Category Archives: Actueel

Teiltje

Posted on by
6

Al een hele tijd ben ik op zoek naar een afwasteil. Die zijn er natuurlijk genoeg te koop, in kleuren en allerlei maten. Maar ik zoek een tamelijk groot formaat. Vierkant en minimaal 30 x 30 centimeter. De diepte is niet zo van belang, want ik wil er mijn pannendragers in schoonmaken.

De meeste teiltjes zijn net iets kleiner en lopen naar beneden wat af en daardoor past er geen pannendrager in. Ik zou het in de gootsteen kunnen doen, maar dat wil ik eigenlijk niet.

Nou zag ik laatst bij Blokker een handig teiltje, zo te zien iets voor een kampeervakantie. Er zat zelfs een stop in, zodat het makkelijk leeg te maken was. Op het etiket stond de maat: 31,3 x 30,6 x 19,9 centimeter. Het leek me genoeg. Maar voor alle zekerheid mat ik thuis de dragers nog even op. 28 centimeter in het vierkant, het zou moeten passen.

De volgende dag naar Blokker. Maar jammer, thuis bleek de maat helemaal niet te kloppen. Afwasteil dus linea recta terug.

Maar nou kan ik nog steeds die pannendragers niet schoonmaken. Zouden die in de vaatwasser kunnen? Het wordt afgeraden, maar ze zijn van stevig gietijzer, dus ik denk het wel. Maar hoe komen ze er uit? Wie weet het?

Vakantiedag

Posted on by
10

Het is nogal stil in Saint Riquier, maar het is prachtig weer. De abdij staat majesteitelijk aan het plein, maar is helaas niet open. Daarnet nog wel, maar nu is het 12 uur geweest en dan… dan willen Fransen eten. Zullen wij dat dan ook maar doen? Ja, goed idee, maar waar? “Daarnet kwamen we langs een cafeetje, waar je vast ook wel wat kunt krijgen”, zegt Leo. En ja, er staan wat tafeltjes, er zitten wat mensen. Maar eten?

We duwen de deur open en krijgen meteen de vraag of we komen voor een repas? Na onze bevestigende knik worden we naar achteren verwezen. En daar rollen we bijna om van verbazing. Want achterin blijkt een flinke ruimte te zijn, die zowat compleet vol zit met merendeels mensen die hun lunchpauze hier doorbrengen.

We krijgen een plekje en gaan zitten. Meteen wordt een grote kan water geserveerd, ligt er een menu en bestek. Het dagmenu lijkt ons wel wat. We kiezen voor een hoofdgerecht en dessert. Drie gangen lijkt ons te veel.

Vrij snel krijgen we een heerlijke schotel met salade, knapperig krakende friet en “potjesvleesch”. Dat blijkt een regionaal gerecht te zijn van flinke stukken vlees van kip, konijn, kalfs- en varkensvlees in gelei. Alles is vers en ter plekke bereid. We nemen er een glas witte wijn bij. Het smaakt ons verrukkelijk. Het dessert is ook al zo lekker, een mooie crème brulée. We sluiten af met een piepklein kopje espresso. Tegen tweeën loopt de zaak leeg en vertrekken ook wij.

En dan is ook de abdij weer te bezichtigen. Groots, indrukwekkend, niet te veel pracht en praal. Maar met mooie details en schilderijen.

Niet echt uitnodigend

Posted on by
3
Bron: Facebook / Peter Utrecht / Bankjes met/zonder uitzicht

De foto pikte ik van Facebook, maar viel me in eerste instantie op om dat die gemaakt is in Nederland, want dit bankje staat ergens in Utrecht in de wijk Oog en Al.

Fijn toch zo’n bankje? Je zit er helemaal tussen en in het groen. Maar of het nou echt zo lekker zit? Een beetje veel prikkeling, want dat groen is niks anders dan allemaal brandnetels.

Ik heb wel eens gehoord dat brandnetels zouden helpen tegen reuma. Of kom je dan van de regen in de drup? Pijn is niet fijn, maar een hele dag een prikkend lijf is dat toch ook niet.

