Category Archives: museums

Jan van Eyck

Posted on by

Ik ging naar Gent voor de tentoonstelling van Jan van Eyck. En omdat Leo daar niet zo’n zin in had, ging ik alleen, met de trein.

Jammer genoeg heb ik al een tijdje last van een zere knie. Ik hoopte dat die pijn over zou zijn, maar juist bij dit bezoek kreeg ik enorm veel last. Veel trappen lopen is dan natuurlijk niet prettig, maar ik ontkwam er in het MSK niet aan. Het vergalde een beetje het plezier van de tentoonstelling die absoluut zeer mooi is.

Boymans-van Beuningen, Rotterdam

Er zijn nog maar een kleine twintig werken van Van Eyck in de wereld. Het enige in Nederlands bezit behoort aan Museum Boymans van Beuningen en ik weet dat ik daar vaak naar heb staan kijken.

Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen

Maar van de andere werken zijn natuurlijk vele foto’s in omloop. En dat is dan een beetje verraderlijk. Want die foto’s lijken vaak groter dan het originele werk. Maar het origineel is natuurlijk toch altijd het allermooist. Ongelofelijk dat de werken al meer dan 750 jaar geleden geschilderd werden. De kleuren, de details, de levendigheid, het maakt nog steeds een verpletterende indruk.

Ik was van plan om ook nog een bezoek aan de St. Baafskathedraal te brengen om daar het Lam Gods te bekijken. Maar nee, mijn knie liet me weten dat zoiets beslist geen goed idee was. Dus nam ik de trein terug naar Antwerpen.

Niet alle werken van Jan van Eyck zijn in Gent te zien. Sommige schilderijen zijn zo fragiel dat ze niet uitgeleend kunnen worden.

Wie ook naar Gent wil gaan, doet er verstandig aan om kaarten van te voren te bestellen. De tentoonstelling is vrij druk en dus is het zinvol om een wat rustiger tijdslot te kiezen.

Glans en glitter

Posted on by

Afgelopen week ging ik met schoondochter naar De Hermitage om de tentoonstelling van de Russische juwelen te bekijken.

Ongelofelijk wat hadden die Russische tsaren en hun familieleden een goud en juwelen. Meteen al bij binnenkomst kun je vergapen aan glans en glitter, al viel me op dat het soms ook niet was wat het in eerste instantie leek. Een armband waarvan de cameeën bleken te bestaan uit papiermaché. Prachtig gemaakt, levensecht, maar toch…. Het was overweldigend. Dan vraag je je af hoeveel tijd de mensen toen besteedden aan zich kleden. Daar moeten uren mee zoet gebracht zijn.

En dan de kleding zelf. Vele meters stof verwerkt in enorme queues, tailles die zo smal waren dat het bijna onwerkelijk leek. Maar of het allemaal ook prettig droeg…? Hoe moet je in hemelsnaam gaan zitten met zo’n groot gevaarte op je bibs? Zelfs de kinderkleding was versierd met schitterend borduurwerk en ook daar behoorden prachtige juwelen en zilveren rammelaars bij.

Op elke vitrine was duidelijk te zien wat er allemaal lag en zo konden we ons een mooi beeld van die tijd vormen. En alles ook sfeervol maar duidelijk verlicht.

Toch mooi

Posted on by

Ik was met schoondochter in de Hermitage in Amsterdam om de tentoonstelling van de Russische juwelen te bekijken. Daar zal ik later nog over schrijven.

Na afloop liepen we nog wat rond en kwamen we terecht bij het Amsterdams panorama. Dat werd afgesloten met de opmerking dat we naar het raam moesten lopen en, als de gordijnen waren opgetrokken, we konden genieten van het mooiste uitzicht van Amsterdam. Het regende die dag pijpenstelen, maar zelfs met regen is het uitzicht inderdaad prachtig. Of het ook het mooiste is, laat ik in het midden.Daar wil ik geen oordeel over geven….

