Ca d’Zan

Nee, ik bedoel niet dat plaatsje in Zeeuws Vlaanderen. Ca d’Zan ligt in Florida en het is een buitenhuis (!) geweest van de Ringling circusfamilie. Toen ik er over las in het boek “De sprong van Rose” dacht ik in eerste instantie dat het allemaal fantasie was. Dat zo’n huis, met die luxe, met die weelde niet echt kon bestaan. Maar het bestaat echt, kijk maar.
Zelf ben ik nog nooit in Florida geweest, maar diverse vrienden en kennissen wel. Toch heb ik ze er nooit over gehoord. De meesten zullen wel naar Disney geweest zijn. Toch lijk me een bezoek aan dit huis, dat nu een museum is, de moeite waard. Ik zou er liever een kijkje willen nemen dan in het sprookjespark van Mickey Mouse.
Die Ringling familie moet ongelofelijk rijk zijn geweest. John Ringling en zijn vrouw Mable hielden van reizen en waren verrukt van Venetië. Ca d’Zan werd dan ook in Venetiaanse stijl gebouwd en rijkelijk van kunst voorzien. John Ringling stierf echter als een arme man en liet Ca d’Zan na aan de staat Florida.
Lange tijd was het huis verlaten, maar eind jaren negentig werd het gerestaureerd en in oude luister hersteld.
Misschien een tip voor degene die binnenkort naar Florida gaat?
Ca-d'zan

Boek en film

Vorige week zag ik “De keuze van mijn vader“, een film van Yan Ting Yuen. Diezelfde dag haalde ik een gereserveerd boek op uit de bieb: “De zoetzure smaak van dromen” van Sun Li. Film en boek vertellen parallel aan elkaar vrijwel een zelfde, maar toch weer ander verhaal.
Over Chinezen in het communistische China na de oorlog. Waar honger heerst, de politiek waanzinnige dingen verordonneert, angst regeert. Waar het leven onleefbaar lijkt en vluchten de enige mogelijkheid biedt om hier aan te ontkomen.
De kinderen van de gezinnen worden meegesleurd, ze hebben geen keus.
Ze komen aan in een volkomen andere wereld, passen zich aan, zo goed en zo kwaad als het gaat. De ouders beseffen dat niet zo. Zij werken in het restaurant, zich nauwelijks bewust van de omgeving. Er is gewoon geen tijd. Niet zeuren, kom helpen, er wachten klanten. Wees beleefd, schik je in het lot. Er is altijd wel wat te doen. Er moet geld verdiend worden. Voor de familie in China, voor later, als ze terug gaan.
En ja later, dan kun je terug kijken en beseffen hoe het anders had gekund, had gemoeten misschien. Zie je de dingen in een beter perspectief. Beseffen ouders wat ze hun kinderen aan deden, zien kinderen waarom hun ouders zo handelden.
De beide familiegeschiedenissen lopen uiteen, eindigen anders. Maar zowel de film als het boek zijn voor mij allebei een aanrader.

Bewaren

Bewaren

Gouden jaren

gouden-jaren Hoe ouder je wordt, hoe meer er een soort van “gouden sluier” over het verleden komt te hangen. Ik ben zelf nogal van de nostalgische gedachten, ga eens te meer terug in de tijd. Toen alles beter, leuker, stiller leek…. Maar is dat ook zo? Nee, natuurlijk niet. Maar je vergeet snel de onaangename dingen, de narigheid en het ongemak. Dat is menselijk. Ik las het boek “De gouden jaren”van Annegreet van Berge en herkende een heleboel zaken.

Sommige zijn best wel een beetje hilarisch. Zo spandeerde mijn moeder geen geld aan een nieuwe dweil of soplap, maar nam ze een oud hemdje of onderbroek. Ik heb dat altijd verschrikkelijk gevonden en kocht dus nieuwe poetslappen. Later kwamen de microvezeldoekjes op de markt en was ik een van de eersten om ze te gebruiken.

“Flauwekul” vond mijn moeder en “zonde van het geld”. Maar juist die vrolijk gekleurde doeken brengen wat gezelligheid bij het huishoudelijk werk. Dat inmiddels ook veranderd is. Want wie deelt er nog een stofzuiger met zijn buurvrouw?

Ik denk dat ik nog wel eens meer uit dat boek zal ophalen, dat las als een trein.

Wat een vinding!

Je staat soms versteld van wat er allemaal te vinden is op internet. En wat er zoals aangeprezen wordt.
Neem nou dit filmpje, je blijft je verbazen over het product dat deze man zo aanprijst. Helemaal draadloos, overal bereik, altijd klaar om te pakken, nooit storing, handig om mee te nemen, 😉 nou ja kijk zelf:

(Met dank aan Boekbinderij Wilgenkamp)

 

 

De geur van jasmijn

Vaak genoeg lijkt een boek me mooi, maar eenmaal aan het lezen verslapt mijn aandacht. Vele boeken die door anderen als een must werden aangeprezen, konden mij toch niet zo boeien.
Vorige week zocht ik op goed geluk in de bieb. Ik wilde een luchtig boek hebben en liet mijn keus vallen op “De geur van jasmijn”  van Janice Y.K. Lee. Het logo op de kaft beloofde een “romatisch verhaal” en dat is het ook, maar met een veel diepere achtergrond.
In het Hongkong tijdens de Japanse bezetting heeft Will een relatie met Trudy. Deze relatie is van grote betekenis. Zij  blijft een rol spelen, ook in de relatie met Claire, die pas in 1952 in Hongkong arriveert en stukje bij beetje leert waarom Will soms zo raadselachtig reageert.

Ik heb het boek ademloos uitgelezen en wilde meteen nog meer boeken van deze schrijfster lezen. Helaas, voorlopig is dit haar enige werk.

Spreuk van de week

Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een. Ook deze week dus weer:

Een goed boek is als jeuk waar je niet bij kunt. Je kunt het niet met rust laten.
Laura Bush

Een goed boek is als jeuk waar je niet bij kunt. Je kunt het niet met rust laten. Laura Bush

Geheim

Een geheim is slechts een geheim als één persoon er van weet. Zodra je het geheim deelt met een ander, is het geen geheim meer.

Maar voor sommige mensen weegt een geheim zo zwaar op hun gemoed, dat ze het wel op een of andere manier moeten verkondigen. En daarvoor bestaat nu www.briefgeheimen.nl. Daar kun je al je geheimen kwijt. En maak je een mooie of originele boodschap, dan wordt je geheim misschien wel in een boek op genomen.

Het eerste boek is al uitgebracht. Ik kreeg het met Kerst en het staat vol leuke, rare, lieve of gekke geheimen. Heerlijk om zo nu en dan eens in te neuzen.

Eh…. eigenlijk was dat mijn geheim…. 😉