Geven en nemen

Afgelopen maandag waren we bij een concert in Dordrecht, dat georganiseerd was door de Dordtse afdeling van de Alliance Française.

Het werd gehouden in de Trinitatiskapel, een mooi, klein Luthers kerkje in het centrum van de stad. We werden hartelijk ontvangen en genoten van een leuke avond met Fréderic Dorfmann, die diverse Franse chansons van diverse auteurs ten gehore bracht.

Vooraf was er koffie en in de pauze stonden glazen wijn en frisdrank voor de toehoorders klaar. En al nippend aan mijn glas zag ik dit plaatje. Ik moest meteen aan een spreekwoord denken.

Net als in het dagelijks leven moet er in de kerk (koffie) gegeven en (donaties) genomen worden.

Moederstaal

Mijn moedertaal is natuurlijk Nederlands, maar gesproken met een Rotterdams ondertoontje.

Maar Moederstaal is de taal die vooral ligt in de talloze zinsneden, gezegden en gevleugelde woorden die alle moeders bezigen.

“Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg”, zei ze als ik weer een maffe inval had of stond te dansen voor de spiegel.

“Je liegt, het staat op je voorhoofd geschreven”. Nou, op m’n voorhoofd stond vast niks, maar ik bloosde tot onder mijn haren bij een leugentje om bestwil.

“Doe je dondertje goed, want je zieltje zit erin” was een uitdrukking om iets lekkers te eten. Dat kon nooit kwaad.

En hoe ouder ik wordt, hoe meer ik me zulke uitspraken herinner…!

Gevonden via internet

Jijen en jouwen

Er valt een zakelijke brief op de deurmat, van de ING. En meteen nadat ik hem heb opengemaakt, verandert mijn humeur. Want ik ben nog opgeleid met termen als “Hoogwelgeboren Vrouwe” of “Aan de Zeergeleerde Heer”. Aan brieven met U en Uw met een duidelijke hoofdletter.

Maar deze brief (over een zakelijke rekening) jijt en jouwt er op los. Nee, ik verlang geen overdreven benadering, maar van een toch wel zakelijke instantie als de ING verwacht ik een beetje meer beleefdheid. Is het te veel gevraagd om cliënten met u aan te schrijven?

Ach ja, dingen veranderen in de loop der tijd. Inmiddels is het gewoon dat het in reclames alleen nog maar jij en jou is wat de klok slaat. Alles wordt wat losser en minder formeel.

Dan nog de toon van die brief. Blijkbaar is er ergens een formulier niet juist ingevuld. Wat er niet juist is en hoe we dat kunnen verbeteren, blijft onbesproken. Wel wordt er gedreigd met het blokkeren van de rekening. Dat alles in het kader van “Terrorisme- en fraudebestrijding”.

En dat voor een rekening waar al meer dan 20 jaar lang elke maand niet meer dan 100 euro op wordt gestort en ook weer 50 euro vanaf gaat. Al die tijd is het saldo nooit hoger dan 2500 euro geweest. Ja ja, fraude en terrorisme, het zou wat.

Affijn, ik heb de ING inmiddels mijn ergernis kenbaar gemaakt. Die zakelijke rekening wordt zo snel mogelijk opgezegd. Dat zal ze leren *#%#@*

Niet literair

Dit lied ken ik al jaren, maar opeens drong het tot me door hoe goed de tekst eigenlijk is. Rita Hovink, die helaas te jong is gestorven, zingt over Dolores. Ellis Meijer, die de Nederlandse tekst schreef, heeft een talent voor taal. Ik vind het een reden om dit liedje nog eens uit de archieven op te diepen.

Wil je het liedje ook horen? Dit is de LINK

Dolores houdt van Spanje
Met al zijn Spaanse franje
Torero, torero, olé
Vooral de stierenvechter
Die vindt ze zoveel echter
Dan een Nederlandse quasi-cavalier

Ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, Olé
Dolores
Wat moet je toch met al die toreadores
Waarom moest jij nou juist een Spaanse Kloris
Dolores, Dolores
Gaat het om het temperament

Ay, Olé Dolores
Je weet dat je familie daar niet voor is
Vandaag of morgen zit je in de sores
Dolores, Dolores
Neem een Nederlandse vent

Ze is in de arena
De mooiste vrouw op één na
Torero, torero, olé
Ze glanst op iedere fiesta
Houdt iedere dag haar siesta
Met een onvervalste Spaanse routinier

En op de Spaanse playa
Toen vond ze plots haar draai, ja
Torero, torero, olé
Want zij was niet bij machte
Een stucadoor uit Drachten
Zijn avances te weerstaan, dus ging ze mee

Taal

Meestal zijn de placemats in restaurants niet zo interessant, maar in Zuid Laren kreeg ik dit voorgelegd. Een placemat (hier maar een deel ervan) met allerlei Drentse uitdrukkingen. En niet onbelangrijk, met de juiste vertalingen erbij.

Want de betekenis van “eerpel” of “knien” is niet zo moeilijk te achterhalen, maar wat mag nou in hemelsnaam een “mieghummel” wezen? Wat bedoelt men met “harregat” of “slief”? En wat moet je meenemen als je gevraagd wordt om te gaan “scheuvellopen”?

Ik hield de placemat gelukkig netjes en schoon, zodat ik hem kon opvouwen en mee naar huis nemen. Oudste is van kinds af aan al zeer geïnteresseerd in taal en dialecten. Dus ligt het blad hier voor hem klaar.

