Vrouw versus man

Posted on by
7

In Syrië is sinds kort de macht is overgenomen van Assad.  Hij had in het westen gestudeerd en leek ook verwesterd te zijn. Maar zijn bewind moet verschrikkelijk zijn geweest.

Nu is er een heel ander bewind. De man aan het hoofd ken ik natuurlijk helemaal niet. Maar mijn voorgevoel is dat hij iets minder westers georiënteerd is. Hij zegt dat een man of vrouw voor hem gelijk is, gelijke kansen moet hebben. En hij benoemde een vrouwelijke minister: Mayaa Sabrine. Nou, dat lijkt me werkelijk een Excuus-Truus.

Bron Google / Frankfurter Rundschau

Want wat moet je van die man denken wanneer je leest dat de Duitse minister Annalena Baerbock bij haar bezoek van hem geen hand kreeg. Dat kan nog een religieus item zijn.

Maar nu staat Baerbock op de foto’s van de bijeenkomst ook overal geblurd, alsof ze onzichtbaar gemaakt moet worden. Of het een smet op de bijeenkomst werpt.

Sommige Nederlandse politici waren meteen al lyrisch over het nieuwe bewind. Voor mij een volkomen raadsel. Kijken ze dan niet verder dan hun neus lang is? De toekomst zal leren wat voor vlees we in de kuip hebben….!

Maandag met muziek

Posted on by
5

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Ja, en deze is dus uit de oude doos. Maar nog steeds waard om te bekijken en te beluisteren. Ginger Rogers en Fred Astaire in Swing time.

Als de clip niet start, dit is de link

Andere koffie

Posted on by
8
Bron: Facebook / Koek en Snoepie

Nee, dit fraaie koffiezetapparaat staat niet in mijn keuken. Ik vind hem leuk, maar wel een beetje groot. En niet passend bij mijn keukeninrichting. Al doe ik daar niet al te moeilijk over.

Maar ik denk dat dit bijzondere exemplaar niet zomaar overal te koop is. Dat is een apparaat voor echte koffie- en echte kattenliefhebbers.

Maar wat een schatje is het. Ik wed dat schoondochter er ook wel even over zou willen dromen, maar het bij nader inzien toch maar houdt op het exemplaar dat nu in haar keuken staat.

Dit is toch iets meer voor een museum, een kattenmuseum dat dan weer wel! Al zou iets van Delfts Blauw ook nog kunnen.

Winter

Posted on by
7
Bron: Instagram / Clotheslinepoetry / @berndfalkenberg

Ach, wat waren ze romantisch die winters van vroeger. Met vele dagen sneeuw, vorst tot wel min 15 graden en lange schaatstochten.

Met bevroren waterleidingen, wintertenen en nog veel meer ongemakken. Maar de plaatjes, hè, die waren mooi. En daar kunnen we nu zo heerlijk over vertellen.

Bij de centrale verwarming natuurlijk, met een lekker warm kussentje in de rug en een elektrische deken over de kouwe knieën. Ik vergat nog de pot lekker warme thee en het chocoladekoekje te vermelden. Ja, dan kan iedereen dromen.

Tegenstrijdig

Posted on by
5

De gemeente Den Haag is de eerste stad ter wereld waar binnenkort geen reclame meer gemaakt wordt voor vliegreizen. De Partij voor de Dieren heeft voor elkaar gekregen dat er in de openbare ruimte geen posters of advertenties mogen hangen over benzineauto’s, vliegreizen en cruisevakanties.

Bron: Google / Omroep West

Je kunt daar van denken wat je wilt. Maar ik begrijp dan niet dat de gemeente Den Haag wel boos is dat op de A13 bij afslag 11 alleen nog maar Rotterdam Airport staat aangegeven. De naam The Hague is gesneuveld en Rijkswaterstaat wil dit niet veranderen.

Oh ja, heb ook nog even nagezocht hoeveel dienstreizen de het College van Burgemeester en Wethouders in 2024 maakten (Google weet tenslotte alles!). Het waren er in totaal 17, waarvan 10 per vliegtuig. Soms was het vliegtuig onvermijdelijk, want anders kom je niet op de bestemming. Maar toch, zou dat niet een beetje beperkt kunnen worden. We hebben tenslotte nu goeie digitale mogelijkheden.

Of zijn principes zijn er alleen voor anderen en koesteren ze zelf hun blinde vlek?

Naam

Posted on by
9

Hier schreef ik al eens over mijn naam, die ik te klein, te weinig, te simpel vond. Drie letters kreeg ik als naam, niks Elisabeth of Liesbet. Nou ja, na meer dan 75 jaar heb ik er inmiddels vrede mee. En ben ik nu zelfs een beetje blij met alleen de drie letters.