Verstilde schoonheid

Posted on by

Dat is de titel van een tentoonstelling in het Sieboldhuis in Leiden. En dat is precies wat het is. Ragfijne etsen van Tanaka Ryōhei, super gedetailleerd en vrijwel allemaal in zwart/wit. Is dat niet saai? Nee, absoluut niet!

Zelden zag ik zulke prachtige kunstwerken. Ik ben erg gesteld op Japanse houtsneden. Maar deze etsen raakten me ook diep. De tentoonstelling duurt nog tot 19 januari, dus… Wie in de buurt is, raad ik een bezoek aan deze tentoonstelling ten stelligste aan.

Helaas zijn de foto’s hieronder maar een flauwe afspiegeling van de etsen. Je moet ze in het echt bekijken.

Kunst

Posted on by

Zondag liet ik iets zien, waaraan ik geen “kunst”kaartje hang.

Bron: Google foto’s

Dit is natuurlijk wel Kunst, en met een grote K. Een zelfportret (?) van Jan van Eyck, gemaakt in 1433. Het lijkt of het nog maar kort geleden is geschilderd, maar het dus bijna zes eeuwen geleden dat Jan van Eyck zichzelf portretteerde. En nu nog steeds kunnen wij genieten van dit prachtige werk. De man kijkt ons aan, aandachtig, een beetje dromerig vind ik. Een man van vlees en bloed, waarmee je zonder woorden kunt praten.

Er zijn helaas niet veel werken bewaard gebleven van deze schilder. Nog maar zo’n kleine 20 werken zijn her en der in musea op deze wereld.
Van 1 februari tot 30 april 2020 wordt in het Museum voor Schone Kunsten (MSK) in Gent een tentoonstelling gehouden over het werk van Jan van Eyck. Daar zullen we dan ongeveer de helft van deze werken kunnen zien. Die tentoonstelling staat hoog op mijn lijstje genoteerd.

Kwestie van smaak…

Posted on by

Dit schilderij had ik niet zo gauw toegeschreven aan Claude Monet. Aan wie dan wel, geen idee! Maar dit is niet de stijl en de voorstellingen die me bij zijn naam voor de geest komen.

Bij Claude Monet denk ik in eerste instantie aan zijn schilderijen van bloemen, planten, waterlelies. Zie ik zachte kleuren, enorme doeken en proef ik de sfeer van Musée Marmottan in Parijs. Maar nu hangen er een aantal schitterende werken in het Kunstmuseum (de naam Gemeentemuseum is in de ban gedaan) in Den Haag.

Zoals te verwachten was, was het druk. Maar gelukkig niet zo druk dat je niet de tentoonstelling uit het oog verloor. Je kunt een app downloaden op je telefoon en met een beetje gehannes lukte het ons. Zodoende kregen we bij een aantal schilderijen uitleg. Maar ook zonder die uitleg zijn ze vrijwel allemaal prachtig. Dat Monet de laatste dertig jaar van zijn leven vrijwel niets anders schilderde dan de kleuren van zijn tuin in Giverny wist ik vagelijk. Maar dat schilderijen tot begin jaren vijftig een beetje verwaarloosd waren achter gebleven in zijn atelier en er nauwelijks belangstelling voor was, was nieuw voor mij.

Ach ja, ook in kunst is er altijd een bepaald soort mode en raakt het een en ander uit de gratie. Dat wat nu opgehemeld wordt, kan over een tijdje zo maar totaal verguisd worden. Gelukkig werden deze schilderijen herontdekt en door musea aangekocht en tentoongesteld. Het Kunstmuseum heeft met bruiklenen van over de hele wereld een schitterende tentoonstelling gemaakt.

Tentoonstelling

Posted on by

In het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam bekeken we de tentoonstelling “Lust for Life” met het werk van Ed van der Elsken. Hij maakte foto’s in een tijd dat fotograferen nog niet zo wijd verbreid was als het nu is. Nu kiekt Jan en Alleman er op los en worden we overspoeld met foto’s.

