Category Archives: Gezondheid

Tijd vliegt

Posted on by
12

De tijd vliegt als je plezier hebt, zegt een spreekwoord.

En zo is het maar net. Want vandaag is het alweer precies 5 jaar geleden dat ik een hartoperatie onderging.

Wie me toen gevraagd had hoe mijn leven er over 5 jaar zou uitzien, had ik beslist even glazig aangekeken. Vijf jaar….? Mensen, dan kon er zoveel gebeuren. Maar of ik dat dan allemaal wel mee zou maken? Hoewel ik niet pessimistisch van karakter ben, leek me dat toen een vrijwel onoverbrugbare periode.

En kijk nu. Ik leef nog steeds in goede gezondheid. De hulp waar ik toen niet buiten kon, heb ik al lang niet meer nodig. Ik vul mijn dagen met allerlei “drukke” bezigheden, maak plannen voor de toekomst. Al zit er soms een onverwachte kink in de kabel. Want wie rekende nou op die malle C-crisis?

Het leven schotelt ons soms iets heel anders voor. En of we willen of niet, we zullen het er mee moeten doen. Ik bezie het leven maar van de zonnige kant en ben vooral elke dag blij dat het al weer zo’n lange tijd prima met me gaat.

De Hef

Posted on by
7

Niet alles wordt gesloopt in Rotterdam. En dat is maar goed ook! Want zeg nou zelf, zo’n markante brug moet bewaard blijven voor het nageslacht. Al is het alleen maar om te laten zien dat ook met staal, klinknagels en mensenhanden en prachtig bouwwerk is gemaakt. Er waren plannen om er een restaurant in te gaan vestigen. Dat zal nu wel op de lange baan geschoven worden.

“De Hef” vind ik imposant en fraai om te zien. Dat je er ook vanaf kan springen, weet ik sinds een paar weken. Zo maar, gewoon voor het plezier.

Zoals een 19-jarige jongen, die in januari 1933 (hoe koud was het toen?) ineens besloten had dit te doen. Het lukte hem ook nog.
Kreeg Lou Vlasblom een medaille? Nee, hij werd gearresteerd en kreeg een verbaal omdat ie op de spoorbaan had gelopen en in open water had gezwommen. Hij wordt later opgehaald door zijn moeder, met droge kleren. En dan gaan ze met de tram naar huis 😉

Ja, in 1933 moest je heel wat meer doen om een beroemde en bekende Nederlander te worden.

(Dit verhaal heb ik uit de Rotterdamse Scheurkalender van 2020)

Wandelen

Posted on by
9

Het gaat gelukkig stukken beter, dat wandelen. Dus stap ik, regelmatig vergezeld door Leo, weer de deur uit om een frisse neus te halen.

En onderweg van alles te bekijken en te fotograferen. Het valt me nu op dat er nog zo veel groeit en bloeit, ondanks dat het toch nog maar januari is. Soms denk ik dat ook de natuur een tik van de pandemie heeft gekregen.

Nou ja, doet er niet toe. Er valt onderweg voldoende om te bekijken, zoals deze kleumende kippen bij de deur van een van de buren. Die kippen scharrelen vrij rond en er is voldoende ruimte, maar ja die kou…

En zo vinden we telkens weer wat anders op onze wandeling.

Positief

Posted on by

Elk jaar weer kiezen we diverse kalenders voor in huis (en soms weten we nog niet wat voor dag het is 😉 ). Er hangt een kalender in de hal, met mooie foto’s of leuke plaatjes. In de keuken hangt een scheurkalender voor elke dag. We hadden daar een aantal jaren de Rotterdamse kalender. Maar voor komend jaar wilde ik iets anders.

Het werd deze dus. Met elke dag een positieve tekst. We zullen zien of het helpen gaat.

Ik ben in ieder geval klaar met dit jaar en wat mij betreft mag het meteen in de vergetelhoek gezet worden. Maar dat zal wel niet gebeuren.

In ieder geval wens ik iedereen voor 2021 het aller- allerbeste.

Blijf allemaal gezond, fit en bij de tijd, zodat we oudejaarsavond 2021 weer allemaal bij elkaar kunnen zijn.

Kerst 2020

Posted on by

Dit is sowieso een heel gek jaar en de Kerstdagen zullen niet veel anders zijn. Minder druk, minder luidruchtig, minder vrolijk als andere jaren.

Daarom zocht ik op internet naar iets liefs, romantisch en zoets.
En vond ik deze kerstkaart met crinolines, hoge hoeden,
keurige heren en warme bonten mofjes.
Een beeld uit een ver vervlogen tijd,
die nu rooskleuriger lijkt
dan het toen wellicht was.

En hoe kijken we over -pakweg- 50 jaar tegen 2020 aan?
Wie zal het zeggen?

Maar ondanks alles,
wens ik jullie hele prettige Kerstdagen.

Boek

Posted on by

Verloskundige heeft me altijd een heel boeiend beroep geleken. Niet dat ik hier voor geschikt zou zijn geweest. Maar kinderen op de wereld helpen leek me zeer veel voldoening geven. En natuurlijk altijd gezellige mensen, blij en dromend op een roze wolk…

Dat de werkelijkheid anders is, minder romantisch en niet altijd even vrolijk heb ik ervaren door de verhalen van Marlies Koers in haar “Dagboek van een verloskundige”.

