Category Archives: geluksgevoel

Favorieten

Posted on by
13

Elisabeth van het blog BussyBessy vraagt ons een jaar lang onze favorieten op te geven. Dat loopt van je favoriete muziek naar je favoriete seizoen en alles wat daartussen kan liggen. Kijk eens op haar blog. Misschien wil je alsnog aansluiten.

En in juni hebben we (bijna) allemaal de plannen voor de vakantie klaar. Dus is het favoriet-onderwerp dit keer “wat is je favoriete bestemming?” Tja, wat zal ik nou kiezen? Elk land heeft zijn mooie plekken, fijne stranden of prachtige vergezichten.

In 2009 maakten we een georganiseerde reis naar Japan. Maar de vakantie die op ons een enorme indruk maakte was de tweede reis naar dat land. Deze reis hebben we zelf geregeld en dat was heel wat werk. Japan is ver, exotisch, vreemd, met een heleboel andere gewoontes, tradities. Met een onbegrijpelijke taal in onbegrijpelijke tekens.

Maar door het leven in grote steden is het toch ook weer enigszins vertrouwd. En wat ons zo opviel, was de gestresste rust of de rustige stress die er heerst. Alles heel beheerst, met vriendelijke mensen. Een enorme service in winkels. Het maakte niet uit wat je ging kopen, alles werd met zorg ingepakt en met een buiging aan je overhandigd.

Kruispunt in Shinjuku. Het lijkt een enorme chaos, maar iedereen wacht netjes tot de voetgangerslichten op groen gaan

Natuurlijk maakten we gebruik van het beroemde treinennet. Ver van te voren had ik uitgezocht waar we naar toe wilden en op welke dag. En toen ik mijn reisplannen liet zien (ik had alles uitgeprint) typte het meisje achter de balie met onwaarschijnlijke snelheid onze kaartjes uit. Alle tijden klopten, alles werd nog een keer extra gecheckt. Wij hoefden alleen nog maar op tijd op het station te zijn en bij het juiste nummer op het perron te gaan staan. Super efficiënt en zeer comfortabel.

Tegenwoordig maken we niet meer zulke grote reizen, te vermoeiend en te veel gedoe. Maar Japan zou ik nog wel een keertje willen bezoeken.

Maandag met muziek

Posted on by
6

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Ook al weer een wat ouder nummer. Maar nog steeds fijn om te beluisteren. Een song van Janis Ian: Fly too high

Als de clip niet start, dit is de link

Yoga

Posted on by

Aan yoga heb ik vroeger wel gedaan en nu zou ik het eigenlijk ook wel weer graag willen gaan doen. Maar wel in een groep met leeftijdgenoten. Niet zo’n clubje met (nog) jonge en slanke dames, die geen vetrolletjes kennen.

Bron: Facebook / The Yoga Life

Na verloop van tijd begin ik te transpireren, loop rood aan en voel ik me ineens (waarschijnlijk onterecht) het middelpunt van spot. Zo’n beetje als die mevrouw op dit tekeningetje. De afkeurende gedachten maken haar geest bepaald niet leeg. En ik weet zeker dat die afleidende gedachten ook bij mij opborrelen. Maar waarom eigenlijk?

We moeten maar eens af van die rare gedachten dat we allemaal jong, mooi en flitsend blijven. Niet toch?

Niet verwacht

Posted on by

Zo tik je ’s avonds een opgewekt berichtje aan een vriendin, zo lig je op de hartbewaking van het ziekenhuis.

Dat overkwam mij deze week. Ik werd ’s nachts wakker en het leek of ik in een bus zat, die reed over een hobbelige weg. Mijn hart was een beetje op hol geslagen.

De volgende morgen kon ik gelukkig meteen bij de huisarts terecht. Die maakte een hartfilmpje en regelde meteen daarna een afspraak in het ziekenhuis.

Opeens zit, of liever of lig, je dan in de mallemolen. De administratieve zaken, een infuusnaald, bloed-onderzoek, longfoto, aan de bedrading voor de hartmonitor, het kwam allemaal voorbij. Voor ik het wist was alles in gang gezet.

En dan begint het grote wachten. Gelukkig hoorde ik na enkele uren dat alles in orde was. Een vaker voorkomend euvel (fibrilleren) kan met medicijnen weer in het gareel gebracht. En zo liep ik later het ziekenhuis zielsgelukkig weer uit, met extra medicijnen.

