Dromen

De straatnamen in het hoogbouwgedeelte van Ommoord zijn verbonden aan Nobelprijswinnaars. Sommigen staan ons nog levendig voor de geest, anderen zijn minder duidelijk te herkennen. Schrijvers of wetenschappers blijven nou eenmaal niet zo in onze geest hangen.

Maar sommigen staan in ons geheugen gegrift, zoals Marten Luther King, aan wie ook nog eens een school gewijd is. Zijn portret is daar als een kleurige muurschildering te zien.

Zijn spreuk “I had a dream” werd op een bijgebouw vereeuwigd.

Er zijn nog steeds mensen die dromen van vrede. Maar te vaak overschaduwt de werkelijkheid van de dag deze dromen.

Toch moeten we nog steeds blijven dromen. Hopen op een wereld die niet wordt bevolkt door krijgsmachten.

Zodat kinderen kunnen blijven spelen en op kunnen groeien tot vredelievende mensen.

Atoombom

Bron: Google foto’s

Vandaag, 6 augustus, is het exact 75 jaar geleden dat de eerste atoombom viel op Hiroshima. Veel was er niet meer over van die grote stad. Alleen dit gebouw stond nog overeind.

Hiroshima, 2009 (eigen foto)

In 2009 maakte ik er deze foto. Nu is het een monument, een aanklacht tegen de wreedheden van de oorlog. Natuurlijk gingen wij ook naar het atoombom-museum. De overblijfselen, gesmolten flessen, verwrongen stalen voorwerpen, alles netjes uitgestald, leken ontdaan van hun dramatisch verhaal. Zij waren verworden tot objecten zonder ziel. Het was verschrikkelijk, maar de verschrikkingen waren niet in woorden uit te drukken.

Wij keken er naar, net als de vele Japanse schoolkinderen. Op mij liet het een diepe indruk achter. De kinderen giechelden, plaagden elkaar. Ach ja, net als kinderen over de hele wereld doen.

Hiroshima is tegenwoordig weer een bruisende stad. Wie er rondloopt, kan zich nauwelijks voorstellen hoe erg het verwoest was. Men winkelt, loopt, lacht. Ogenschijnlijk niemand kijkt terug in de geschiedenis.

Het begint in de keuken…

Keukenvictorie.jpgDe twee foto’s hier hebben niks met elkaar te maken, maar toch vind ik ze bij elkaar horen. De eerste is een kaart, die ik Londen kocht en de tweede foto maakte ik in Den Haag. Victorie en wereldvrede, ze beginnen allebei in de keuken.
keukengelukDus pak de kommen en schalen er maar bij. Klop de eieren, schuif de schotels in de oven. Dan kunnen we straks aan een lange tafel de belangrijke zaken samen eens rustig bespreken. Misschien is er ook nog wel een brouwer of een wijnboer die zijn producten wil promoten. Kom er gerust bij! 😉 😉 😉

 

Herdenken

herdenken

Steen van de miljoenen tranen, Oudedijk Rotterdam

Vanavond herdenken we de slachtoffers die vielen in de oorlog. Om acht uur staan we stil bij het leed van al die miljoenen die stierven in de strijd.
Twee minuten lang houden we onze lippen stijf op elkaar, laten we onze gedachten zweven naar wat er is gebeurd en nooit meer herhaald mag worden.
Ik hoop dat die stilte oorverdovend zal zijn.

Dodenherdenking

Gedicht van Paul Niemöller, op een muur in het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek.

Eerst kwamen ze voor de Joden
en ik zei niets
want ik was geen Jood

Toen kwamen ze voor de communisten
en ik zei niets
want ik was geen communist

Toen kwamen ze voor de vakbondslieden
en ik zei niets
want ik was geen vakbondslid

toen kwamen ze voor mij
en was er niemand meer over
die iets kon zeggen

Vredespaleis

diversen-04 Tijdens een wandeling op 1e Paasdag kwamen we langs het Vredespaleis. Dat is te bezoeken, maar daar moet je wel kaartjes voor bestellen. Dat gaan we dus een andere keer doen. Maar ondertussen kon ik gelukkig wel een vredesboodschap aan de wensboom ophangen. Niet dat er erg veel resultaat te verwachten is, maar ergens hoop ik dat er een tijd komen zal dat er voor alle mensen op deze wereld vrede zal heersen.
diversen-02 Voor het paleis staat “VREDE” in heel veel talen gegraveerd. Soms herkenbaar, soms meer koeterwaals. En sommige woorden lijken eigenlijk meer op een scheldwoord. Maar ja, er zijn dus mensen die vriendelijk glimlachen als je hun “Kuthula” toewenst 😉