Om in de goeie stemming te komen:
Als het weer ook nog meewerkt, dan kan de dag toch niet meer stuk..?
Oranje
1
Category Archives: Actueel
Kunst(matig)
Omdat we niet veel TV kijken en zeker de talkshows aan ons voorbij laten gaan, heb ik later pas gelezen over de opmerkingen van een aantal vrouwen over Sophie Hilbrand.
Ik vraag me af waar ze zich mee bemoeien….? Wat kan het je schelen of Sophie zich wel of niet opmaakt.
Dat geldt toch ook voor de pinnige dames, die nogal ruw en onbeschoft hun mening gaven. Zij moeten maar zelf weten of ze zich laten inspuiten, oppimpen of weet ik veel wat voor behandelingen ze willen ondergaan.
Wat ik vind van die opgespoten monden, gevulde of afgetrainde lijven…? Nou, eigenlijk niks. Ze doen maar. Ik blijf wel gewoon mezelf.
Regen
Met alle regen die er vorige week was en de harde stormvlagen die de tuin geselden vreesde ik dat de bloei van onze blauwe regen maar van korte duur zou zijn.
In no time zag je de kale gesnoeide takken uitgroeien tot flinke knoppen, die dagelijks meer verkleurden.
Even dreigde er zelfs nachtvorst. Dat had eens een keer roet in het eten gegooid. Maar gelukkig, het viel dit jaar mee.
Op een dag liep ik ’s morgens de trap af en zag ik dit.
Nog steeds is het een grote blauw/lila wolk aan het eind van de tuin. Ben benieuwd hoe lang het nog zal duren.
Over lijken
Dit artikel in de DPG-bladen maakte me deze week terstond misselijk.
De tot nu toe bijna doodgezwegen oversterfte sinds 2022 komt dan toch eindelijk in de reguliere media aan bod. Maar wat schrijft men dan?
Niet dat het nog steeds grondig onderzocht moet worden, noch wat er mogelijk een oorzaak van zou kunnen zijn.
Nee, elk nadeel heeft zijn VOORDEEL want die oversterfte levert de staat een heleboel geld op. En dat is prima! Dan kunnen we daar dus andere dingen van doen. Wat een walgelijk journalistiek niveau.
Geen woord, geen gedachte voor de vele slachtoffers -en dat zijn niet alleen ouderen- maar een bijna juichend bericht dat de overheid zoveel geld in kas kan houden. Een deel van het geld is al uitgegeven, waardoor de begroting kloppend werd gemaakt. Fijn joh, zoveel mensen minder….! Opgeruimd staat netjes.
Bah, dat vind ik nou riooljournalistiek.
Scheiden
Een aantal jaren stonden hier in de buurt overal grote containers waarin je je plastic afval kon gooien. Regelmatig zag je mensen op de fiets met grote volle zakken plastic op weg naar die bakken.
En ineens kregen we te horen dat het niet meer hoefde. Tenminste in Rotterdam. Want als we in omliggende plaatsen komen, zien we nog regelmatig grote zakken aan lantaarns hangen, met daarin plastic afval.
Toch zal ook dat binnenkort tot het verleden horen. Plastic kan weer gewoon bij het afval. Alleen plastic statiegeldflesjes kunnen dan nog worden ingeleverd. Want de toevoer van goedkoop weggooi spul maakt het allemaal niet meer lonend. Recycling van plastic is te duur.
Maar we deden het toch voor de planeet…?
Film
Vorige week gingen we in de stromende regen naar de bioscoop. Op Facebook had ik een trailer van Ama Gloria gezien en die film wilde ik beslist gaan kijken.
