Wat doe je?

Nu hij elke dag thuis werkt, was het voor onze jongste zoon een mooie gelegenheid om eens te zien of hij helemaal vanaf niks een brood zou kunnen bakken. Dat lijkt in de verste verte niet op zijn dagelijks werk. Maar koken en bakken is zijn hobby en nu kan hij het nuttige verenigen met het aangename.

Dus maakte hij vorige week een “starter”van bloem en water. Hij verzorgde dat een aantal dagen zodat op zondagmorgen een wat gistig geurende en bubbelende pot op zijn aanrecht stond.

Daar deed hij nog meer bloem, water en wat zout bij en kneedde daar een mooi deeg van.
Afgedekt en opzij gezet, wachtte hij tot het gerezen was.

De deegbol werd daarna op een bakblik gelegd en ingesneden. En toen kon het in de oven geschoven worden.

Na enige tijd was dit het resultaat.
Het huis moet verrukkelijk geroken hebben. Dat kun je helaas niet overbrengen met een appje. Maar bekijken konden wij het thuis wel via Whatsapp.

En hij heeft beloofd nog verder te oefenen, zodat wij straks, als alles weer “gewoon” is, een lekker broodje van hem krijgen. En daar ga ik me nu alvast op verheugen!

Bloggers-bijeenkomst

Al een hele tijd dacht ik “wat zou het leuk zijn om mijn blogbezoek(st)ers eens te leren kennen”. Maar ja, willen ze dat, hoe moet dat dan, wanneer zou het …? Kortom, ik schoof het nog maar een beetje op de lange baan. Maar mijn ietwat impulsieve reactie op een blogbericht van Emie zette alles in de versnelling.
Emie was meteen enthousiast en stelde voortvarend een datum vast (vrijdag 9 maart 2018), mailde al wat bloggers en zo kwam het van de grond.
We overlegden samen en hebben inmiddels ook een locatie gevonden in het Centraal Station van Utrecht, dus voor iedereen goed bereikbaar.
Zijn er nog meer bloggers die aan willen sluiten, zet dan hieronder een reactie.
Dan kunnen we elkaar bij een kopje koffie en een lunch persoonlijk leren kennen.

En misschien willen Jeanne, Bettie, Marthy en Ton dit berichtje ook wel linken. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!

Draadloos

Dit was de oogst aan draden, snoeren en kabels, die tevoorschijn kwam bij het ontmantelen van onze boekenkast. Elk nieuw apparaat brengt weer een ander probleem met zich mee, want altijd moet er een aansluiting met de elektriciteit gemaakt worden en komen er draden en connecties aan te pas. Er zitten in deze doos dus heel wat uurtjes prutsen achter een achterwand, hengelen naar een snoer of zoeken naar een stopcontact.

Zelfs het draadloze wifi-netwerk zit met draadjes aan contactdoos, telefoon en splitter vast. Modern times 😉 😉 😉