Overal om me heen zie ik een beetje moedeloosheid. Helaas, zelf ontkom ik er soms ook niet aan 🙁
Daarom vandaag een wel heel optimistische gedachte.
Niet zelf bedacht, maar eerlijk gejat van Facebook 😉
Niks klein fotootje, groot, liefst zelfs nog groter.
Laten we toch vooral optimistisch blijven
Ja, ouder worden komt met gebreken. Stijvere gewrichten, grijze haren en soms een beetje vergeetachtig.
Het is dan ook soms best wel moeilijk, al die apparaten en afstandsbedieningen. Piepkleine knopjes, onbegrijpelijke symbooltjes. Heb je dat allemaal onder de knie, dan moet alles ook nog volgens een bepaalde volgorde.
Het valt allemaal niet mee. Maar zo bont als deze man maken wij het niet. Al leggen we uit voorzorg maar geen heel tablet chocolade op tafel 😉 😉 😉
Het was een gek jaar en het eind van dit jaar zal niet veel minder gek zijn. Niet met de hele familie om de tafel, maar slechts met 2 of 3 gasten. Voor ons niet zo ingrijpend. Wij zitten met z’n vijven net aan de taks 😉
Maar gelukkig is er in deze nieuwe tijd een oplossing. We gaan gewoon digitaal. Ik zag het al bij “Zusje” in de Margriet. De gebruikelijke kibbelpartijen kunnen tenslotte ook via het wereld wijde net 😉
Maar deze vond ik ook wel erg leuk.
Laten we vooral een beetje de vrolijke kant van dit alles opzoeken.
Van humor krijg je nooit genoeg en dik, dronken of ziek word je er ook niet van.
Dit is dan het laatste liedje uit de serie. Er zijn nog onnoemelijk veel andere liedjes, maar het wordt steeds lastiger om een bijpassend YouTube filmpje te vinden.
Als uitsmijter zingt Wim Sonneveld de onvergelijkbare tekst van Michel van der Plas op muziek van, ja natuurlijk, Harry Bannink.
2020 was het jaar waarin ineens alles anders moest. En het is zelfs nog steeds heel actueel.
Geen zoenen, geen knuffels, geen vergaderingen, geen bezoek, geen…. nou ja, kortweg alles is anders.
Het zal dan ook wel een heel andere kerst dan anders worden.
Maar de opa van Loesje laat zich niet uit het veld slaan. Je krijgt je glaasje thuis bezorgd, maar wel goed opletten en meteen naar de deur. Anders vervliegt het ;-(
Ik weet niet wat jullie er van vinden, maar dit jaar mag wat mij betreft tussen de vergeten dingen gezet worden.
Ik vond dit plaatje op Pinterest. En hoewel ik een opgestoken vinger niet echt beschaafd vind, is dit toch super goed bedacht. Dus voor deze keer maar even een klein beetje stout 😉 Ik kan bijna niet wachten op het nieuwe jaar. Zonder virussen, zonder lockdowns en weer gewoon vrij….! Ik begin meteen met aftellen, nog 54 dagen….!
Corona, regen en winderig herfstweer zijn absoluut een foute combinatie. En de radio, tv of de kranten geven ook al zulke eenzijdige berichten. Kommer en kwel en tranen met tuiten.
Dan kan het geen kwaad een beetje humor te zoeken. Het neigt naar onderbroeken lol, maar voor even een wat bredere glimlach kan dit plaatje er mee door.
Fijne zaterdag allemaal 😉
Vergat ik toch ook nog helemaal te vertellen wat ik gekregen had voor mijn verjaardag. Eigenlijk doen we niet meer aan cadeautjes, maar subtiel vertelde ik aan Leo over “zo’n leuk boek” en ja hoor, die pikte de hint foutloos op.
’s Morgens lag dan ook dit boek naast mijn hoofdkussen. Een kinderboek, maar niet alleen voor kinderen. Ik weet zeker dat meer bloggers dit boek gekocht of gekregen hebben. Om urenlang in te kijken, te verwonderen en te ontdekken wat er allemaal getekend is door Charlotte Dematons.
Het ligt op tafel, zo onder handbereik. Want op elke bladzijde doe ik weer een ontdekking en ik ben er al veel uurtjes zoet mee geweest.
En wie denkt dat ik een beetje kinds begin te worden, nou ja, die denkt dat dan maar 😉
Ik was zo bezig met mijn verhalen over onze vakantie, dat ik helemaal vergeten was dat ik in die tijd ook een jaartje ouder werd.
Bij thuiskomst lag de mat dan ook vol met verjaardagskaarten voor mij. Kaarten met bloemen, zelfgemaakte kaarten, kaarten met veel lieve wensen.
Ook kreeg ik een heel bijzondere kaart met een echt Geluksklavertje, vergezeld van een lange brief. Die kaart hang ik goed zichtbaar in mijn werkkamer. En ik hoop natuurlijk dat dat klavertje veel kracht heeft en voor echt geluk gaat zorgen. Ik werd er in ieder geval heel gelukkig van.
En dan kreeg ik ook deze kaart van Saskia. Daar heb ik hartelijk om moeten lachen. Ja vergeetachtig ben ik wel een beetje, maar zo vergeetachtig….? Nee, gelukkig niet 😉
Maar we moeten onze ouderdoms-kwaaltjes ook met een flinke korrel zout kunnen nemen en er eens mooi de draak mee steken. Een beetje humor houdt je op de been, nietwaar?