Nee, het bankje is goed bedoeld, maar niet uitnodigend. Daar moet echt een flinke maaier aan te pas komen. Dan wil er vast wel weer iemand op zitten 😉

Hergebruik

Posted on by
Bron: Google foto’s / Leefzuinig.be

Het eerste wat ik vroeger in een hotel deed, was kijken in de badkamer. Om te zien of die wel schoon was én om te zien of er stukjes zeep lagen. Meestal was dat het geval, vaak in een leuk papiertje, kant en klaar om te gebruiken. Dat deed ik dan weer niet, ik had mijn eigen zeep meestal mee. Dat stukje (of meer) ging linea recta in mijn koffer. Thuis verzamelde ik die stukjes in een grote pot, voor de show en om te gebruiken bij het fonteintje in het kleinste kamertje.

Niet iedereen nam de zeep mee, maar gebruikte het wel tijdens het hotelverblijf. En wat doe je met al die restanten zeep? Soms worden de stukjes verzameld en verstuurd naar een bedrijf dat de zeep vermaalt en omsmelt naar nieuwe zeepjes. Die worden dan uitgedeeld aan mensen die geen geld hebben om zeep te kopen, maar zich toch moeten wassen. Want hygiëne is tenslotte van groot belang voor iedereen.

Hoe gaat dat in de toekomst? Want steeds meer hotels gaan over op vloeibare zeep en shampoo. Dat moet dan wel weer in plastic flessen. En het hervullen is omslachtig en duurt veel langer dan een stukje zeep neerleggen. Verandering is niet altijd verbetering.

En ik vind het jammer dat de zeepjes langzamerhand verdwijnen. Had toch een bepaald soort charme.

Herfst

Posted on by
Bron: Facebook / Art Institute of Chicago /
Soul space

Meteorologen hebben er een ander mening over, die beginnen de herfst al op1 september. Maar ik ben van de oude stempel en hou het gewoon op 21 september. Vandaag dus.

Vanaf vandaag wordt het steeds kouder en kouder, natter en natter. Mistflarden versieren de ochtend en de wind raast bij tijd en wijle langs het huis.

Binnen maken we het weer knusser. De kaarsen worden uit de kast gehaald, er geurt stoofvlees en rode kool op het fornuis. Het warme dekentje ligt al klaar om koude knieën te voorkomen. En bij dat seizoen hoort dit kunstwerk van Escher “De drie werelden”.

Pure schoonheid van al het verval dat ons naar de winter leidt en dan weer langzaam aan richting lente 😉

Kruidenmix

Posted on by

Leo had voor een gerecht kipkruiden nodig en zocht in de supermarkt. Maar helaas, al die potjes -en dat zijn er nog al wat- bevatten voornamelijk zout.

Nou snap ik best dat zo’n kant en klaar potje handig kan zijn, maar al dat zout willen we niet in onze gerechten.

Dus zat er niks anders voor Leo op dan zelf de kruiden te mixen. En al doende ontdekte hij dat je met een redelijke voorraad kruiden eigenlijk van alles kunt klaarmaken. Naar eigen smaak of volgens een bestaand recept.

Dus werd mijn voorraadje kruidenzakjes geïnspecteerd en mixte hij een potje. Zonder zout uiteraard. Dat doen we later zeer beperkt in het gerecht zelf.

Wat we ook ontdekten, is dat die kruidenmixen ongelofelijk duur zijn. En dan krijg je dus vooral zout. Veel leuker en lekkerder is om je eigen mix te maken. Daar heb ik al eerder over geblogd, dus wie recepten zoekt, klikt hier.

Hopeloos

Posted on by
Bron: Google afbeeldingen

Hopeloos ouderwets!! Dat vinden onze kinderen omdat we rekeningen, tickets en voor ons belangrijke dingen nog uitprinten. Die staan toch in je inbox, op je mobiel, laptop…

Maar wat is er op tegen een tastbaar papier te hebben, dat netjes kan worden opgeborgen en stante pede terug te vinden is? In een map of ordner, alfabetisch of op soort? Of na gebruik in de papierbak verdwijnt?