Na een pittige opleiding en diverse inval-periodes treedt ze toe tot een maatschap van diverse verloskundigen in Deventer. Naast alle dagelijkse dingen, de gebroken nachten en de leuke maar ook vaak heel nare en droevige ervaringen, geeft Marlies ook een kijkje in haar leven. Zo ontstaat een beeld van haar dagelijks reilen en zeilen, met alle lastige combinaties van werk, hobby en privéleven.

Een prettig boek om te lezen, realistisch en eerlijk.

Ander drankje

Posted on by

Hoewel ik graag een glaasje wijn drink en ook andere alcoholische drankjes lust, drink ik de laatste jaren zeer matig.

Ons borreluurtje bestaat voor mij dan ook vaak uit een glaasje limonade. Gemixt van bubbeltjeswater en een miniem beetje limonadesiroop. Dat smaakt prima, maar een mens wil ook wel eens wat anders.

En toen ontdekte ik bij Appie dit drankje. En ik kan niet anders zeggen, dat ik het heel erg lekker vind. Ik drink het met een ijsblokje en half bubbelwater. Een schijfje citroen maakt het helemaal af. En in zo’n wijnglas staat het nog super sjiek ook op tafel.

Misschien ook iets voor de vele mensen die weinig of helemaal geen alcohol willen drinken, maar ook geen zin in frisdrank hebben?

Bananen

Posted on by

Als kind al vond ik bananen heerlijk. Leo niet, die moest er als kleuter aan wennen. Maar ja, die kreeg pas later een banaantje. In de oorlog waren die er niet.

Ook nu eten we vrijwel elke dag een banaan. Ik bak er soms cake mee, een banaan op een boterham met pindakaas en sambal gaat er ook wel in. Om nog maar te zwijgen van een banaan in de smoothie met yoghurt en blauwe bessen.

Toch dreigt de banaan te verdwijnen. En dat zou toch wel heel erg zijn. Want bananen zijn heel gezond, geven meteen een voldaan gevoel en het is voedsel wat gemakkelijk meegenomen kan worden. Sporters zweren er bij.

Bron: Google foto’s

Laten we hopen dat er ergens op de wereld een nieuw ras bananen gekweekt kan worden. Want stel je voor, dat we niet meer wekelijks ons trosje bananen in het winkelwagentje kunnen leggen…

Cijfers

Posted on by

De afgelopen tijd hebben we alsmaar enorme bakken cijfers over ons gekregen. Hoeveel testen, besmettingen, doden of bezette ziekenhuisbedden dan wel IC-plekken vlogen over de schermen van onze pc’s, laptops en telefoons. Het duizelde me soms en ik heb me verbaasd over het gemak waarmee die cijfers gepresenteerd werden. Op zichzelf staand, zelden in samenhang met andere cijfers of vergelijkingen met andere perioden.

Bron: Google

Nu vliegen de cijfers ons opnieuw om de oren. Want er komen vaccins op de markt. De wereld wacht met smart, want dan kunnen we terug naar “het oude normaal”.

Van het ene vaccin wordt gezegd dat het ruim 90% effectiviteit heeft; het andere -revolutionair gemaakte- vaccin zou zelfs 94,5% effectief zijn. Dat is getest. Dus je hoeft je geen zorgen te maken?

Eh…. op hoeveel mensen is dat dan getest? Op circa 30.000 personen, waarvan er 15.000 een placebo kregen. Uitgaand van een wereldbevolking van 7.500.000.000 mensen, is er dus getest op 0,0002% van de mensheid.

Ja, ik begrijp het wel, dat percentage van 4 cijfers achter de komma oogt niet zo. Maar een eerlijke en transparante berichtgeving vind ik het niet.

Dus dan wacht ik nog even voor die prik mijn lijf in gaat…..
Eerst maar eens bekijken hoe het zich ontwikkelt…

Onbegrijpelijk

Posted on by

Moeilijke besluiten zijn soms onvermijdelijk. Maar als je ze dan moet nemen, laten het dan toch vooral logische besluiten zijn.

Want wie kan me nou de logica uitleggen van het kabinetsbesluit om de musea, dierentuinen en arboretums te sluiten? Dat zijn toch bij uitstek plekken waar het publiek niet al te talrijk zal zijn. In dierentuinen en zo loop je meestal in de open lucht, dus dan is het helemaal van de zotte dat je daar niet heen mag.

Is het dan bij het tuincentrum, de IKEA of de bouwmarkt beter? Veiliger…? Ik kan het me nauwelijks voorstellen.

Maar goed, het is zo en voorlopig moeten we er mee leren omgaan. Zelf hebben Leo en ik al lang niet meer gewinkeld. We halen hooguit in sneltrein tempo de nodige boodschappen.

Ons zal je dan morgen ook niet op “Black Friday” vinden. Wij blijven wel lekker thuis of, als het goed weer is, lopen ons rondje in de buurt. Met veel frisse lucht en weinig andere mensen.