Tag Archives: Facebook

Toen en nu

Posted on by

Rotterdam, in 1908, gezien vanaf het Witte Huis.

Bron: Facebook / 010web

In het geboortejaar van mijn moeder stond het Witte Huis al in Rotterdam. Toendertijd een “wolkenkrabber”. Nu een niet eens zo’n hoog gebouw tussen alle grote woontorens die de stad inmiddels rijk is.

Wie de gelegenheid heeft om eens op het dak van het Witte Huis te staan, ziet nu een geheel andere stad.

Veel van de gebouwen van toen zijn in de oorlog verwoest. Andere zijn gesloopt omdat ze niet meer voldeden aan de eisen van de tijd of plaats moesten maken voor wegen en bredere straten.

Ja, alles verandert in de loop van de tijd. De foto van toen lijkt rustig, fraai, gezellig. Maar wie ziet de armoe in de huizen, kent het verdriet om ziekte en dood?

Ach, zo gaat dat. Het is en blijft in ieder geval een mooi plaatje van een stad die altijd in beweging is.

Zoet en rustig

Posted on by

Ik denk dat men in vroegere eeuwen helemaal niet zo gediend was van kinderen die druk en speels waren. Kinderen moesten toen gewoon gehoorzaam en vooral stil zijn.

Maar ja, kinderen huilen wel eens. Baby’s vooral als ze tandjes krijgen of last van winderigheid hebben. En ze kunnen het niet zeggen. Dus grepen moeders van toen naar een drankje.

Zeer bekend was Mrs. Winslow’s Soothing Syrup. En rustig en stil werden de kinderen!!
Ja, natuurlijk met 45% alcohol en een druppel opium krijg je dat wel voor elkaar.

Arme kindertjes, die volkomen suf in hun bedjes gelegen hebben.

Geluk

Posted on by
Bron: Facebook / copyright: Charles M. Schulz

Geluk is niet te koop, voor geen prijs.

Soms kun je het vinden in een klein hoekje. Zoals weten dat er voor de volgende dag geen dringende dingen gedaan hoeven worden, dat je eigenlijk gewoon een “snipperdag” kunt nemen.

Dan mag de wekker dus wel uit. Dat opent de weg naar een heerlijk dromenland 😉 😉 😉

Ogen

Posted on by
Bron: FaceBook

Of mijn moeder een zesde zintuig had of ogen die ook achterwaarts konden kijken, het is me nooit duidelijk geworden. Maar hoe dan ook, ze zag en wist altijd alles.

Ze wist wanneer ik iets gedaan had wat niet mocht, als ik jokte, stiekem iets uit de keuken gejat had…

Zelf had ik ook wel veel door. Misschien verdachten onze kinderen me ook wel van buitengewone krachten. Wie zal het zeggen?

Kinderen van nu zijn misschien wat minder lichtgelovig en sturen daarom hun moeder naar zo’n oog-onderzoek.

Je kunt het tenslotte nooit helemaal zeker weten…!

Natuur in de stad

Posted on by

Natuur-in-de-stad-courgetteJa, zo kan het natuurlijk ook. Geen sierbloemen zaaien, maar nuttige gewassen telen vlak onder je eigen raam. En als je dan van vakantie thuis komt ontdekken dat je binnenkort weer een recept met courgette moet verzinnen. Deze foto mocht ik van Michiel van Zuijlen gebruiken. Hij zaaide namelijk courgette in zijn geveltuintje. Niet verwonderlijk, want hij bedenkt regelmatig heerlijke vegetarische recepten en publiceert die op FB in “Smakelijke druppels op een gloeiende plaat”.
Ik ben benieuwd wat hij van deze courgette in spé gaat maken. Misschien wel een recept uit zijn kookboek, dat binnenkort verschijnt. Ik blijf het op de voet volgen…

Schoenen

Posted on by
pumps-marine Een tijdje geleden stond er op Facebook een berichtje. Iemand had dit soort schoenen en wilde ze weggeven. Had ik maar een kopie van dat bericht gemaakt, want later kon ik het niet meer terugvinden. En het was zo grappig. De dame in kwestie had de schoenen gekocht omdat ze ging solliciteren bij een nautisch bedrijf. Het leek haar wel heel toepasselijk. Jammer genoeg kreeg ze de baan niet. En bleken die schoenen ook nog niet de juist maat voor haar te zijn, net ietsjes te krap.

Maar weggooien vond ze zonde, want er zou beslist wel iemand zijn die deze schoenen zou passen.
Ik vond die schoenen zo schattig, maar ja totaal niet meer geschikt voor mijzelf. Trouwens ook de maat was veel te klein. Maar ja, dit zijn toch schoenen om verliefd op te worden?

Bewaren

Overdaad

Posted on by

Als ik weet dat iemand jarig is, dan stuur ik meestal een (zelfgemaakte) kaart. Dat is dubbel plezier, want ik vind het maken van de kaarten erg leuk en meestal is de ontvanger er ook blij mee.
Het kan zijn dat je op Facebook ook attent wordt gemaakt op de verjaardag. En dan feliciteer ik de jarige ook nog maar eens op FB. Dubbel op dus.
De laatste tijd echter zie ik op FB steeds vaker hele ritsen van al dan niet lollige e-cards, die aan de jarige worden geadresseerd. Waarvoor de jarige dan weer bedankt op FB. En dat is dan nog niet alles. Want de dag na de verjaardag is er op FB de mogelijkheid om door een grappige neptaart alle felicitaties nog eens langs te laten komen, iedereen nogmaals te bedanken en de taart op vrolijke wijze te laten ontploffen.
En dat vind ik toch zo overdreven. Voor mij is dat één aspect van de grote overdaad die onze tijd tekent.

Ergernis

Posted on by

“Sociale” media zijn eigenlijk helemaal niet sociaal. Ik erger me aan al dat schelden op Facebook, Twitter en weet waar nog meer.
Natuurlijk was het “een beetje dom” van Yuri van Gelder om gezellig op stap te gaan in Rio de Janeiro. Hij had beter kunnen weten. Maar ja, het is ook maar een mens, toch…..?
Maar als je de reacties leest, dan vraag ik me af “wie zijn al die mensen?” Zijn die nou allemaal zo volmaakt, rijden die nooit een scheve schaats of piesen ze nooit een keertje buiten de pot? En die bobo’s, die zich laten fêteren in het Holland Heineken House. Wat doen die daar, zitten die allemaal aan het Sourcy bronwater of de 0% Amstel Radler citroen? Nou, dat geloof ik niet.
Ik vind het jammer voor Yuri, had hem een mooie podiumplaats gegund. Nou zijn de kansen verkeken!
Yuri

Bewaren

Bewaren