Verpakken

Als je een keertje een andere super inloopt om de boodschappen te halen, zie je ook weer eens met andere ogen.

Natuurlijk weet ik dat Nespresso in kleine cupjes zit, dat er tig soorten zijn en dat die allemaal weer in doosjes verpakt worden.

Maar dat er zoveel soorten waren en dat die verpakking wel heel erg milieubelastend moet zijn, dat realiseerde ik me pas toen ik dit zag.

En dan bedenk ik me ook dat tussen zeggen, willen en doen nog een heel verschil kan liggen. Zelf gebruiken we geen Nespresso. Wij zetten nog altijd gewoon filterkoffie.

En ik ben zeker geen fanatieke milieufreak. Hier in huis is nog niet alles “groen” gekeurd.

Aan de ene kant worden kleine dingen verboden en aan de andere kant worden dit soort verpakkingen met enthousiasme verkocht.

Daar kan ik me eindeloos over verbazen.

Energie / verspilling

Je ziet het wel vaker. In de haast om vooral zo zuinig of bewust mogelijk om te gaan met energie, vergeet men even dat wat er weg gegooid wordt ook energie gekost heeft. Of hoeveel energie er nodig is om “energiezuinige” dingen te fabriceren, maar er geen rekening mee houden hoeveel energie er al gebruikt is voordat het product op de markt komt.

Maar deze strip legt haarfijn de vinger op de zere plek. Jan en Jans hebben spaargeld over en willen er wat mee doen. Iets nuttigs. Zonne-panelen lijken dan een goede bestemming.

Maar ach, daar waar de zon het gunstigst zou schijnen, staan prachtige oude bomen. Maar… ja hoor, binnen luttele weken is beslist dat die bomen moeten worden omgehakt. Dan worden de zonnepanelen geplaatst.

Dag mooie bomen, met heerlijke schaduw en zo’n prachtig gezicht naast hun pittoreske huisje. Dag nestelplekje voor de vogels. Dag natuur, welkom vooruitgang… Of toch iets over het hoofd gezien…?

Vies

Naast alle commotie om het wel of niet dragen van mondkapjes komt nog een ander probleem om de hoek kijken. Waar laten we al die dingen?

Elk gezond denkend mens doet ze natuurlijk in de afvalbak. Maar talloze mensen gooien ze gewoon op de grond. Inmiddels vind je ze overal op straat, langs de stoep, tussen de bosjes.

Dat geeft natuurlijk alleen maar kans op veel meer besmettingen. Om maar niet te spreken over de schade aan het milieu.

Ook heb ik al diverse malen honden gretig zien snuffelen aan die vieze lapjes. Om even later lekker door het baasje of bazinnetje te worden geknuffeld.

Ieeekkk… wat smerig!

Druk…..

Gisteren gingen Leo en ik weer een keertje naar de IKEA. Ik had dringend behoefte aan een schaaltje en ook moesten de matrasbeschermers vernieuwd worden.
En ja, dan loop je die hele winkel door en zie de meest leuke en handige gadgets voor een habbekrats. Maar nee, ik liet me alleen verleiden om nieuwe dekbedhoezen te kopen. Ja, daar moeten dan ook hoeslakens en extra slopen bij. Dus al met al was het toch een aardige tas vol 🙁 Maar dat was niets vergeleken bij de enorme ladingen opbergdozen die sommigen op hun karretje hadden geladen. Ik vroeg me af wat ze allemaal op te bergen hadden. Maar dat durf je natuurlijk niet te vragen….
IkeaWe hadden het naar ons gevoel goed gepland. Niet in de vakantie, niet tijdens de uitverkoop, niet op woensdagmiddag. Zo lopend door de winkel viel ons de drukte nogal mee, maar bij de kassa kwamen we in een andere wereld. Was dit IKEA of waren we getransponeerd naar Schiphol of de Efteling, op een topdag? Zigzaggend werd de rij geleid, waarna telkens op een scherm het nummer van een vrije kassa verscheen.
Oh, in wat een consumptie-maatschappij leven we toch. Gelukkig let IKEA op het milieu: op het toilet is alleen koud water voorhanden. Tja, alle beetjes helpen nietwaar? Wel weer jammer: bij het restaurant liggen stapels pakjes met drinken, compleet met plastic rietjes.

Waanzin

Het duurde nog een tijdje voor de trein zou komen en omdat het zo koud was, wachtten we beneden in de hal. Ik stapte even de AH To Go in en zag toen dit.

Dit vind ik een voorbeeld hoe idioot de economie verworden is.
Een zakje met 15 gram gedroogde ananas, puur natuur, dat wel. Die ananas groeit in Costa Rica, wordt vervolgens naar Polen verscheept of gevlogen om daar te worden verwerkt en dan weer verladen voor verkoop in Nederland of welk ander land dan ook. De prijs per zakje is al niet mis (€1,99), maar op het kaartje stond ook de prijs per kilogram: €132.67.
Nou ja, het is wat de gek er voor geeft. En blijkbaar is er een markt voor dit soort dingen, want anders heeft AH het niet in haar assortiment. Maar jullie begrijpen toch wel dat ik het niet gekocht heb!

