Zo nu en dan stuit ik op dingen waar mijn verstand bij stil staat. Dat er blijkbaar mensen zijn onwaarschijnlijk dure zaken kopen. En niet op een beurs voor miljonairs, maar gewoon bij de grootgrutter in het schap.
Vorige week zocht ik iets en viel mijn oog op een potje frambozen. Het was maar een klein plastic potje met wat grijzig-roze vruchtjes. Ik vond het er niet echt smakelijk uitzien en het stond op het schap “verrijkers”, een term die me sowieso al belachelijk voorkomt. Het bleek te gaan om frambozen, die gedroogd waren. Niet gewoon, maar gevriesdroogd. Het potje met een inhoud van 35 gram kostte Eur. 3,99.
Zo zeg, duur hoor! Ik wilde meteen de kiloprijs uitrekenen, maar die stond er zelfs bij: Eur 114,00.
Wie strooit zoiets nou toch over zijn bakje havermout? Dat je er een smaakje aan wil geven, allá. Maar neem dan gewone diepgevroren frambozen of een lepeltje jam…
Het zal wel verkocht worden, anders zou het niet in het assortiment zijn. Maar ik laat het rustig staan waar het staat!
Category Archives: huishouden
Relletje…
Afgelopen week ontstond er zomaar opeens op de Sociale (!) Media een relletje. Over de decemberuitgave van Allerhande. Ik had hem net van de grootsuper meegenomen. Tjonge jonge, 250 pagina’s in kleur met een keur van allerhande gerechten voor het heerlijk avondje, de kerstdagen en oud en nieuw. Nadat ik hem doorgebladerd had, kreeg ik stante pede last van brandend maagzuur, zoveel fraaie gerechten ik had gezien.
Maar blijkbaar was dat toch niet voldoende, want op Facebook had een mevrouw geklaagd dat er niks gezelligs in stond. Ja, een vegetarische kerstmaaltijd. Nou ja, dat ging ze niet eten! Aardappel-doperwtjespuree, geglaceerde worteltjes of een soep van bietjes. GEWOON eten, niks voor de kerst. Geen braadstuk, geen grote lappen vlees, geen ……. Mijn mond viel open. Want naast de prachtige vega-variaties waren er wel degelijk nog genoeg aan heerlijke en feestelijke gerechten te vinden. Maar wat wou die dame dan? Gerookte pauwentongetjes op een bedje van rauw schapengras? Zes hele speenvarkens aan het spit, met een keur van uit Oezbekistan geïmporteerde wilde kruiden…., vergezeld van geblancheerde kriel-aardappeltjes uit Patagonië?
Wie de geschiedenis bekijkt, weet dat hele culturen ten onder gegaan zijn aan decadentie. Ik vrees dat we ook al een heel eind op weg zijn…
Deel dit op:
Zoeken…
Elk jaar staan ze er, de vrijwilligers van de Voedselbank Rotterdam. Bij de ingang van de grootgruttersupermarkt. Maar misschien ook wel bij die andere supermarkt op het winkelcentrum. Je wordt als klant gevraagd om een paar boodschappen te doneren. En dan natuurlijk geen pondje druiven, maar houdbare waar. Een beetje feestelijk, want het zal verdeeld worden in de pakketten van de decembermaand.
Dus liep ik rond met in gedachten twee families met kinderen. Wat zouden die nou graag eten? Dit jaar koos ik voor spaghetti, tomaten in blik, jam, hagelslag, blikjes tonijn, gedroogde worst, pakjes vruchtensap. Met wat verse groeten is daar wel wat gezelligs van te koken.
En toen wilde ik er ook nog wat chocola bijdoen. Ik ging op zoek naar reepjes chocola. Niet zo’n groot stuk, maar reepjes die te verdelen zijn. Maar gek, die kon ik niet vinden. Blijkbaar te eenvoudig, gewoon melk, puur of notenreepjes. Wel tig verpakkingen chocola met de meest buitenissige vullingen. Uiteindelijk werd het kinderchocola. Wat vreemd toch, dat je soms zo moet zoeken naar iets wat toch heel gewoon is.
Deel dit op:
DUURzaam
Twee groene kaarten van de Postcodeloterij, voor elk lot één, lagen vorige week op de deurmat. Ik mocht dus voor 25 euro duurzaam gaan winkelen bij de grootgrutter. Je weet wel, die vroeger zo op de kleintjes lette.
En omdat ik liever niet de kant-en-klare “duurzame” producten van de voedingsindustrie koop, besloot ik gisteren biologische spinazie in mijn karretje te leggen. Maarrrr… die zak met 200 gram bioblaadjes kostte ruim 2x zoveel als een zak NIET biogroene spinazie. Nog voordeliger was een zak NIET biogroen van 400 gram. Die kostte zelfs minder dan 2x 200 gram samen. Ja ja, meneer AH, dat lijkt er toch wel een beetje op dat de prijzen eerst flink verhoogd worden en er dan “genereus” met korting wordt gewapperd. Daar trappen wij niet in! Zo wordt biologisch alleen maar DUUR en niet duurZAAM! Ik begrijp best wel dat biologisch wat duurder kan uitkomen, maar deze verschillen waren me toch te gortig. Of was het helemaal niet de bedoeling dat we en masse biologische groenten gingen kopen? Moesten we toch maar vooral kiezen voor die producten van de international? Tja, dat is dan jammer. Ik doe daar niet aan mee!
