Category Archives: wandelen

Details

Posted on by
8

Tussen mijn boeken lag jarenlang “…” van …. Zij had jarenlang een rubriek in de NRC, waarin ze kleine, soms bijna onzichtbare dingen toonde in allerlei kunstuitingen. Dat boek heb ik heel vaak ingekeken. Maar soms verdwijnen zulke boeken in de boekenkast en raken uit het zicht.

Toch heb ik het weer teruggezocht, want ik moest er ineens aan denken toen ik vorige week dit fotografeerde. Wie het niet dadelijk herkent, het is een stukje van een voetpad bij ons in de buurt.

Het leek me in eerste instantie een vleugel van een vogel, maar het is waarschijnlijk een schelp, vertrapt en platgedrukt door de wals. Maar op de een of andere manier toch opvallend. En ineens zag ik er ook nog een Indiaan in.

Wie goed om zich heen kijkt, vindt altijd wel iets bijzonders. Zelfs op het voetpad tijdens een wandeling.

Maassluis

Posted on by

Zoals gewoonlijk gaat De Ganzenpas in deze tijd altijd een dagje weg. Dit jaar werd het Maassluis. Daar kunnen we allemaal gemakkelijk komen, want je rijdt er met de metro zo heen.

We waren echte Ganzen hoor, want bij allerlei stations stapte wel een wandelgans in. Na een uurtje waren we er en liepen we wat door het stadje. Maassluis is in de zomer een echte toeristische attractie, maar nu niet. Overal was het redelijk stil, ook al omdat het weer helemaal niet mee wilde werken.

Gelukkig hadden we een tafel voor de lunch gereserveerd en schoven we wat eerder aan voor warme koffie en kozen we daarna uit het heerlijke broodjes assortiment.

En hoewel we elkaar bijna elke week zien, hebben we nooit tekort aan gesprekstof. Het was dus weer ouderwets gezellig.

Verbod…..

Posted on by
Bron: Algemeen Dagblad

Zo nu en dan geloof ik mijn ogen niet als ik lees wat er zoal in de krant staat.

Neem nou het bericht dat de provincie Brabant plannen heeft om auto’s op benzine of diesel te verbieden tot vijf kilometer vanaf groene gebieden.

Stel je voor, je wilt lekker gaan wandelen met je kroost en moet eerst 5 kilometer lopen om bij een boom te kunnen komen. Of je bent gehandicapt. Dan word je door zo’n maatregel gedwongen om thuis te blijven.

Wie bedenkt zoiets? Vast geen ambtenaar op drie hoog achter. Ik vermoed eerder iemand met een ruime strook groen in zijn woonomgeving.

Het lijkt wel alsof sommigen er op uit zijn om chaos te creëren. Terwijl de natuur toch is om gezellig te genieten van alles wat groeit en bloeit.

Nog meer wandelen

Posted on by

Vorige week was het was toch veel te mooi weer om binnen te blijven? Het leek soms wel zomer. Dus spraken de Ganzen af om een rondje Kralingse Plas te doen.

Dat betekende dat we iets vroeger weggingen, de metro naar Kralingen namen en daar in kordate pas naar de Kralingse Plas liepen. Met onderweg natuurlijk regelmatig een korte fotostop voor de heerlijke herfstkleuren.

Halverwege even een rustmoment om bij te praten, koffie te drinken en sanitaire stops in te lassen. Wat valt er verder nog aan toe te voegen dan wat foto’s van onze gezellige wandelochtend?

In alle seizoenen

Posted on by

Dit bootje hoort bij Trompenburg Arboretum en het ligt heel vaak in de sloot achter de grote schuur.

Vrijwel altijd komen we daar tijdens een wandeling langs. En ook bijna altijd maak ik er een foto van. Die zijn niet altijd even mooi of goed belicht.

En natuurlijk is de omgeving ook niet altijd fotogeniek. Want er is wel veel groen, maar soms is het licht te grijs, te donker of valt er nauwelijks kleur te bekennen.

Maar op de een of andere manier wil ik er dus altijd een plaatje schieten.

Gewoon, voor mijn eigen plezier, want ik vind dit een heel schilderachtig plekje.

