Verpakken

Als je een keertje een andere super inloopt om de boodschappen te halen, zie je ook weer eens met andere ogen.

Natuurlijk weet ik dat Nespresso in kleine cupjes zit, dat er tig soorten zijn en dat die allemaal weer in doosjes verpakt worden.

Maar dat er zoveel soorten waren en dat die verpakking wel heel erg milieubelastend moet zijn, dat realiseerde ik me pas toen ik dit zag.

En dan bedenk ik me ook dat tussen zeggen, willen en doen nog een heel verschil kan liggen. Zelf gebruiken we geen Nespresso. Wij zetten nog altijd gewoon filterkoffie.

En ik ben zeker geen fanatieke milieufreak. Hier in huis is nog niet alles “groen” gekeurd.

Aan de ene kant worden kleine dingen verboden en aan de andere kant worden dit soort verpakkingen met enthousiasme verkocht.

Daar kan ik me eindeloos over verbazen.

Collectors items

Bron: Facebook

Op Facebook zag ik deze foto langs komen. Iemand had het eerste postcodeboek uit 1978 naar de kringloop gebracht. En een ander had het daar gekocht. Uit nostalgie of als collectors item, wie zal het zeggen.

Over collectors items gesproken, wij kregen er afgelopen week zomaar twee gratis. En wie krijgt in deze tijd nou nog wat voor niemendal?

Ja, je ziet het goed, dat zijn doodgewone ordinaire plastic ijslepeltjes van 13 in een dozijn. Niks bijzonders…

Maar blijkbaar wilde de ijscoman zijn voorraad opmaken, want met ingang van 1 juli 2021 mag dat plastic spul niet meer.
Niet milieuvriendelijk! Het moeten nu houten of kartonnen lepeltjes zijn.

Leo maakte me er op attent. Hij heeft ze thuis dan ook zorgvuldig afgewassen en ik heb ze daarna in mijn tas gestopt. Klaar om nog vaker te gebruiken, want ijs van een houten lepeltje…. nee, dat is het niet!

Net even anders…

Londen-net-even-andersAfgelopen week waren Leo en ik in Londen. En ondanks dat het Londens gemeentebestuur het verkeer in goeie banen wil leiden, is en blijft het een hectisch geheel. Met bewondering keken we hoe de ontelbare bussen door rijen taxi’s en dure automobielen laveerden, keurig naar de stoep kwamen als je je hand opstak. En hoe watervlug sommige fietsers links en rechts voorbij schoten. Het was ook nog eens zeer luidruchtig en hoewel we toch wat gewend zijn in Rotterdam.
Deze meneer reed op een soort DIY-fiets rond. Het leek een wielrenfiets, maar het was voorzien van een motortje, dat hevig sputterde en knalde. Een soort alternatieve solex…? Hij was er maar wat trots op en ik mocht hem dan ook -wel heel snel- even op de foto zetten. Maar toen sprong het licht op groen en broooeeemmmm… hij was weg.
Leuk bromfietsje, maar echt milieu-vriendelijk leek het me niet.