Deel dit op:
Over de grens…
De politiek mag dan de grenzen geschrapt hebben, er blijft nog wel degelijk verschil tussen de verschillende landen. Niet alleen verschillen de huizen en straten, maar ook in winkels is er een verschil te merken. Vorige week waren we even bij onze oosterburen en daar mogen wij graag boodschappen doen. En toen viel me op dat er producten in de schappen liggen, die wij hier helemaal niet kunnen kopen. Want stel ik zou “Knödel” willen maken, waar vind ik hier “Knödeldeeg”? In een Duitse winkel zonder meer in verschillende variaties te koop.
En in een drogisterij staan alcoholische dranken zoals gin en rum gewoon tegenover de flesjes en potjes met schoonheidsproducten.
Bij het Kruidvat kun je geen “Pleegzuster bloedwijn” kopen, laat staan andere sterke drank.
Ik vind het wel grappig en het maakt het boodschappen doen elders zo veel leuker!
Deel dit op:
Tik
Het fornuis in onze keuken heeft een piëzo-ontsteking. Handig hoor, maar het moet wel werken en soms is dat gewoonweg niet het geval. Met een omweg krijg ik de pitten wel aan, maar vorige week raakte die hele ontsteking van slag af. Waardoor weten we niet, misschien was er water overheen gekomen. In ieder geval bleven alle pitten tikken. Een vervelend geluid, waar je op de lange duur horendol van wordt. We probeerden alles goed te drogen met een föhn, maar ook dat hielp niet. Wat konden we verder nog doen? Zoiets gebeurt natuurlijk altijd op een tijd dat er geen vakman te bereiken is. Leo kwam met het lumineuze idee om de stroom af te sluiten. Het fornuis heeft twee aparte zekeringen, dus dat was niet zo’n probleem. Maar dan doet de rest van het fornuis het ook niet. Geen klok, geen oven. Maar goed, op dat moment was het niet zo erg. Zondagmorgen probeerden we of de stroom er weer op zou kunnen en…. het getik was verdwenen. En nog steeds weten we niet waar het nou aan gelegen heeft.
Deel dit op:
Recept
Ik had jullie nog het recept van mijn stevige vegetarische gele linzensoep beloofd en hier is het.
Voor 4 personen:
1 ui, gehakt
2-3 tenen knoflook, gehakt
1 prei, in ringen
1 rode peper, gehakt
1 bos selderij, gehakt
1 kleine (winter)wortel, in blokjes
2 (punt)paprika’s, in reepjes
3 stengels bleekselderij, in boogjes
2-3 tomaten, in stukjes gesneden
250 gram gele linzen (toor dahl)
1-2 (groente)bouillonblokjes
Meng voor de kruiden:
1 theelepel gemalen komijn
½ theelepel gemalen koriander
½ theelepel kurkuma (optioneel)
1 theelepel (gerookt) zoet paprikapoeder
1 theelepel (gerookt) heet paprikapoeder
1 theelepel italiaanse kruiden
peper en zout naar smaak
olie om in te bakken
Verhit de olie in een flinke soeppan en fruit daarin eerst de uien.
Voeg daarna knoflook toe en prei. Laat even smoren tot de prei zacht begint te worden.
Voeg de kruiderij toe, bak even mee.
Voeg de wortel, bleekselderij, tomaten en rode peper toe en bak ook dit even mee.
Voeg de linzen toe en zoveel water dat alles ruim onder staat. Doe de bouillonblokjes in de pan, breng aan de kook en laat alles zachtjes pruttelen gedurende 35 – 40 minuten. Vergeet niet zo af ten toe te roeren.
Voeg op het laatst de gehakte selderij toe en breng alles op smaak met peper en zout. Als de soep te dik is, nog wat water toevoegen.
Wij houden van een pittige soep. Vind je de hoeveelheid kruiden te veel, minder dan naar eigen smaak.
EET SMAKELIJK!
Deel dit op:
Hoge nood
Al winkelend had ik ineens hoge nood. Kan gebeuren, maar gelukkig was er een klantentoilet. Voor mij spreekt het vanzelf dat je daar geen rommel maakt en alles netjes achterlaat.
Maar omdat anderen daar misschien niet zo naar handelen, hangt er vaak een briefje. Ook hier dus, niks bijzonders. Maar die opmerking over de dames van de schoonmaakdienst vond ik wel erg aandoenlijk. Want ja zeg, je zult toch maar …. bah, daar moet ik niet aan denken.
Deel dit op:
Kaas uit Streefkerk
Wat zou mijn vader zich hier over hebben verheugd. Een filmpje van RTV Rijnmond over een bedrijf in zijn geboorteplaats Streefkerk. Een klein dorpje aan de Lek, in de Alblasserwaard. Daar staat een kaasboerderij, waar Amerikanen en andere toeristen met verwondering kijken en proeven van ons nationale product. Ja, er zijn natuurlijk heel veel andere boerderijen die kaas produceren, maar deze zou mijn vader beslist de allerlekkerste gevonden hebben 😉
Deel dit op:
Soep
Al een paar weken geleden maakte ik van dit stilleven een stevige gele linzensoep. Die eten we vandaag, dat is gemakkelijk. Want dit weekend vieren we alle jaarlijkse hoogtijdagen in één keer. We hebben een leuk huis gehuurd, in een mooie omgeving.
Ik vroor de soep in, nam het mee in de koelbox en vanmiddag warm ik het op. Broodje erbij en klaar is Kees. Binnenkort zal ik het recept wel geven.
Nu hebben we andere dingen te doen 😉 😉
