Deze reclameboodschap voor Lays chips vond ik zo leuk, dat ik hem graag wil delen.
Niet erg fijngevoeligheid, maar wel heel verrassend.
Lachen
5
Tag Archives: reclame
Kom binnen…
Afgelopen week waren we een paar dagen in Leeuwarden. En het was zonnig en mooi weer, maar wel een beetje koud.
Dat vonden meer mensen, iedereen liep diep weggedoken in zijn winterjas.
De eigenaar van een kapsalon zag er ook de zakelijke kant van in. Vandaar dit bord in de Friese taal.
Wij dachten dat we de vertaling zonder al te veel moeite konden maken. En och, de strekking was natuurlijk ook niet al te ingewikkeld:
Dat het koud is, brrr. En tijd voor een nieuw kapsel, dan zit je muts ook weer beter. Kom er maar in, wie weet is er een plekje.
Een tekening van een dampende mok zou wel verwijzen naar een beker warme koffie. Maar nee, “warme poeiermolke” is helemaal geen koffie. Het betekent “warme chocolademelk”.
Ook lekker toch…?
CO2
Het CO2 verbruik moet omlaag, wordt gezegd. Hoe? Dat is geloof ik nogal lastig, want wijzelf ademen allemaal een flinke hoeveelheid CO2 uit, planten en dieren ook. En ademen willen we nog wel even blijven doen, nietwaar?
Fabrieken en boeren produceren een heleboel CO2 en ook het verkeer doet een flinke duit in het zakje.
Hoe kunnen we die CO2-uitstoot verminderen? Door minder te produceren en ook minder te consumeren. Dus moeten we veel meer hergebruiken. Je oude spullen niet bij het afval neerzetten, maar verkopen. Dat zou nog eens zoden aan de dijk zetten. Althans, dat is wat hier gesuggereerd wordt.
Maar als die meneer die dit verkoopt, meteen weer naar de winkel rent om een nieuwe, moderner, grotere bank met tafel te kopen……? Dan zijn we naar mijn mening toch nog verder van huis?
Ik wil niet alle maatregelen of suggesties in twijfel trekken, maar zouden we niet gewoon -net als vroeger- veel en veel langer met onze spullen kunnen doen?
Vakantieherinnering
Twee keer waren we in Boedapest en beide keren hebben we enorm veel gewandeld de stad.
Op het oog verschilde de stad niet veel van andere steden, al zijn sommige gebouwen beslist al erg oud en soms behoorlijk vuil. Maar er werd ook veel gerestaureerd.
Wat ons toen ook opviel, waren de vele reclames. Soms niet te lezen of te herleiden. Maar over deze reclame hoefden we niet te piekeren. Daar zat vast een eigenaar die roots in Nederland had en er Nederlands bier schonk.
Al waren de gerechten nou niet helemaal Hollands. Maar vooruit, kniesoor die daar op let.
Nederlands
Zo nu en dan lijkt het mij of we geen Nederlands meer kunnen spreken of schrijven. Reclametaal is vrijwel allemaal verengelst en op sommige punten vind ik dat volkomen onterecht. Het maakt het lezen er niet altijd gemakkelijker op.
Ik spreek beslist een behoorlijk woordje Engels maar er moeten veel mensen zijn die sommige teksten totaal niet begrijpen of verkeerd interpreteren.
Kijk nou eens naar de tweede pagina in de vernieuwde Kampioen. Ja, ik weet wel dat we al jaren spreken van een e-bike, maar een e-fiets dekt de lading evengoed. Net als een fietstocht precies verwoordt wat een fietscruise is. We hebben het ook al een tijdje over tickets, maar een (toegangs-)kaartje begrijpt iedereen toch ook?
Het zijn trouwens niet alleen reclamemensen, maar ook politici die hun betoog rijkelijk doorspekken met vreemde uitdrukkingen. En dan blijft het niet bij Engels, maar vliegt het Oud-Grieks en het Latijn je om de oren.
Kunnen we misschien weer een beetje gewoon gaan doen? Het leven is nu al raar genoeg!
Bloemen
Even een snel blogje. Binnenkort volgt er wel wat meer over de plek waar ik deze leuke fiets tegenkwam.
Duidelijk niet meer geschikt voor een ritje, al zou er wel veel bekijks voor zijn. Maar als reclameobject doet dit exemplaar het prima.
Toen ook al
Kijk eens aan, een reclame uit de oude doos. Pure nostalgie, want zo’n reep Mars was iets wat je toen niet elke dag kreeg.
Misschien waren de ingrediënten nog wel iets beter dan nu. En de reep was ook kleiner. Maar toch….
Ook toen al dus, die reclame-onzin. Er is nu geen enkele dokter meer te vinden die je dit als “gezond” of “voedzaam” zal aanbevelen.
Maar vooruit, zo nu en dan bij hoge uitzondering. Want lekker is het wel. Weet je wat, ik deel hem met Leo. En dan heb ik voor de eerstkomende maanden weer genoeg gehad 😉
Uit de oude doos
(Her)kennen jullie deze reclame nog? Hij is van 2009, met die leuke supermarkt manager van de Appie.
Die traan in de stem van Harry Piekema is het helemaal. Bijna klassiek !
Reclame
De TV-reclame duurt me vaak veel te lang. En dat niet alleen, het is schreeuwerig, vaak uiterst dom en onnodig. Want we hebben tenslotte alles al. En zouden we niet een beetje minder gaan doen? Nou dan!
Maar toch, zo nu en dan vind ik sommige reclames wel grappig. In ieder geval heel creatief bedacht. Zoals deze. Van zo’n stapel burger broodjesmonsters word ik vrolijk. Lekker zomers, weer eens wat anders dan anders.
En ik bewonder het brein dat zich hierop heeft mogen uitleven. Alle broodjes net iets anders. Met grote scheve tanden, een lange tong en uitpuilende oogjes. Dit vind ik nou goed bedacht.
Maar kopen? Nee, wij hebben geen barbecue en eten zelden burgers. Maar wie wel wil, kan deze week dus terecht bij de grootgrutter 😉
Speciale aanbieding
Naast alle kommer en kwel is er gelukkig ook altijd een (glim)lach te verkrijgen.
De winkelier in deze zaak had een wel heel speciale aanbieding voor ogen. Nou ja, wie weet geeft het zelfs wel bescherming….
