poppetjes
Die kussende Delfts blauwe poppetjes zijn zeker een beetje uit de mode. Nu zag ik deze in een winkel toen ik door de hal van het Rotterdamse Centraal Station liep. Ze zijn kleurig, hebben zwiebelbenen en kijken frivool. Maar toch…..
Deel dit op:
Stil
Dit is een ongewoon gezicht. Station Beurs, het drukste station van de Rotterdamse metro, maar nu bijna verlaten. Slechts één vrouw checkt haar mobiel. Och, het was al laat in de avond en niemand wilde nog de stad in. Er waren wel mensen die naar huis wilden en binnen no-time was het dan ook weer druk hier. Maar heel even leek het bijna uitgestorven…
Deel dit op:
Koud
Tja, of we het wel of niet willen, zo langzamerhand komt de winter er aan. De dagen worden alsmaar frisser en zo nu en dan ligt onze vijver er bevroren bij. Hoor ik ’s morgens de buurman zijn autoruiten krabben en leg ik ’s avonds een warm dekentje op mijn voeteneind. Maar heel erg vind ik het niet. Zeker niet als de zon overdag schijnt en het van dat tintelend weer is. En wie goed kijkt, vind zo nu en dan een cadeautje van moeder antuur. Zoals zaterdagmiddag, toen dit blad in de schaduw zo mooi berijpt was gebleven. 
Deel dit op:
Wandelen
| Wanneer het droog weer is, trek ik graag op uit. Dit keer even wandelen in het Kralingse Bos, met de wandelclub. Samen even kletsen over van alles en nog wat, de dagelijkse dingen doornemen. Ondertussen moet je stevig doorlopen. Want die stappen moeten wel worden gezet. Nee, het lukt me niet om elke dag 10.000 stappen te zetten. Maar zo nu en dan piekt de stappenteller behoorlijk.En er is altijd wel iemand bij die je attent maakt op iets bijzonders. Op een bijzondere boom, en net afgezaagde stronk. Of op zoiets als deze lieve paddenstoelen. Schattig toch? Het lijkt wel of ze blozen… |
 |
Deel dit op:
Natuur in de stad
Regelmatig gaan wij even een wandeling maken in het Arboretum Trompenburg in Rotterdam-Kralingen. Elk seizoen is anders, het is mooi aangelegd en er staan zoveel verschillende soorten bomen en planten. Afgelopen week toen de zon zich even liet zien, reden we erheen. Meestal nemen we het openbaar vervoer, maar deze keer wilden we er zo maar eventjes kort tussenuit.
De meeste bomen hadden nog wel wat herfstkleuren, al was het allermooist wel over het hoogtepunt. Maar toch, er viel nog best veel te zien. Zomaar een impressie van onze korte herfstwandeling in een stukje mooi Rotterdam:
-
- De Gunnera al ingepakt
-
- Felpaarse Callicarpa
-
- Roestbruine Koningsvaren
-
- Belofte voor volgende lente
-
- Toch nog herfstkleuren
-
- Voorraad voor de vogels
-
- Sfeervol plaatje