We hoorden overigens in Drenthe nog maar weinig dialect en dat is toch wel jammer. Want zo’n eigen taal behoort tot onze cultuur. Goed dus dat ze er in Drenthe en in het Huus van de toal de aandacht op vestigen.

Oh ja, “eerpel” is natuurlijk aardappel en “knien” is een konijn. Een “mieghummel” is een mier, “harregat” betekent jakkes bah en een “slief” is een opscheplepel. En word je gevraagd te gaan “scheuvellopen”, dan ga je schaatsen.

Sprookjes

Ach waar is de tijd gebleven dat je aan kinderen sprookjes kon vertellen? Dat ze opgekruld naast je zaten te rillen over de enge boze heks, duimelottend de lieve fee bewonderden of die gevaarlijke reus te lijf wilden gaan.

De kinderen van nu lezen niet, maar hebben hun eigen tablet. Veel verstand van kinderboek heb ik trouwens niet. Geen kleinkinderen, dus ook geen voorlees-uurtjes voor mij.

Maar ik moest wel even lachen toen ik dit stripje van “Zusje” zag. Papa heeft zich voorbereid en alvast een lief verhaaltje in elkaar gedraaid. Over Lapland, waar de Kerstman vandaan komt, over de kerstbomen die ergens op een berg groeien.

En over de kerstengeltjes die de lichtjes ’s nachts komen ophangen. Maar daar trapt Zusje niet in. Die heeft al lang gezien dat die lampjes, net als al het andere spul tegenwoordig, uit China komt.

Wijsneus, die Zusje… 😉

Nederlands

Zo nu en dan lijkt het mij of we geen Nederlands meer kunnen spreken of schrijven. Reclametaal is vrijwel allemaal verengelst en op sommige punten vind ik dat volkomen onterecht. Het maakt het lezen er niet altijd gemakkelijker op.

Ik spreek beslist een behoorlijk woordje Engels maar er moeten veel mensen zijn die sommige teksten totaal niet begrijpen of verkeerd interpreteren.

Kijk nou eens naar de tweede pagina in de vernieuwde Kampioen. Ja, ik weet wel dat we al jaren spreken van een e-bike, maar een e-fiets dekt de lading evengoed. Net als een fietstocht precies verwoordt wat een fietscruise is. We hebben het ook al een tijdje over tickets, maar een (toegangs-)kaartje begrijpt iedereen toch ook?

Het zijn trouwens niet alleen reclamemensen, maar ook politici die hun betoog rijkelijk doorspekken met vreemde uitdrukkingen. En dan blijft het niet bij Engels, maar vliegt het Oud-Grieks en het Latijn je om de oren.

Kunnen we misschien weer een beetje gewoon gaan doen? Het leven is nu al raar genoeg!

Echt Rotterdams

De kalender van vorig jaar had voor elke dag een ander “echt Rotterdams” berichtje. Dat kon gaan over een gebouw in de stad, een bekende Rotterdam van nu of van vroeger. Maar soms zaten er ook echt Rotterdamse uitdrukkingen tussen.

Rotterdammers zijn recht voor z’n raap, zonder opsmuk. Eerlijk, maar niet altijd fijntjes zo’n Rotterdamse uitspraak. En dus niet altijd passend in mijn blog. Maar deze wil ik toch wel even laten zien.

Dit vond ik wel een hele mooie vondst voor gierig zijn:

“Die haalt adem door z’n neus, dan slijten z’n tanden niet”

Tja, dan ben je natuurlijk wel een heel erge gierigaard
😉 😉 😉

Modewoord

Dagelijks krijgen we te maken met allerlei vreemde woorden. Ik kijk er al niet meer van op. Het is nou eenmaal niet anders en de invloed van Engels op onze taal is onmiskenbaar.

Maar er zijn ook van de woorden, die je ineens ziet opduiken. En dat, terwijl er toch een heel goed -en duidelijk- ander woord voor is.

Zo zie ik de laatste tijd steeds vaker het woord “narratief” opduiken. En wat het dan precies betekenen moest, kon ik meestal niet zo uit de tekst opmaken.

Geen nood, wij hebben nog een goeie ouwe Dikke Van Dale in drie delen, dus zocht ik het op. “Beeld”of “verhaal” dus.

Schrijf dat dan! Dan kan iedereen begrijpen wat er staat.

Boek

Ha, lekker een historische roman, daar hou ik van. En als de hoofdpersoon dan ook nog een vrouw van formaat is, kan het boek eigenlijk niet meer stuk.

“De mannen van Maria” van Anneloes Timmerije beschrijft het leven van Maria van Aelst. Haar ouders sturen haar in 1625 naar Indie. Het is de bedoeling dat zij daar zal trouwen en vooral dat zij daar kinderen zal krijgen. Trouwen doet ze wel, maar zwanger wordt ze niet. En al snel sterft haar eerste echtgenoot.

Maria is een zelfstandige en eigengereide dame. Ze neemt geen genoegen met de eerste de beste man. Maar erg gelukkig is zij niet altijd. Wel beschikt ze over een goede handelsgeest. Met de handel in diamanten verkrijgt ze een deel van haar latere rijkdom. Al verkrijgt ze ook kapitaal via haar echtgenoten, die haar als erfgename aanwijzen.

Het boek is geschreven op basis van ware gebeurtenissen Het leest vlot en al lezend krijg je respect voor deze vrouw, die beslist niet alleen rozengeur en maneschijn heeft gekend.