PS: als je het wel kopen wil, doe je dan na afloop het plastic zakje in de juiste afvalbak? Want afval scheiden is zo veel beter voor het milieu 😛

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Water

regenton

Onze tuin in de herfst

Er zijn in Nederland gemeenten die hun bewoners verplichten om een regenton te nemen. Zodat het regenwater niet in het riool komt of de grond te drassig maakt. Op zich is het best een goed goed idee om het water op te vangen en te gebruiken om je planten mee te begieten. Maar dan moeten er natuurlijk wel planten in zo’n tuin staan. En dat is helaas lang niet altijd het geval. Soms lijken tuinen wel parkeerplaatsen, met tegels en hooguit een armetierig rijtje plantjes langs de rand. Dan is een regenton volkomen misplaatst. Want als zo’n ton vol is, wat doe je dan? Giet je het water over de straat? Dan is die opvang tot voor niks geweest, heeft het toch helemaal geen zin?
Ik denk dat het veel beter zou zijn als je een soort van “bonus” zou krijgen, wanneer de tuin behoorlijk wordt beplant. Gewoon een financiële impuls. Daar komen mensen op af. Dus zoiets als drie heesters halen, twee betalen. En wie een groene heg heeft, krijgt korting op een heggenschaar. Ik denk dat dat wel zou helpen, maar ja, ik zie het nog niet gebeuren. Jammer is het wel. Want een leuk beplante tuin levert zoveel meer plezier op. Het hoeft allemaal niet superstrak en netjes. Integendeel, vogels, egels en padden houden van een beetje rommel. En niet alle tegels hoeven weg, er moet tenslotte ook een plekje om te zitten zijn. Zodat je ook echt rustig kunt genieten van alles!

Gras…

Soms ontdek je rare dingen. Want je verwacht toch niet zomaar een nog werkende grasmaaier te ontdekken. Maar ik zag deze toch echt bij ons in de buurt.

De eigenaren zijn zeker te oud of te moe om nog gras te maaien. En alleen stenen in de tuin is toch ook niet je dat. Dus besluit je kunstgras te nemen. Lijkt het nog wat. Een potje plastic geraniums en het feest is compleet.

Nou ja, je moet er maar op komen… en ieder zijn meug!

 blog-april-B-02

Milieubewust

Jullie houden toch ook best wel rekening met het milieu? Afval scheiden, een boodschappentas meenemen, zodat je geen plastic tas meer hoeft te nemen, het huis isoleren en zo? En vooral die energieverspillende gloeilampen vervangen door peperdure spaarlampen, of nog beter, LED-lampen. Jullie laten toch ook de auto zo veel mogelijk staan, omdat de voorraad fossiele grondstoffen zo langzamerhand opraakt? Ja, dat doen jullie vast.

Maar ZIJ zijn niet zo milieubewust! 😯
Want als je denkt dat dit een koud café op de Noordpool of zo is, dan hebben jullie het toch helemaal mis. Deze IJSBAR werd gebouwd in Dubai. Daar hebben ze olie en dus energie zat. En geld, uiteraard.

Zuiniger rijden

Jarenlang reed ik auto zonder me te bekommeren om hoe zuinig ik reed. Dat is niet netjes, en zeker niet milieuvriendelijk. Maar ja, dat is autorijden sowieso niet.

Maar nu we al weer een tijdje een nieuwe auto hebben, viel het me ineens op dat bij alle metertjes en tellertjes er ook een was, die aangaf hoeveel kilometer je nog met de tankinhoud toe kan.

Als je zuinig rijdt, dan zie die meter niet teruglopen, maar oplopen. De eerste keer begreep ik er niets van.

En nu ik het wel weet, word ik er weer een beetje zenuwachtig van. Want ik rij weg en dan kan ik nog 300 kilometer ver komen. In de stad zie je dat snel teruglopen naar 298, 295, 290. Hoe meer je moet schakelen, hoe sneller het gaat. En dan ga ik zuinigjes aan doen. Niet te snel optrekken, met een kalm gangetje in z’n 3 door de bocht, rustig terugschakelen, voet van het gas als er een stoplicht in zicht komt, zoveel mogelijk een constante snelheid aanhouden. En ja, dat helpt.
Op de grote weg, bij een redelijke en constante snelheid, wordt het aantal kilometers weer meer.
Al komt er natuurlijk toch een moment dat de meter aangeeft dat er weer getankt moet worden. Want hoe zuinig ik ook probeer te rijden, benzine slurpen doet ie toch.

De Kleine Aarde

Zo ongeveer 1974-1975 luisterden man en ik naar een lezing door Sietze Leeflang, over het project De Kleine Aarde.

Het maakte diepe indruk. Hij vertelde toen dat er minimaal 8 kilo graan moet worden verbouwd om 1 kilo vlees te kunnen produceren, waardoor er een enorme verspilling ontstaat. Hoe milieubelastend de kassen zijn en hoe we beter met het milieu zouden moeten omgaan, zodat we de aarde in goede staat aan onze kinderen kunnen overdragen.

We werden prompt vegetarisch, gebruikten recycled papier en werden zuinig met energie. Jarenlang wilde ik geen koffiezet-apparaat, maar gebruikte ik  een Melitta-filter.

De ideeën van Sietze Leeflang en de Kleine Aarde zijn al lang niet meer “geitenwollen-sokkenpraat”, maar worden nu gretig omarmd door “groene” politici.