Dagje weg…

…dat was ik afgelopen maandag, met de trein naar Amsterdam. Lekker op m’n gemak, met de sprinter. En in Amsterdam zat Bettie op me te wachten in de brasserie op het 1e perron. Daar hebben we al heel vaak afgesproken en uuuuren gekletst.

Ook deze keer namen we ruim de tijd om bij te praten. En daarna namen we de tram naar Artis. Na een broodje gingen we apies kijken. Maar die waren verhuisd. In hun oude verblijf zaten nu otters. Ze zaten er nog maar net, maar zo te zien hebben ze het heerlijk naar hun zin en ze vermaken de bezoekers met hun capriolen.

Natuurlijk zagen we nog veel meer dieren, maar ook enorme planten. Artis is groter dan ik had gedacht en we kwamen zo prima de middag door.

Tussen Artis en de reis weer terug deden we een echt toeristen uitje, we maakten een rondvaart. Leuk om de grachtenpanden van onderaf te zien.

De dag eindigde weer in de brasserie, waar we nog een hapje aten en toen weer ieder een andere kant op reden.

Fijne dag, lekker weer en gezellig bijgekletst. 👍🍀

Quote

Gisteren moest Leo voor controle naar het Oogziekenhuis.

En gelukkig was alles prima. Gewoon doorgaan met druppelen, want de oogdruk was nu stabiel.

Alle reden om even op ons gemak te gaan lunchen bij Bazar. En daar lag het bestek al klaar, in een zakje met deze leuke tekst:

Samen eten is olie voor de vriendschap

In 10 verschillende talen, dus multi-inzetbaar.

Bloggers

Afgelopen woensdag was het zover. De Bloggersclub kwam weer eens bij elkaar.

Dit maal niet in Utrecht, maar in Den Haag. Ook heerlijk centraal en bij deze Bar Beton voelde het al snel weer helemaal als vanouds.

Dit keer waren het alleen de dames. Ton en Sjoerd konden er helaas niet bij, maar Bettie, Marthy, Emie, Judy, Sjanne, Mieke en ikzelf kletsten weer alle nieuwtjes en wetenswaardigheden bij elkaar. Alles kwam aan bod en ondertussen lieten we koffie en broodjes goed smaken.

En telkens vinden we het weer een wondertje dat wij elkaar zo maar op het grote Wilde Wijde Web hebben gevonden.

Volgend jaar weer, hebben we afgesproken. Wanneer, dat zullen we dan wel weer zien. We houden sowieso contact.

Post

Er wordt bijna geen post meer verstuurd, althans dat wordt gezegd.

Voor zakelijke post is dat duidelijk, want tegenwoordig komt alles per e-mail, of we dat nou fijn vinden of niet.

Maar bij de Primera staat nog steeds een flinke voorraad kaarten te koop. En dat is dan niet voor niks, daar zal wel vraag naar zijn. Ik ben benieuwd hoe lang die kaarten er nog zullen staan.

Afgelopen Kerst waren er ook nog heel wat kaarten te koop en beslist niet alleen de voordelige. En al vrees ik al langer dat de stroom kerstkaarten alsmaar minder wordt, aan het eind blijken er nog heel wat te zijn gezonden.

Zelf stuur ik graag een (zelfgemaakt) kaartje als er iemand jarig is of wat te vieren heeft. En dat wil ik ook blijven doen. Zo’n e-mail kaart is toch wat minder persoonlijk.

Maassluis

Zoals gewoonlijk gaat De Ganzenpas in deze tijd altijd een dagje weg. Dit jaar werd het Maassluis. Daar kunnen we allemaal gemakkelijk komen, want je rijdt er met de metro zo heen.

We waren echte Ganzen hoor, want bij allerlei stations stapte wel een wandelgans in. Na een uurtje waren we er en liepen we wat door het stadje. Maassluis is in de zomer een echte toeristische attractie, maar nu niet. Overal was het redelijk stil, ook al omdat het weer helemaal niet mee wilde werken.

Gelukkig hadden we een tafel voor de lunch gereserveerd en schoven we wat eerder aan voor warme koffie en kozen we daarna uit het heerlijke broodjes assortiment.

