Blogster Elisabeth lanceerde het idee voor een maandelijkse receptenronde. Dit is mijn bijdrage voor deze maand.
Met Kerst bakte ik verschillende soorten koekjes, o.a. cocosmacronen, chocoladeslingers, Linzer koekjes met jam en ook wafelkoekjes.
Wafelkoekjes bakken was nieuw voor me. Je hoeft de oven niet aan te zetten, want je bakt met een wafelijzer. Met mijn ronde wafelijzer kon ik 5 koekjes per keer bakken.
De wafelkoekjes staat links achteraan.
Dit is het recept: 265 gram bloem, halve theelepel bakpoeder, snufje zout, 1 eetlepel vanillesuiker of vanille extract , 175 gram zachte boter, 2 eieren, 1 eetlepel kaneelpoeder (optioneel)
Meng de droge ingrediënten en kneed er met boter en ei een soepel deeg van. Maak een mooie rol en snijdt hiervan stukjes van 15 tot 20 gram en rol tot een bolletje.
Verwarm het wafelijzer tot middel heet en leg er bolletjes apart van elkaar op. Hoeveel ligt aan het formaat en de vorm van het ijzer. Sluit het ijzer en bak de koekjes ongeveer 3 tot 5 minuten. Als ze gaar zijn, laten ze gemakkelijk los van het ijzer.
Bestuif de afgekoelde koekjes met poedersuiker of doop ze gedeeltelijk in gesmolten chocola.
Ik bedacht me dat dit deeg in de diepvries bewaard kan worden. Handig, want dan zijn er altijd snel een paar koekjes te bakken.
Op Instagram kwam een lekkere abrikozentaart voorbij.
Uit het commentaar erbij maakte ik op dat het vrij simpel te maken was. En omdat de abrikozen op dit moment goed te verkrijgen en lekker zijn, besloot ik die cake te maken. Het is een “moeulleux”, een zeer zachte en soepel soort cake. Simpel te maken, met eerlijke producten.
Dit is het recept: 2 eieren 115 gram zachte boter 135 gram suiker 115 gram bloem 6 gram bakpoeder (= half zakje) 445 gram abrikozen, zonder pit, ongeschild in vieren gesneden. snufje zout (optioneel)
Meng eieren, boter en suiker goed tot een glad geheel, voeg de bloem en bakpoeder toe en roer de abrikozen er door. Bekleed een vorm met bakpapier (ik gebruikte een vierkante glazen vorm van ca. 25 cm. ) en stort het deegmengsel er in. Strijk enigszins glad en bak ca. 35-40 minuten in het midden van een voorverwarmde oven op 180 graden.
Heerlijk, om in de Franse stijl te blijven: délicieux!!
Op deze gebakschaal hebben heel wat taarten gestaan. Toen de kinderen klein waren bakte ik meestal twee taarten met een verjaardag. Plus de nodige taarten als er visite kwam. En toen was ie dus hardstikke handig.
Nu bak ik stukken minder en al bijna geen taarten meer. Dus behield ik twee andere schalen, maar deze moest het veld ruimen omdat ik wat meer kastruimte wilde.
Ik zette de schaal klaar om naar de kringloop te brengen. Gelukkig appte ik schoondochter er nog even over en zij appte terug dat die schaal wel naar Den Haag zou mogen komen.
Schoondochter bakt ook graag en heeft er wel emplooi voor, denk ik. En wie weet wat voor lekkere dingen er straks op komen te liggen…?
Ik ben blij dat we het zo konden regelen. Blijft die schaal toch nog in de familie.
Volgens meteorologen begint de lente vandaag, op de eerste dag van maart.
Maar op de lagere school leerde ik dat de seizoenen altijd op de 21e ingingen. En nou ben ik al behoorlijk “op leeftijd” en interesseert het me eigenlijk geen zier welke datum er gebruikt wordt.
De lente begint als de natuur er klaar voor is. En dat is soms veel vroeger dan cijfermatig bepaald is. Dus staan er al weken sneeuwklokjes en krokussen in de tuin.
De bakken met bollen stonden nog een beetje verdekt opgesteld omdat ze anders te veel regen zouden vangen. Maar nu begint daar ook van alles te bloeien.
En nou maar afwachten wat er nog verder op gaat komen. Want ik stopte een aantal soorten bij elkaar, maar vergat te noteren wat het allemaal was.
Geen nood, dan kijk ik wel regelmatig en bereid me voor op (aangename) verrassingen 😉
Zoals beloofd vandaag het recept voor het deeg van de gevulde speculaas.
Deeg: 75 gram bloem 75 gram zelfrijzend bakmeel 100 gram (room)boter 50 gram lichtbruine basterdsuiker ca 2,5 theelepel speculaaskruiden 1 eetlepel melk 1 ei + 1 ei om te bestrijken snufje zout
Meng in een kom de bloem, suiker, speculaaskruiden en het zout. Snijdt de boter er met 2 messen doorheen en meng daarna met de melk tot een stevig samenhangend deeg.
Dat kan ook in de keukenmachine. Ik deed dat meteen na het maken van de amandelpers. In de koelkast blijft het deeg wel een of twee dagen goed. Scheelt wel afwas 😉 In elk geval moet het deeg minstens 1 uur in de koelkast rusten en koelen.
Verwarm de oven voor op ca. 160 graden. Vet de bakvorm in en bekleed eventueel met een velletje bakpapier. Deel het deeg in tweeën. Rol uit tot een lap die groot genoeg is om de bakvorm en de rand te bekleden (ik gebruikte een vorm van ca. 20×20 cm).
Verdeel dan de amandelpers over het deel. Rol het andere deeg uit ter grootte van de vorm en leg op de amandelpers. Druk goed aan en druk wat amandelen in het deeg. Bestrijk het tenslotte met wat los geklopt ei.
Zet de vorm in de oven en bak ca. 40 minuten. Haal de bakvorm daarna uit de oven en laat afkoelen. Daarna kan de gevulde speculaas uit de vorm gehaald en gesneden worden.
Nu hij elke dag thuis werkt, was het voor onze jongste zoon een mooie gelegenheid om eens te zien of hij helemaal vanaf niks een brood zou kunnen bakken. Dat lijkt in de verste verte niet op zijn dagelijks werk. Maar koken en bakken is zijn hobby en nu kan hij het nuttige verenigen met het aangename.
Dus maakte hij vorige week een “starter”van bloem en water. Hij verzorgde dat een aantal dagen zodat op zondagmorgen een wat gistig geurende en bubbelende pot op zijn aanrecht stond.
Daar deed hij nog meer bloem, water en wat zout bij en kneedde daar een mooi deeg van. Afgedekt en opzij gezet, wachtte hij tot het gerezen was.
De deegbol werd daarna op een bakblik gelegd en ingesneden. En toen kon het in de oven geschoven worden.
Na enige tijd was dit het resultaat. Het huis moet verrukkelijk geroken hebben. Dat kun je helaas niet overbrengen met een appje. Maar bekijken konden wij het thuis wel via Whatsapp.
En hij heeft beloofd nog verder te oefenen, zodat wij straks, als alles weer “gewoon” is, een lekker broodje van hem krijgen. En daar ga ik me nu alvast op verheugen!
