Om in de goeie stemming te komen:
Als het weer ook nog meewerkt, dan kan de dag toch niet meer stuk..?
Oranje
2
Category Archives: natuur
Een keer maar
Een keer per jaar verrast de gemeente boom voor de voortuin ons op een weelde aan roze bloesem.
Voor mij mag het wel langer duren dan de paar dagen feest.
Al snel vallen de bloemen uit en klagen er weer mensen over rommel.
Maar nu geniet ik er van.
Natuur
Ergens in 1974 brachten Leo en ik, samen met mijn zus en zwager, een vakantie door in Schotland.
Op een bepaald moment hoorden we dat er een Osprey (Zeearend) broedde in de buurt. Het was iets heel bijzonders.
Na wat zoeken vonden we de wat verscholen plek. Er was een soort van vogelhut gemaakt, van waaruit we het nest met een verrekijker van grote afstand konden bekijken. Het gebied waar de vogel broedde was afgezet en niet toegankelijk.
Vele jaren verder hoorde ik van een zeearend die een nest had in de Biesbosch. Het was voor Nederland heel bijzonder en groot nieuws.
Allengs kwamen meer zeearenden naar ons land om te broeden. En nu zitten er in de buurt van Kampen, aan het Zwarte meer, vier (!) zeearenden te broeden. Trouwens, niet alleen daar. Ik zag foto’s uit Friesland, Millingerwaard en nog andere plekken.
Gaat het gelukkig toch niet zo slecht met onze natuur….!
Voorjaar
Natuurlijk fotografeerde ik niet alleen maar die bloembak onderweg naar het Arboretum Trompenburg.
In het arboretum zelf was natuurlijk ook van alles te zien. Als je er vaker komt, zie je telkens weer iets dat veranderd is.
Want zo kaal als dit perk zag ik het nog nooit, maar ik vermoed dat er heel wat verrassingen in de grond zijn gezet of zijn uitgestrooid. Dus nog vaker komen om te zien wat er allemaal uit de grond zal komen.
Verder waren er zoveel bomen en struiken te zien, die of bloeiden of met hun ontluikende blaadjes kleur gaven aan de tuin. Kijk maar
Voorjaar
Toen vorige week, na alle regen en miezerige dagen, leek het wel of overal de lente zich manifesteerde.
En iedereen scheen dat vast te willen leggen, want ik zag zoveel mensen fotograferen. En ik deed natuurlijk mee. Genoeg materiaal om onderweg plaatjes te schieten van bloeiende bomen, uitbottende magnolia’s, grasvelden vol geel speenkruid of barstensvol narcissen.
Maar zelfs dat werd op den duur een beetje saai. Was er nou niks anders te vinden?
Ja hoor, hier had men zich op het voorjaar voorbereid. Niet in de tuin, die was omgetoverd tot parkeerplaats, maar pal onder de bewoners hun neus, in de bloembak voor de vensterbank.
Niet te missen en meteen als ze ’s morgens de gordijnen openschuiven springt het in het oog.
Mooi begin van de dag, nietwaar?
Wandelen
Tijdens onze vakantie wandelen we nog steeds graag, al maken we onze wandelingen allengs korter. Ook worden we kieskeuriger, want als het pad al te drassig is, keren we gewoon om.
Maar ondanks dat lopen we nog steeds graag en maakt het ons ook niet zo veel uit als we het terrein kennen. Dus liepen we tijdens onze vakantie in Sibculo weer door de Engbertsdijkvenen.
Het is een gebied waar je naar alle kanten vrij uit kunt kijken. Aan de horizon, heel in de verte, ontwaar je soms wat huizen. Verder is het allemaal natuur, met veel water en wat spaarzame bomen. Overal hoor je vogels fluiten of eenden kwaken. De wind heeft er vrij spel en dat is goed te merken. Maar wij hadden geluk, want het was heerlijk weer op onze eerste dag.
Gedicht….
Dit gedicht van Aar van de Werfhorst is te zien in De Pluus in Sibculo. De Pluus is een uitkijkpunt in de Engbertsdijkvenen.
Het is één van de weinige overgebleven hoogveengebieden in Nederland. Het vormt een heel speciaal landschap, waar we graag komen en wandelen. Een beetje ruig, steppe-achtig en soms ook on-Nederlands aandoend.
We waren er al vaker geweest, maar de laatste keer ontdekte ik het gedicht.
Ik ken het werk van Aar van de Werfhorst niet. Maar dit gedicht maakte indruk, omdat ik ook wel eens het gevoel heb dat alle natuur wordt overspoeld door mensen die nauwelijks de schoonheid ervan zien of ervaren. Ze scrollen op hun telefoontje, al selfies makend en whatsappend en gaan voorbij aan wat toch heel wezenlijk is voor ons allemaal.
Sporen
Al wandelend in onze vakantieomgeving viel het me op dat wij mensen zo vaak onze sporen in de natuur achterlaten.
Dieren maken hun sporen ook, natuurlijk. Maar die zijn een heel stuk minder snel te onderscheiden. Daar moet je echt een studie van maken en dan nog….! Ik weet nooit precies welke pootafdrukken behoren bij welk dier. Ik hoor vogels fluiten, geniet er van. Maar welk vogeltje zo vrolijk fluit, kan ik alleen met een app uitvogelen.
Je hoeft echter maar een paar stappen in de natuur te zetten of je vindt wel een papiertje, een plastic dop of nog erger een lege fles of blik.
Kijk nou hier… Daar waren vast een paar gezellige uurtjes doorgebracht. Maar neem je rommel na afloop dan toch mee naar huis.
Nu wordt het een bron van gevaar voor dieren die zich verwonden. En met felle zon is een vonk zo ontstaan en hebben we weer een brand.
Het schijnt dat mensen intelligente wezens zijn, maar soms ben ik daar niet zo zeker van.
Mooie bruggen
In Rotterdam liggen nog steeds “takkenbruggen”over sommige singels. Die werden al zo’n 120 tot 160 jaar geleden gemaakt van dikke takken eikenhout.
Natuurlijk is zo’n brug gevoelig voor de weersinvloeden en moet dan ook regelmatig onderhouden of vernieuwd worden.
Vaak worden bruggen na verloop van tijd vervangen door moderner exemplaren, van beton en asfalt.
Maar vijf van deze bruggen zijn nog in hun oorspronkelijke, maar gerenoveerde vorm, te zien.
Op de Heemraadsingel en Proveniersingel werd nog eikenhout gebruikt. Voor de andere bruggen koos men voor robinia hout, dat even sterk en vrijwel gelijkwaardig is. Eikenhout schijnt in Europa bijna niet meer te krijgen.
Zo’n mooie brug geeft een heel bijzonder cachet aan een singel. Veel statiger en romantischer dan beton.
Lente
Afgelopen dinsdag ontdekte ik dit roodborstje tijdens een wandelingetje. Hij zong het hoogste lied en ik heb er van genoten.
Overal ontspringt groen, er bloeien al wat bomen en de vogels zijn op vrijersvoeten. En dat laten ze horen ook!
Vandaag begint dan officieel de lente, tenminste voor de meteorologie.
En niet alleen kunnen we dat rondom ons zien in tuin en veld, we kunnen dat ook live bekijken, want al vele jaren start Vogelbescherming Nederland op deze datum met “Beleef de lente”.
Ook dit jaar weer heel veel vogels, van steenuil tot ooievaar. Dat wil ik beslist niet missen. Wie kijkt er nog meer?