En hoewel we elkaar bijna elke week zien, hebben we nooit tekort aan gesprekstof. Het was dus weer ouderwets gezellig.

Dat groeit

Van Marijke kreeg ik een grote bol, die ik niet zo 123 herkende. Het was een flink uit de kluiten gewassen Amaryllis-bol.

Ze vertelde dat ik hem niet in een pot met aarde hoefde te zetten. Hij kon zo op een schaal, zonder water. Alleen een beetje sproeien zo nu en dan. En later maar een klein beetje water onder in de vaas.

Zo gezegd, zo gedaan. Eerst had ik een wat kleiner schaaltje, maar daar dreigde hij om te vallen. Dus werd het deze blauwe vaas.

En al na een paar weken zag ik hem groeien. Drie stengels kwamen naar boven, met flinke knoppen. Nu is er één stengel uit. Al vijf grote rode bloemen zitten er aan. En de tweede stengel belooft ook binnenkort uit te komen. Stengel drie is nog een beetje klein, maar daar heb ik ook vertrouwen in.

Inmiddels weet ik dat de bol na de bloei in een pot met aarde en naar buiten kan. En dan hoop ik dat hij overblijft, zodat ik er volgend jaar weer van kan genieten.

Goeie tip

Toen ik deze week wat foto’s van de Kralingse Plas liet zien, kreeg ik van Marthy de tip om één van die foto’s te gebruiken voor weer eens een andere kopfoto.

De oude foto was al een tijdje in gebruik, dus ik vond het een goeie tip. Zo’n kopfoto kun je regelmatig verwisselen. Ik heb daar al vaker over nagedacht, maar dan verschoof dat plannetje weer naar de achtergrond en werd het vergeten. Niet deze keer dus.

Dit is de foto waar het om draaide. Klein een stuk minder aandacht-trekkend dan zo groot boven het blog. Al moest er wel wat aan bijgesneden worden.

En nou ben ik benieuwd wat men er van vindt……?

Update:
Tja, bij nader inzien kan ik alleen maar beamen dat die horizon scheef zat, al was het mij (nog) niet zo opgevallen. Inmiddels heb ik hem bijgewerkt. Bedankt voor jullie commentaar.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Misschien iets te veel voor een rustige maandagmorgen?
Maar vrolijk is Isabelle Georges wel als ze zingt I want to be kissed. Nou ja, een kus is ook nooit weg 😉

Als de clip niet start, dit is de link

Spelletjes

Ik ben dol op spelletjes, maar vind in Leo geen tegenstander. Die haat spelletjes en doet alleen om mij te plezieren zo nu en dan eens mee. Geen probleem, dan speel ik spelletjes met een paar vriendinnen.

Bron: Google foto’s / Goliath

En ook een nieuw tablet gaf nieuwe mogelijkheden. Daar speel ik regelmatig een spelletje Rummikub op, met een virtuele tegenstander.

Dat zou ook ik ook kunnen met Trionimos. Maar daar ben ik nog niet zo behendig in. Ik hoef niet altijd te winnen, maar om nou altijd te verliezen….. Nog even oefenen dus.

Toen hoorde ik van iemand dat je bij het AD ook spelletjes kunt doen. Als abonnee sowieso geen probleem. Maar anders moet je een account aanmaken en kun je in de app dagelijks aan een beperkt aantal spelletjes meedoen.

Nu ik eenmaal ben ingelogd, doe ik mee aan Raad de stad en aan een aantal woordspelletjes. Winnen kun je er niks mee, maar dat is ook niet het doel. Ik vind het gewoon leuk!

Bakken

Al jarenlang heeft Leo Franse les, samen met nog twee anderen. In die tijd leer je natuurlijk meer dan alleen zo’n vreemde taal.

Je raakt in gesprek met over van alles en nog wat. Zo hoorde Leo dat Melanie, de lerares, dol is op gemberkoekjes.

Vorige week was het de laatste les, want Melanie en haar man gaan verhuizen naar Brussel.

Dus bakte ik een flinke hoeveelheid gemberkoekjes en maakte een mooie doos om alles in te verpakken. Een uitgeprint recept erbij maakt het compleet.

Dat is toch een gezellig afscheidscadeau…?