Tag Archives: DDR

Boek

Posted on by

Katharina Fuchs: Familielevens

Dit boek is een vervolg op het eerder besproken boek van Katharina Fuchs.

In Familielevens van Katharina Fuchs wordt telkens een beeld geschetst van wat Therese, dochter van Charlotte en de dochter van Anna, Gisela meemaken.

Het is kort na de oorlog, in een arm en verdeeld Duitsland.

De twee families zijn nu wat dichter verbonden, want Gisela is getrouwd met Felix, de zoon van Charlotte. Hij studeert nog en dus moet Gisela geld verdienen. Ze hoopte dat haar moeder haar bekende naaiatelier weer zou openen. Maar daar is geen sprake van. Zo vlak na de oorlog willen de vrouwen van Berlijn nog niet zo aan mode denken.

Felix laat zich meeslepen door vrienden en belandt in een hachelijk avontuur. Hij krijgt met de DDR-autoriteiten te maken en moet kiezen voor zichzelf of zijn vrienden.

Therese studeert rechten aan de Universiteit van Berlijn. Ook zij ondervindt moeilijkheden, want ze moet zich verweren tegen de vrouwonvriendelijke medestudenten en de professoren. En als haar beste vriendin en medestudente Marie de universiteit achter zich laat en een nieuwe carrière start, wordt het Therese bijna te veel.

Maar dromen zijn er om verwezenlijkt te worden. Alleen de tijd moet meehelpen.

Ostalgie

Posted on by
Tijdens onze vakantie in Duitsland kwamen we toevallig terecht in een winkelcentrum, waar een tentoonstelling over de DDR was ingericht. Met een huiskamer, een keuken, winkel, natuurlijk een oude Trabant en nog veel meer. Je kon er spullen kopen uit het voormalige Oost-Duitsland en die vonden gretig aftrek.

Mensen gingen zelfs weer in de rij staan voor broodjes, niet omdat die schaars waren, maar nu omdat ze wel heel goedkoop verkocht werden (5 Eurocent, maximaal 6 per klant).

Al gauw raakten we in gesprek met een mevrouw, die de tijd van toen helemaal niet zo slecht vond als wij nu denken. Met glanzende ogen wees ze naar de kinderwagen. In zo een had haar dochter ook in gelegen. En kijk toch eens, met raampjes erin, zodat het kind niet zo opgesloten lag. En dat waren de kribbetjes, die in de crèche gebruikt werden. Handig toch, je kon ze opklappen en dan namen ze maar weinig ruimte in beslag. En die tas, daar aan het stuur van de fiets. Die had toen iedereen, zelfgemaakt van een versleten huisschort.

Grappig toch, dat mensen zo snel de nare zaken vergeten en zich alleen de leuke dingen blijven herinneren.