Boek

Posted on by
Mélissa da Costa: De dagen die komen

Ik las “De dagen die komen”van Mélissa da Costa.

Al lange tijd staat een boek van deze schrijfster op mijn lijst, maar het is al maanden uitgeleend. Daarom las ik eerst dit boek.

Amande is totaal van slag. Er is iets verschrikkelijks gebeurd en ze denkt dat het leven nooit meer waard te leven zal zijn.

Ze besluit haar huis te verlaten en zich te verschansen in een huurhuis in de Auvergne. Dat het donker is en al jaren onbewoond, maakt haar niet uit. Ze brengt een deel van de nog aanwezige spullen naar de zolder. Ze laat de luiken dicht en houdt bezoekers op een afstand.

Dan komt de dochter van de eigenaresse om spullen van haar moeder op te halen. Ook een stapel aantekeningen, maar die trekken Amande’s aandacht. Ze wil ze graag bewaren. En langzamerhand leert Amande met vallen en opstaan de weg terug naar het dagelijks leven en om te gaan met de pijn van haar verlies.

Een bijzonder verhaal over ondragelijk verdriet en de hoe de natuur ons helpen kan het gewone leven weer te aanvaarden.

Favoriet

Posted on by

Elisabeth van het blog BussyBessy vraagt ons een jaar lang onze favorieten op te geven. Dat loopt van je favoriete muziek naar je favoriete seizoen en alles wat daartussen kan liggen. Kijk eens op haar blog. Misschien wil je alsnog aansluiten.

Een favoriet kledingstuk….? Heb ik dat, dacht ik. Ik moest er eens een tijdje over nadenken. En ineens wist ik het: mijn huispak, het eerste kledingstuk dat ik de herfst en winter aantrek.

Zo’n zachte en soepele broek en een vest met een rits. Nergens knellend, niet echt charmant, maar ook weer niet spuuglelijk. 

Zodra ik uit bed ben gestapt, trek ik het aan. Dan ga ik naar de badkamer. En daarna ontbijten Leo en ik. Meestal op  ons gemak. Na een spelletje op m’n tablet is het onder de hand tijd geworden om te douchen. Dan gaat het huispak weer op z’n knaapje aan de deur.

Maar soms, als we een luie dag hebben, hou ik het lekker aan. Sokken er bij, dan heb ik geen koude voeten. Dan krul ik me comfortabel op de bank met thee, chocola en een goed boek of gezellig computerspelletje. Geen gedoe, geen klussen.

Er is tenslotte geen beter leven dan een goed leven.

Mooi

Posted on by

De tuinman heeft flink de schaar in onze blauwe regen gezet aan het begin van het jaar. Dat kan gemakkelijk, want die plant is niet tegen te houden.

De slierten die naar de buren groeiden, heeft hij onze tuin weer ingetrokken. Hopelijk vinden ze nog een beetje houvast bij de oude boomstronk die er nog steeds staat.

Dan zit je een tijdje tegen een wat kalig aandoende pergola te kijken. Maar kijk nou toch, hoe uitbundig ze nu weer bloeit. Het maakt me elk jaar weer blij!

Restanten

Posted on by

Ogen die groter zijn dan mn maag en een teveel aan lekkere dingen in de winkel.

Nou zitten we met de kleurrijke restanten. Ze lonken naar mij, roepen zachtjes: “eet me, eet me, toe….”

Maar nee, ik moet verstandig wezen. Zoveel snoepen is niet goed. Ik hou me in.

Tot de avond. Dan verslapt mijn discipline. Nou ja, een of twee….. dat zal wel mogen.

Maar ik weet van vorige keren… Voordat ik er erg in heb is het schaaltje leeg.

Vrolijk Pasen

Posted on by

Fijne Paasdagen wens ik jullie.

Het lijkt mooi weer te worden, dus kunnen we er even uit of in de tuin of op balkon zitten.

Geniet van de (gevulde) eitjes en alle bloemen die nu de grond uitschieten, de bloesem aan de bomen.

Wees vrolijk en blij, we hebben de rest van het jaar nog tijd genoeg om chagrijnig te worden 😉

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Een lekker begin van de week, zon, zwembad en “love”. En nog wel van Elvis Presley, die zingt The lady loves me.

Als de clip niet start, dit is de link