Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Een poëtisch begin van deze week, met Alex Roeka in “De schommel van de liefde”
Dit is toch (burge)meesterlijk!
Bron: Pinterest
Kijk nou toch eens, als je op Rotterdam-Zuid bent, net vóór je de Maastunnel induikt, zie je deze flat. En op de muur, precies op maat, een ode aan Rotterdam. Want in Rotterdam doen we niet kinderachtig. Geen bescheiden tekstje op een muur, Rotterdammers zijn trots op hun stad en kijken dus niet op een lettertje 😉 😉 😉
Het gedicht is van de Rotterdamse dichteres Rieneke Grobben. Zij was altijd gekleed in het roze, vandaar de roze accenten.
1914
Toen de oorlog uitbrak, was ik nog klein.
Mijn vader zocht zijn oud soldatenpak
Van zolder uit een doos vlak onder ’t dak,
En wij brachten hem samen naar de trein.
En ik wist niet, waarvoor dat was. En toen
Vroeg ik het aan mijn moeder. En ik hoorde,
Dat nu de soldaten elkaar vermoordden.
Mijn vader ook? Die zou dat toch niet doen –
Nu ben ik groot en wijs en veel vergeten,
Van wat de dwazen en de kindren weten
En waar ik, als ik er aan denk, om lach.
Maar als wij, grote mensen, ’t niet verhindren,
Dat er weer oorlog komt, God, geef ons kindren,
Die nog begrijpen, dat het toch niet mag.
Muus Jacobse (1909-1972)
(met dank aan Raymond Noë)
Dit gedicht deelde de Sandwich een tijd geleden. En ik vond het zeer toepasselijk om het vandaag, 11 november – wapenstilstandsdag, hier te publiceren.
Aan stoere mannen met stoere woorden hebben we helaas geen gebrek in deze tijd. Maar geef ons nog een heleboel kinderlijke zielen, die geen oorlog maar vrede willen.
Klik op de foto om te vergroten.
Je ziet het steeds vaker, zo’n gedicht op een muur. Zo zag ik er ook diverse in Middelburg, en natuurlijk maakte ik een foto. Maar ik ga ze nu niet allemaal hier zetten. Misschien kom je ze nog wel eens tegen, op een dag dat ik weinig inspiratie heb en dan teruggrijp op zo’n foto.
Maar dit gedicht, dat ik op de valreep zag, toen we al vlak bij het station waren, mag vandaag wel op mijn blog. Het miezerde een beetje en het was best koud, mar ik las het en werd meteen helemaal blij 😉 😉 😉
Ik kreeg een schattig dichtbundeltje van Annie M.G. Schmidt, met daarin veel al heel bekende gedichtjes, maar ook die ik nog niet kende. Zoals dit:
| Biologie O, juffrouw Beekman, was u maar eencellig. Dan kon de liefde u zoveel niet schelen. Dan zoudt u zich gewoon in tweeën delen. Ik geef wel toe: het is niet zo gezellig maar heel erg praktisch. Zo’n eencellig wezen Terwijl u, met uw veertienbiljoen cellen Hij komt niet meer. En toch, hij zei zo stellig… Annie M.G. Schmidt |
 |
Dit jaar is het 100 jaar geleden dat de 1e wereldoorlog begon. Een bittere strijd, waarbij miljoenen jonge mensen het leven lieten. Onder omstandigheden die mensonterend en verschrikkelijk waren. Zoveel jonge levens in de knop gebroken, zoveel verdriet, zoveel tranen, zoveel pijn.
Vier jaar later werd een wapenstilstandsovereenkomst getekend, juist op deze dag.
John McGrae schreef een prachtig gedicht over deze strijd. Het is vaak vertaald, maar deze vertaling van Bert Deben vind ik het allermooist.
In Flanders FieldsIn Flanders fields the poppies blow
|
In Vlaamse VeldenKlaprozen bloeien in Vlaamse klei
|
We zijn verwend dit jaar met mooie zonnige dagen. Toch zullen we er ook aan moeten geloven, zachtjes schrijdt het jaar verder en komt de kou er aan.
| Maar je moet dichter zijn, om het zo mooi te verwoorden:
Ik voel in mij september weer de zon is nu de zon niet meer de dichter klemt zich aan zijn pen want net als ik in mij herken © bert deben |
 |
Dit prachtige gedicht wil ik graag delen:
| CourgettesCourgettes, uien, een pompoen de aardbeiplantjes schieten uit een laagstamboompje vol met fruit en veel tomaten, maar nog groen de bonen rijp reeds voor de pluk ik kuier door de tuin en kijk valt mij ook onverhoeds op hoe © bert deben |
Dit gedicht van Bert Deben won de 3e prijs op de Poëziemiddag te Hillegom op 3 november |