Bouwen

We kunnen naar de maan, bruggen, dammen en nog vele meer imposante dingen bouwen. Het is allemaal beslist erg indrukwekkend. Maar mensen denken vaak dat alleen zij de mooiste dingen kunnen maken. Technisch is er natuurlijk nu erg veel mogelijk en ook met de hoogte van gebouwen is zo te zien de grens nog niet bereikt.

Bron: Google foto’s / Naturalis

Wie kijkt naar de natuur, valt weer heel andere dingen op. Neem nou de wevervogels. Geen supermooi beestje, al is ie soms fraai geel. Hij lijkt een beetje op een mus en daar is hij ook een verre achterneef van. Maar hoe zo’n diertje zijn nest bouwt, daar kan ik stil van worden.

In Blijdorp heb ik ze meermalen aan de gang gezien. Met dunne grassprietjes en andere vezels bouwen ze een prachtig vaasvormig nest. Eindeloos geduldig worden de sprieten in en door het bouwsel gefrunnikt. En na al dat gepriegel en heen en weer steken ziet het nest er zo uit. Prachtig toch…?

Op You Tube zijn diverse filmpjes van de wevers te zien. Klik hier om een filmpje van Gaia Zoo in Kerkrade te starten.

Doorkijkje

Lopend naar het Fotomuseum kwamen we dit doorkijkje tegen.

Onmiskenbaar een stukje Rotterdam, met de Nieuwe Maas, boten en flats, hoog, hoger en hoogst. Die laatste flat is de Zalmtoren, op dit moment het hoogste gebouw van Nederland.

Mooi…? Mmm, indrukwekkend, niet alleen door de afmetingen. Want op de slappe grond van Rotterdam is dit bouwen toch ook een hoogstandje op bouwtechnisch gebied.

Maar ik zou er niet in willen wonen. Te opgesloten, te beperkt. Ondanks het absoluut fraaie uitzicht.

Water

Een paar weken geleden schreef ik over de nieuwe wijk “Little C.” in Rotterdam. Een stukje stad met een nieuwe look, maar ook met een geheel nieuwe manier van zaken maken.

Onder deze flats ligt een parkeergarage, want ergens moet dat blikken geluk toch ook een plek krijgen. Maar wie verwacht er nou een dak dat tegelijkertijd dienst doet als waterreservoir. Maar in dit filmpje wordt dat duidelijk gemaakt.

Straks lijken die flats dan ook helemaal niet meer op New York, maar meer op een flink uit de kluiten geschoten verticaal park.

Daar kom ik zeker nog wel een keer op terug. Want ik ben reuze benieuwd hoe dit er over een paar jaar uit zal zien.

Steentje voor steentje

Mijn schoonvader won een echte Fiat 500, gaf hem aan mijn schoonmoeder, die Leo er in liet rijden. Helaas crashte die op een donkere avond in Duitsland, waar hij toen werkte.

Wonder boven wonder kwamen hij en zijn mede-passagiers er allemaal met een nat pak en de schrik in de benen vanaf.

Anderen hebben het karretje weer nagebouwd, steentje voor steentje met Lego. Geduldwerk en leuk om naar te kijken.

Oud wordt nieuw…

Na het bibliotheekcollege wilden we graag nog wel wat meer zien over de bouwplannen in Rotterdam. We kennen de enorme gebouwen in Singapore, Hongkong en Japan. Maar hoe willen ze dat nou in Rotterdam inpassen? Dus gingen we zondag naar het oude postkantoor aan de Coolsingel. Eén van de gebouwen die niet gebombardeerd werden op 14 mei 1940. Gelukkig maar, want het is een prachtig art-deco gebouw. We waren er vroeger wel geweest, toen er nog loketten waren en ik er postzegels kocht. Maar na het vertrek van de PTT stond het leeg. Afgedankt, nutteloos. Zo nu en dan werd er nog wel eens iets georganiseerd, een winkel of show. Maar we vreesden dat de sloophamer er bruusk een einde aan zou maken. Gelukkig was dat geen optie. Maar de plannen om er een enorme toren met hotel en woonhuizen op te zetten riep ook weerstand op. Hierover vertel ik morgen.

Nu konden we in de grote fraaie hal maquettes en plannen bekijken over de toekomst van Rotterdam. Blijkbaar ligt die toekomst de bewoners na aan het hart, want er was, ondanks de hitte, grote belangstelling. Morgen vertel daar wat meer over.
(WordPress is overgegaan op een nieuwe lay-out. Ik moet daar nog erg aan wennen. Ik wilde een diashow hier zetten, maar dat lukte me niet. Het is dus gewoon een rijtje foto’s geworden.)