Bron: Facebook / Onze Taal

Want toen ik laatst zag wat er van het veel chiquere ELISABETH gemaakt kan worden, ontdekte ik toch weer heel andere vormen. En of ik nou zo graag Lijsebetje had geheten…..

Nee, dan had mijn moeder toch gelijk, dat past ook niet. Joyce kwam niet in aanmerking, al vond mijn zus dat mooi. Maar bij Joyce hoorde naar mijn moeders mening een zeer gehoorzaam en volgzaam persoon. Maar Lijsebetje had vast ook niet haar goedkeuring kunnen wegdragen.

Maar goed ook. Want ik was als kind nogal wild, zeker niet altijd gehoorzaam en volgzaam kan ik ook al niet tot mijn karaktereigenschappen rekenen. Nee, Els past gewoon bij mij…!

Niet duurzaam

Posted on by
14

Na een aantal keren ontkalken lekte de koffiemachine. Het schijnt een klein defect te zijn en een Handige Harry zal het snel kunnen repareren. Maar wij zijn geen HH’s en elektriciteit en water vinden we een te linke combinatie.

Dus bestelden we een nieuwe. Compleet met thermoskan en filter. Dat kan niet anders. Aan die kan en het filter kan weinig kapot. Waarom kun je dat dan niet los kopen? Zou veel duurzamer zijn, toch?

Nu staat er in onze kast een reservekan van de vorige machine en in de berging een kan die iemand zo mee mag nemen. Maar op de buurt-app kreeg ik geen mens voor.

We kunnen nog zo veel schrijven of praten over verduurzaming, dat helpt geen steek. Fabrikanten zullen er ook over na moeten denken en de spullen en hun onderdelen apart verkopen.

Of misschien moeten we weer allemaal terug naar de pot met een los filter. Zo deed ik dat vroeger en het geurde zo lekker ’s morgens vroeg. Maar ja, ik zag dat Melitta inmiddels ook is overgegaan op elektrische kofie-apparaten….!

Boek

Posted on by
4
Mathijs Deen: De Hollander

Bettie bracht me op het spoor van deze schrijver. Ik las eerst van Mathijs Deen De Hollander, een thriller die zich afspeelt in het Duitse waddengebied.

Liewe Cupido is van een Nederlandse vader en een Duitse moeder en woonde lange tijd op Texel. Hij lijkt in beide landen niet helemaal op zijn plaats, is stil en teruggetrokken.

Zijn politieopleiding volgde hij in Duitsland, waar hij nu ook werkt.

Wanneer een Nederlands schip een dode man op het wad vindt, wordt Liewe op de zaak gezet. Hij spreekt tenslotte vloeiend Nederland en Duits. Aanvankelijk lijkt het een ongeluk, is het allemaal simpel op te lossen. De wadloper was ervaren, maar ongelukken liggen in dit gebied op de loer.

Maar dan vindt een Duitse politiebeambte een rugzak in een vuilcontainer. Het begin van een lastig te ontwarren zaak. Want wat gebeurde er op het wad …

Spannend, maar niet bloederig.

Maandag met muziek

Posted on by
4

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Dit jaar begin ik in mijn eigen taal, met taalkunstenaar Jan Rot met Stel dat het zou kunnen. Helaas is Jan Rot te vroeg overleden. Ik had hem zo graag nog zelf zien zingen, maar stel… dat het zou kunnen. Nou ja, You Tube maakt heel veel mogelijk

Als de clip niet start, dit is de link

Film

Posted on by
6

Dat kon niet missen, deze film wilde ik beslist zien. Monsieur Aznavour, met Tahar Marim in de hoofdrol als Charles Aznavour.

Al vanaf het begin van zijn carrière ben ik fan. Tweemaal zag ik hem life, ontmoette hem één keer backstage. Gloeiend van trots dat me dat gelukt was. Ik kocht zijn platen en draaide die zowat grijs.

Door de hele film was er muziek van hem. Bijna alle liedjes kende ik, kon ik min of meer meezingen. Ik hoop maar dat ik niet al te luid zong…! Leo heb ik ook fan gemaakt, dus we keken samen naar deze mooie film. Goed gespeeld, soms dramatisch, maar gelukkig niet te tranentrekkend.

Aznavour, kind van Armeense ouders, stond al heel jong op de planken. Nadat hij Maurice Chevalier hoorde, wilde hij ook zanger worden. Ondanks zijn kleine gestalte, ondanks zijn schorre stem. En het lukte hem. Met veel charisma en vooral door de teksten die hij maakte en zelf vertolkte.

De film bevat ook een aantal filmopnames die Aznavour zelf gemaakt heeft, dat gaf een mooie balans. We hebben de aftiteling helemaal uitgezeten, tot de laatste noot verklonken was.

Als de film niet start, dit is de link