Snelbuffet

Posted on by

Toen we vorige week wandelden, ontdekten we een grote boom met vruchten. Het leken wel kersen, dikke rode kersen, maar het bleek een kornoelje te zijn.

Verderop zagen we er nog meer, die allemaal tussen andere bomen en struiken stonden.

Maar aan het eind van de wandeling stond zo’n boom net naast het pad. En dat pad was bezaaid met het fruit.

We moesten goed uitkijken waar we liepen. Want de vogels hadden er ook al lucht van gekregen en zich tegoed gedaan aan al dat lekkers.

Snelbuffet, zal ik maar zeggen.

Surfen

Posted on by

Ook sightseeing in je eigen stad is natuurlijk leuk. Afgelopen zondag gingen we op stap om te zien wat er zoal in mijn stad veranderd is.

Natuurlijk wilden we even gaan kijken bij RiF010, de nieuwe attractie midden in het centrum. Achter de Markthal is namelijk sinds kort een mogelijkheid om te surfen. Niet met van die metershoge golven als in Hawaii, maar toch. Golven ruim voldoende om na een beetje oefening over het water te kunnen surfen. Kleding en materiaal is te huur, er wordt instructie gegeven en dan… kun je los.

Nee, wij keken alleen. Was al spannend genoeg, want de ruimte is natuurlijk tamelijk beperkt. En als je een beetje surfen kunt, maak je al snel zo veel vaart, dat je goed moet opletten wil je niet tegen de betonnen wand aan botsen.

Er was behoorlijk wat belangstelling, ondanks de kosten. Voor 50 euro mag je drie golven mee. Maar ja, een reisje naar Portugal of Hawaii loopt tenslotte ook aardig in de papieren.

Het levert in elk geval heel veel leuke beelden op.

Geen vega

Posted on by

Lopend door de stad kwam ik voorbij dit raam.

Ik moest wel even blijven staan om de betekenis goed tot me door te laten dringen.

Not eating meat, is a big missed steak.

Het is een waarheid als een koe en er wordt ook helemaal niks miszegd. Niemand wordt aangesproken op zijn voor- of afkeur.

Al verwacht je bij De Meat Club natuurlijk geen verstokte vega-klanten.

Een nadenkertje, dat is het dan weer wel.

Krachtig

Posted on by

Vorige week wandelden de Ganzen een wat andere weg. Het had gestormd en er lagen tientallen flinke takken op de grond.

En toen zag ik dit. Een cichorei, die tussen de stenen was opgekomen. Een geen eenling, maar op diverse plaatsen zagen we de bloemen tussen de bestrating door.

Nog allemaal fier rechtop, geen spoor van omgewaaid door de storm. Dat is iets waar ik me altijd over kan blijven verbazen.

Dat sterke takken het loodje leggen, maar dat zo’n plant dan gewoon overeind blijft. Kracht van de natuur.

Hoeden en petten

Posted on by

Dinsdag schreef Sjoerd over een trafohuisje, dat ik in Zutphen zag. Gelukkig nog net op tijd kon ik het voor hem fotograferen, de gids liep al een stukje verder.

Het huisje staat tegenover dit gebouw. De grote stenen herinneren aan Pettenfabriek F.M.M. Krukziener. Hier zaten in de goeie tijd honderd meisjes en vrouwen petten te naaien en ook hoeden werden er gemaakt.

Jammer, maar de tijd van degelijke petten is voorbij. Degelijke geruite petten, of van Engels tweed. Het had wel wat. We dragen nu goedkope petjes met reclame of andere versieringen, ikzelf ook soms. Tegen de zon.

Mijn vader droeg altijd een hoed, een pet heb ik hem nooit zien dragen. Je kon hem uittekenen met zijn hoed. En als hij dan een bekende tegenkwam, nam hij dat hoedje af.

Daar in de Beekstraat nr. 25 in Zutphen moest ik aan hem denken. “Als ik een pettenwinkel begin, worden de kinderen zonder kop geboren” placht hij te zeggen. Hij was niet ongelukkig, zelfs een tevreden mens. Maar grote (zakelijke) successen heeft hij nooit gekend.

Maar ook de succesvolle pettenfabriek van meneer Krukziener ging uiteindelijk ter ziele. Ach ja, zo gaat dat….!