Ed van der Elsken was een echte mensen-fotograaf. Niks geposeerd, maar mensen in het echte leven. In de hippietijd in Amsterdam maakte hij prachtige foto’s van de “paradijsvogels” die er rondliepen. Maar ook maakte hij honderden foto’s op zijn reizen naar verre bestemmingen. Niet altijd onder de fijnste omstandigheden, niet vrolijk, maar hartverscheurend. Bij het zien van de foto’s die hij in Bangladesh maakte, voel je nog steeds de pijn die toen geleden is.

De dia’s werden niet altijd goed bewaard en daardoor waren ze bijna onherstelbaar beschadigd. Gelukkig heeft het Nederlands Fotomuseum er voor gezorgd dat de dia’s nog net op tijd gerestaureerd konden worden. Ook dat wordt in de tentoonstelling belicht. Nu kunnen we dus gelukkig nog genieten van die vele duizenden prachtige beelden.

Misschien gaan we nog wel een keertje kijken. De tentoonstelling is nog tot 6 oktober 2019 te zien.

Nooit eens iets anders…

Posted on by

Vorige week waren we in de museumwoning in Vreewijk.
De woning is nog in dezelfde staat als pakweg 100 jaar geleden. De man die er met zijn ouders en later alleen woonde, hield niet van verandering. Toen hij stierf en de woningstichting het huis kwam bekijken, bleek dat er geen spat veranderd was. Geen badkamer, geen warm water, geen nieuw aanrecht, kraan of kastje. Zelfs de deuren war nooit overgeschilderd. Dat was zo uniek, dat besloten werd de woning niet aan de moderne eisen aan te passen, maar er een museumpje van te maken. Er is wel een nieuw verfje op de deuren en ramen gezet, maar nog in de oorspronkelijke kleuren. De meubels zijn bijeen gezocht in kringlopen en van donateurs.  Direct na binnenkomst val je de oude tijd in, van Liberty-stoel, petroleumstelletje, kolenkachel en kolenkit, zand-zeep-soda. Wij vonden het beslist een bezoek waard. Al is het alleen maar omdat we ons dan weer eens goed realiseren dat deze tijd toch wel heel veel comfort heeft.

Zwarte farao’s

Posted on by

Leo en ik gingen naar Assen voor de tentoonstelling “Nubië: land van Zwarte farao’s”. Niet dat we erg veel weten over de archeologie van die streek. Maar we hadden de prachtige tentoonstelling over Iran in gedachten en wilden dit ook graag zien. De tentoonstelling was minder groot en groots als die van Iran, maar het is niet eerlijk om zoiets te vergelijken. Wat er getoond werd was ronduit schitterend en zo verfijnd dat je je niet voor kunt stellen dat al dat fraais in vele eeuwen voor Christus gemaakt werd. Trouwens, veel vazen en kruiken zouden helemaal niet misstaan in een modern design interieur. En ook aan moderne armen en halzen zouden de armbanden en kettingen schitterend staan.
Veel objecten zijn klein en zeer kwetsbaar en worden dus in vitrines vertoond. Mooi opgesteld, maar het maken van foto’s is dan niet goed mogelijk. Ik nam dan ook mijn toevlucht tot Google 😉
Wie het allemaal ook wil gaan bekijken, moet snel zijn, want de tentoonstelling loopt tot 5 mei.

In Londen…

Posted on by

…gingen we ook  naar de Wallace Collection. In het prachtige Hertford House huist een enorme kunstverzameling, bijeen gebracht in de loop van vorige eeuwen. De verzameling is zo groot dat je wel een paar dagen rond kunt lopen. Enorme zalen met een zeer uitgebreide en diverse collectie van schilderijen, zilverwerk, wapens en antieke meubelen. Alles smaakvol en sfeervol tentoongesteld.

Deze diashow vereist JavaScript.