Wie op de sociale media kijkt, schrikt zich soms een hoedje van de vele taal- en stijlfouten. Niet dat ik dat iemand kwalijk neem, want ik ken het merendeel van de mensen niet. Maar ik denk soms wel met weemoed aan het taalonderwijs dat ik zelf kreeg. Met veel aandacht voor juiste spelling, interpunctie en klemtonen.
In deze roerige tijd worden er nogal eens acties bedacht om het vele werk van al die mensen in de zorg, het openbaar vervoer, de winkels en nog zoveel andere plaatsen onder da aandacht te brengen. En hen te bedanken voor alles wat zij doen.
En dan valt me ineens op dat er altijd wel iemand reageert met een opmerking in de trant van “denk ook eens aan …” en dan een beroepsgroep noemt die nu ook hard aan het werk is.
Ik ben verbaasd over zoiets. Ineens moet iedereen één voor één genoemd worden. Alles duidelijk vermeld worden, inclusief de puntjes op de i.
Laten we nou een keer beslissen dat we respect hebben voor iedereen en dankbaar zijn dat er zo veel mensen, ondanks de risico’s, toch voor ons aan het werk blijven. En dat er nog zo velen niet genoemd zijn, maar toch worden meegenomen in die grote golf van ons medeleven.
Aan deze reclame uiting erger ik me groen en geel. Waarom? Omdat het het zoveelste “weinig calorieën product” is? Nee, al zitten we daar natuurlijk niet op te wachten. Ik erger me omdat er geen letter Nederlands gebruikt wordt.