Fraaie binnenkomst
..als in een kathedraal
statige lampen
mooie mozaiekvloer..
mooie tegels
..maar ernstig beschadigd

Bouwen in Rotterdam

Regelmatig volgen wij een bibliotheek-college. Dat is meestal een lezing met beelden van ongeveer een uur over uiteenlopende onderwerpen. Afgelopen dinsdag hield Arjen Knoester, senior stedenbouwkundige van de gemeente Rotterdam een lezing over de hoogbouw in de stad. Want wie denkt dat er nu wel genoeg hoge flats in mijn stad gebouwd zijn heeft het helemaal mis. Rotterdam mikt op de bewoners die beslist niet in de buitenwijken of randgemeenten willen wonen, maar in de stad zelf. Dicht bij alles wat een stad tot stad maakt. Maar…, waar laat je die mensen? Op de beperkte plekken die er nu nog over zijn, komen dus hoge, hogere en hoogste gebouwen te staan. Mooi? Soms wel, soms niet. Dat is natuurlijk een kwestie van smaak. Maar met bouwen in de hoogte komen ook een heleboel problemen mee. Waar laat je de auto’s van die bewoners of hebben ze meer behoefte aan een fietsenstalling? Hoe maak je de woningen ook prettig bewoonbaar, licht en luchtig? Waar moet dan het groen en de buitenruimte komen? En met zoveel hoge gebouwen moet de begane grond ook gezellig en mooi zijn. Hoe richtenh we dus de “plinten” in?
Vanzelfsprekend kon dat alles niet in een uurtje gepropt worden, maar kregen we een globaal beeld van wat er op stapel staat.

Toekomstbeeld, fictie of realiteit?

Amsterdamse school

Bij Sjanne las ik een enthousiast blog over de Amsterdamse school. Reden voor Leo en mij om onze “vrij reizendag” dit keer te besteden aan een dagje Amsterdam.
We namen na de trein bus 22 en stapten uit bij de Hembrugstraat. Vandaar liepen we rechttoe rechtaan naar “Het schip”, het gebouw waar ook het museum over de Amsterdamse school gevestigd is. En dan ben je in een buurt waar je nauwelijks iets merkt van de enorme toeristenstromen in de binnenstad.
We waren net op tijd voor een leuke rondleiding. In de nagebouwde krotwoning, zonder ramen, zonder toilet, kon je zien hoe arbeiders rond 1900 woonden. Wat een verschil met de woningen die Michel de Klerk ontwierp. Met ramen die geopend konden worden, een wc met stromend water, een keuken en -heel belangrijk- aparte kamers voor ouders en kinderen. En al mag het dan in de ogen van nu wat bekrompen lijken -er was nog geen  badkamer- het was een hele verbetering. De gids vertelde ook over de vele symbolische versieringen aan het pand. De band met de Zaanstreek, de nautische symbolen en de fraai gemetselde muren. Ook bezochten we het postkantoor, waar de lonen voor de arbeiders werden uitbetaald. Beter dan dat het geld in de kroeg werd uitbetaald en de arbeiders in de verleiding kwamen hun loon in borrels en dronkenschap om te zetten.
Na de rondleiding en het museumbezoek liepen we nog wat door de wijk, waar nog meer “Amsterdamse school” gebouwen staan, van andere architecten. Maar wel allemaal met mooie details. Leuk om eens een andere kant van Amsterdam te zien.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Verrassing….

Wat doe je als je verveelt op kantoor? Je kunt je collega’s plagen, eindeloos koffie halen of je kunt met elkaar iets heel verrassend maken. Zoals de medewerkers van Viking. Klik hier om te lezen hoe het allemaal tot stand kwam.

Mooi werk

bron: Flickr, Patrick Bosman

Bouwen met Lego is al lang niet meer alleen kinderspel. Volwassenen maken met de kleine steentjes ook soms prachtige dingen. Vaak nogal technische en futuristische dingen. Maar Patrick Bosman haalt zijn inspiratie uit bestaande, veelal Nederlandse, gebouwen. Enige tijd geleden las ik al een artikel over hem in Het Parool, maar nu bekeek ik zijn werk ook op Flickr.  Het is beslist de moeite waar om er ook eens een kijkje te gaan nemen.Dit gebouw staat op de Schieweg in Rotterdam en ik herkende het meteen. Maar ook zijn Leidsestraat in Amsterdam is heel herkenbaar. Je zou er zou instappen.

Verbazingwekkend

Grote TV-shows zijn aan mij niet zo besteed. Voor mij geen Voices of SYTYCD. Geef mij maar National Geographic of Discovery. Ik kijk niet naar alles, natuurlijk. Maar programma’s waarin iets wordt uitgelegd en proeven worden gedaan, vind ik ronduit fantastisch.

Zo kwam ik laatst dit programma over het Sidney Operahouse tegen. Dat ken ik van foto’s en daarop is het al heel indrukwekkend.

 

Maar als je ziet hoe het gebouwd is en hoe de oplossingen voor de problemen tot stand kwamen, wordt je bewondering nog groter. Want iets bedenken is één, iets uitvoeren is heel andere koek.

De uitzending was er een uit een serie, die nu helaas al weer is afgelopen. Maar het wordt zeker herhaald, dus je hebt de kans nog om het te zien.