Het is het verhaal van Cléo die al heel vroeg haar moeder verliest. Het wordt niet duidelijk wanneer, maar Cléo is nog maar drie. Haar vader kan niet altijd bij haar zijn, dat staat zijn werk niet toe. Maar er is Gloria, een Kaapverdische oppas. Zij zorgt dag en nacht voor Cléo. Ze wast en verzorgt haar en gaat mee naar de opticien. Gloria brengt haar de eerste dag naar de peuterschool, geeft haar eten, speelt met haar. Kortom, Gloria is een substituut moeder. En Cléo is dol op haar.
Dan krijgt Gloria bericht uit haar thuisland. Haar moeder is gestorven en ze moet terug. Cléo is in tranen en bijna niet te troosten.
Er is één lichtpuntje, in de vakantie mag ze naar Gloria toe. Het heeft nog wat voeten in de aarde, maar toch….
Louise Mauroy-Panzani speelt de kleine Cléo, Ilça Moreno Zego is Gloria. Een prachtige film van Marie Amachoukeli, die me tot tranen toe ontroerde.
Je moers taal
Alles is aan verandering onderhevig en daar is ook niks mis mee. Ook onze taal verandert.
Was het vroeger chique om vooral alles te verfransen, tegenwoordig viert de Engelse taal hoogtij. Kijk maar om je heen. Overal zie je borden, affiches en uitingen in het Engels.
Of dat overal grammaticaal zuiver is, dat weet ik nog niet zo net.
Natuurlijk zijn er situaties waarin het handiger is als iedereen dezelfde taal hanteert. Dan wordt de communicatie iets duidelijker. Het is niet raar dat in het vlieg- of scheepvaartverkeer over het algemeen Engels wordt gebruikt.
Maar waarom er hier nou uitsluitend Engels wordt gebruikt, dat snap ik niet. In het Nederlands was het toch ook goed te verwoorden?
Zomertijd
Vanavond is het weer zover. Dan moet de klok verzet worden.
Elk jaar is dat weer een crime. Want er is zoveel dat een soort van klok- of tijdsaanduiding heeft in ons huishouden. En je kunt natuurlijk beslissen dat de oven en magnetron gewoon de wintertijd blijven aanwijzen, maar ik vind dat toch een beetje vervelend. En ik vergis me dan ook gauw.
Zal toch ook nog wel een tijdje last hebben van het tijdsverschil. Een soort van jetlag.
Maar goed, morgenochtend is het dan weer even een werkje, waarbij we heerlijk kunnen mopperen…. 😉
Waarom nou…
Nu we zo gebrand zijn op goed, gezond en zo zuiver mogelijk eten, viel dit bericht me op.
Aardbeien uit Marokko, die in Spanje een andere verpakking/sticker krijgen en dan uit Spanje lijken te komen.
Dat is in de eerste plaats natuurlijk misleiding, maar ook puur bedrog. En wat te denken over al die extra handelingen, de kosten en de milieuvervuiling die dat met zich mee brengt?
Ik laat nog maar even buiten beschouwing dat de Marokkaanse aardbeien met Hepatitis besmet leken. Maar als je denkt dat het Spaanse aardbeien zijn……! Je wordt als consument totaal om de tuin geleid. En waar kun je dan nog van op aan?
Het is natuurlijk het beste om alleen maar seizoensgroenten en fruit te kopen en te eten. Maar als dit in de winkel ligt, wordt het toch door de consument gekocht.
Hoe je het ook wendt of keert, er klopt helemaal niets van!
Voorjaar
Natuurlijk fotografeerde ik niet alleen maar die bloembak onderweg naar het Arboretum Trompenburg.
In het arboretum zelf was natuurlijk ook van alles te zien. Als je er vaker komt, zie je telkens weer iets dat veranderd is.
Want zo kaal als dit perk zag ik het nog nooit, maar ik vermoed dat er heel wat verrassingen in de grond zijn gezet of zijn uitgestrooid. Dus nog vaker komen om te zien wat er allemaal uit de grond zal komen.
Verder waren er zoveel bomen en struiken te zien, die of bloeiden of met hun ontluikende blaadjes kleur gaven aan de tuin. Kijk maar
