Boek

Sacha Bronwasser: LUISTER

Waarschijnlijk had iemand me het boek aangeraden, anders had ik het niet aangevraagd in de bieb. Titel noch schrijfster zeiden me iets toen ik er in begon.

Maar Sacha Bronwasser heeft een pakkende schrijfstijl en allengs werd ik helemaal in het verhaal getrokken.

In het begin hangt het verhaal een beetje als los zand aan elkaar. Waarom speelt het in Parijs, wie is de hoofdpersoon, wat moet je met de familie van Philippe, met de au pairs of gebeurt er straks wat met de kinderen?

En vooral: wie is de hoofdpersoon? Is dat de vertelster of zou het Flo zijn? Dan krijg je langzamerhand meer inzicht in wat er allemaal in de jaren 80 en daarna in Parijs en Nederland gebeurde. En pas op de laatste bladzijde begrijp je het.

Ik vond het een zeer intrigerend boek, dat misschien nog wel eens herlezen zal worden. Het lijkt op een thriller al begaat geen van de hoofdpersonen een misdaad.

Aanrader!

Overdaad

Bron: Facebook

Het interieur van de Opéra in Parijs is al een beetje te veel van het goede. Maar als men dan besluit dat er nog meer versierd moet worden, dat een bloemetje wel op zijn plaats zou zijn….

Dan wordt het gewoon overdadig.

Zeg maar “te veel van het goede”

Maandag met muziek

Of het aan de tijd van het jaar ligt, of aan mijzelf, maar weer een wat nostalgisch filmpje. Parijs in de winter, Charles Aznavour en dan denken aan Kerstmis in Parijs (Noël à Paris). Een beetje zwijmelen, vooruit dan maar.

Als het clipje niet start, dit is de LINK

Film

Een modern sprookje vond mijn schoondochter de film “Mrs. Harris goes to Paris” en dat is het ook wel.

Mrs. Harris werkt bij een Lord en Lady en ziet daar een jurk van Dior. Ze droomt ervan ook zo’n robe te kunnen kopen. Maar hoe moet ze dat van haar armzalige pensioentje en de weinige pennies van haar werkhuizen betalen.

Zou haar Eddy haar een teken geven? Helaas, Eddy blijkt te zijn omgekomen in de oorlog. Maar dan is het haar geluksdag en heeft ze ineens de kans van haar leven. Ze vertrekt naar Parijs. Natuurlijk wordt ze niet met open armen bij Dior ontvangen. Maar ze zet onverdroten door, overwint heel wat moeilijkheden en weet iedereen te vertederen. Want haar geld is toch evenveel waard als de cheque van een hooghartige Parisienne…!

Niet alles is wat ze geloven wil, maar uiteindelijk…..

Heerlijk ontspannende film met Engelse humor, Franse charme en mooie japonnen.

Maandag met muziek

Vandaag een hele tijd terug in de tijd, naar een zwart/wit filmpje, een “live”optreden van Francis Lemarque, die Parijs bezingt. Heerlijk romantisch, toch een fijn begin van de week?

Als het clipje niet start, dit is de LINK

Puzzel

Eindelijk is deze puzzel dan ook weer klaar. Het is een heel leuke afbeelding, maar moeilijk vertelde Lies.

En moeilijk was ie. Met heel veel donkere stukjes Eiffeltoren, waar ik in het begin geen kop of staart aan kon zien. Met lastige kleurverschillen, moeilijke en niet te onderscheiden fantasie decoraties.

Het duurde dan ook enkele weken voordat ik eindelijk een beetje voortgang kon ontdekken. Tot twee keer toe wanhoopte ik en wilde alles opbreken. Maar ja, onoplosbaar is zo’n puzzel niet. Het is en blijft een uitdaging om alles aan elkaar te leggen.

En zo ligt ie nu al een paar weken te pronk onder de glasplaat. En ga ik weer eens kijken wat ik nu nog kan gaan leggen.

Want dat ik weer aan een nieuwe puzzel ga beginnen, staat wel vast. Gezellig hoor, ’s avonds terwijl Leo een film bekijkt of leest, ik zoekend naar juist dat ene hoekje of stukje. Er staan er nog een paar te wachten op mijn werkkamer.

Maandag met muziek

Deze week een nummer in lekker up-tempo, beetje van toen, beetje van nu, beetje Engels, beetje Frans: Met Julie Huard gaan we naar Parijs.

Dit is de link

Nota bene:
Het is soms wel begrijpelijk dat artiesten of platenmaatschappijen niet willen dat hun link zo maar gratis wordt afgespeeld op een blog of website. Maar het is lastig om op voorhand te bekijken of een YouTube link werkt of niet. Daarom probeer ik ook altijd de link er onder bij te zetten. Ik hoop dat het filmpje wel dan wel werkt.

Wijsheid

Op zoek naar wat foto’s in mijn foto-archief, stuitte ik op deze. Gelukkig dat Google nauwkeurig bijhoudt waar en wanneer je zo’n foto genomen hebt. Want nu herinnerde ik me de wandeling in een zonnig en lentegroen Parijs, ergens in het voorjaar van 2018.

Het was een kleine, maar luxe juwelier en de juwelen die ik zag waren allemaal ver boven ons budget. Geen probleem, want ik ben geen mens voor parels en glitterstenen.

Maar dat kaartje trok vooral mijn aandacht.

“Wie geeft, hoeft zich dat nooit te herinneren.
Wie krijgt, moet dat nooit vergeten”

(Hebreeuws spreekwoord)

Een tekst om te onthouden.

Parijs

Nu het nog steeds niet mogelijk is om een kopje koffie of een glaasje wijn in een café te drinken, ga ik terug in de tijd. Ver terug zelfs, naar 1927. Och, toen was zelfs de rode kool waar ik uit zou komen nog niet gezaaid 😉

Maar het was wel een paar jaar na de grote Spaanse griepepidemie… En zie je daarvan nog wat van terug op dit filmpje? Nee, het is een en al drukte en vrolijkheid. Fraaie dames met mooie hoeden, charleston jurken, galante mannen en corpulente heren met hoge hoeden. Even dus maar terug in de tijd. Laten we hopen dat het nu ook weer vanzelf “normaler” wordt.

filmpje van YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=9R3VxPz1aE0

Goed nieuws

Wie in Parijs weleens met de Métro gereden heeft, is vast ook wel langs het station “Bonne Nouvelle” geweest. Het ligt in het hart van de stad, dichtbij allerlei toeristische plekken.

Dat station werd recentelijk van naam veranderd. Het heet nu “Bonne Nouvelle – L’année 2020 est finie” (Goed Nieuws – het jaar 2020 is afgelopen).

Bron: Google foto’s

Velen zullen op oudejaarsavond een zucht van verlichting geslaakt hebben. En niet alleen Parijzenaars. En dit is natuurlijk een grappige manier om ons daar aan te laten herinneren.

Hoe 2021 zal worden, is nog een vraag waar we pas over 11,5 maanden een antwoord op zullen hebben. Maar ja, goed of slecht, ik ken geen enkele station met die naam…. 😉