Wat is er mis met een rekening per post? Nu krijgen we soms een rekening, die gedownload moet worden. Wil je hem bekijken moet ie omgezet worden naar het juiste formaat, .pdf of iets anders.

Of nog erger, de prijsopgave van de Tandartskliniek komt met een code. Die moet je opvragen in je mailbox, terug naar de post zelf, intoetsen en dan… hèhè… daar istie. Ik zie niet in dat zoiets makkelijker is dan een blaadje waarop je meteen kan zien hoeveel het bedrag uiteindelijk is.

Dus kochten we laatst weer een nieuwe printer. De oude was niet echt kapot, maar het inktkussen was vol. En dat verwijderen en een nieuw plaatsen, dat kostte een vermogen. Beter dus een nieuwe printer. En dat vind ik nou hopeloos verspillend…!

Snelbuffet

Posted on by

Toen we vorige week wandelden, ontdekten we een grote boom met vruchten. Het leken wel kersen, dikke rode kersen, maar het bleek een kornoelje te zijn.

Verderop zagen we er nog meer, die allemaal tussen andere bomen en struiken stonden.

Maar aan het eind van de wandeling stond zo’n boom net naast het pad. En dat pad was bezaaid met het fruit.

We moesten goed uitkijken waar we liepen. Want de vogels hadden er ook al lucht van gekregen en zich tegoed gedaan aan al dat lekkers.

Snelbuffet, zal ik maar zeggen.

Havendagen

Posted on by

Lag vroeger de reclame voor de Rotterdamse havendagen al wekenlang bij de Appie of elders in de stad, dit jaar waren de vooraankondigingen maar mondjesmaat. O, er was voldoende berichtgeving, maar een beetje verborgen, alles digitaal… Bespaart papier, spaart het milieu, zullen we maar denken.

In voorgaande jaren hebben we vaak allerlei excursies geboekt. Dit keer gingen we op de bonnefooi en lieten we de busreisjes en zo maar voor wat ze waren. Het was mooi weer en we gingen gewoon sfeer proeven. Met het OV naar de stad en dan lopen en zien waar we wat we tegenkwamen.

We liepen richting het Maritiem Museum en daar achter op de Schiedamsedijk was van alles te zien, te horen, te ruiken en te proeven. Het was druk, maar gezellig druk. Geen duwende menigte, wel heerlijk kuierende mensen. Er waren oude ambachten (altijd en nog steeds leuk), informatie over scheepsbouw en andere maritieme zaken. Alles afgewisseld met een bigband die pittige muziek liet horen of een Shantykoor voor de couleur locale.

We liepen verder, bekeken vanaf de Erasmusbrug het nog altijd drukke scheepvaartverkeer, aangevuld met roeiboten, speedboten en patrouillerende politievaartuigen.

Bomen

Posted on by

Vorige week kreeg ik het boek “Trompenburg, Tuinen & Arboretum Rotterdam”, een flink formaat boek over -hoe kan het anders- Arboretum Trompenburg.

We komen er vaak en met veel plezier, want er is altijd veel te zien. De tuin is al heel oud en er staan dan ook heel wat oudere en echt volwassen bomen. De schrijver Ger Fortgens, is meer dan 31 jaar lang verbonden geweest aan de tuin en heeft er met hart en ziel als hortulanus gewerkt.

Het boek leest prettig en geeft een schat aan informatie over bomen, struiken en planten die men in Trompenburg kan vinden. Maar ook over het belang van het zoeken naar de juiste standplaats voor een boom of plant, over vermeerderen en nog veel meer.

In een stad als Rotterdam dreigen bomen vaak het onderspit te delven, want… Ja er moet zoveel gebeuren. Riolering verlegd, straten verbreed of aangelegd. Bomen kunnen in de weg staan en dan wordt soms maar besloten tot het kappen of verwijderen ervan.

Maar juist bomen en planten zorgen voor een betere atmosfeer, de stad wordt er koeler van en de lucht zuiverder. Hopelijk houdt men daar in de toekomst goed rekening mee. Want voordat een boom tot volle wasdom is gekomen, zijn er al gauw een paar decennia voorbij.