Category Archives: huishouden

Verzamelen

Posted on by

Op weg naar een afspraak begon het ineens te regenen. En omdat we daar absoluut niet op gerekend hadden, moesten we wel ergens binnen schuilen. Laten we nou net voor een 2-e handsmarktwinkel staan…

Terwijl buiten de regen steeds harder roffelde op het dak, struinden wij de kraampjes af. En al bij het eerste standje vond ik een leuk schaaltje, dat past bij een al oud dienblad.

De kraampjes zijn vaak gevuld met een overvloed aan oude en niet meer zo mooie spullen. Ik vraag me soms ook af waarom mensen zoveel meuk te koop aanbieden. Maar ja, voor de een is het waardeloos, voor de ander een onverwachte vondst.

Maar dit vond ik wel heel leuk! Ik zag het al helemaal voor me. Op een koude wintermiddag een flinke pan chocolademelk maken. Die mooie pot vullen, de koppen op het dienblad en een schaal heerlijke koekjes erbij. Een plaatje uit zo’n ouderwets meisjesboek.

Ach ja, het zou natuurlijk zo maar kunnen. Maar toch liet ik het servies staan. Er is vast een verzamelaar die het kopen wil. En chocolademelk smaakt ook lekker uit onze eigen bekers 😉

Even slikken

Posted on by

Met verbazing keek ik naar deze reclame. Een ontbijt in een flesje…? Zoiets was er al langer, maar volgens hersenprofessor Scherder niet echt aan te bevelen. Want kauwen heeft een functie. En even rustig ontbijten is ook veel beter dan haastig een drankje naar binnen gooien.

Maar de meeste verbazing betrof de nutriscore. Een A-score. Alsof er niks beters en kant en klaar puur natuur te koop is. Een peperduur flesje, met daarin melk, vezels, een smaakje maar geen suiker? En lang en zonder koeling (!) houdbaar.

Waarom zou je dat tot je nemen? En waarom hebben al die jonge mensen toch zo’n haast? Kun je nou niet even ’s avonds een schaaltje havermout (oh nee, dat heet nu overnight oats) of een boterhammetje klaarmaken en dan ’s morgens even 3 minuten zitten en eten?

Nee, dit dus. Om onderweg op te slurpen, in je eentje. Een plastic flesje met een drankje. Wie heeft het nog over een afvalprobleem?

Welkom in de nieuwe wereld, zonder boeren en koeien, maar met zulke idioterie. Hoogstwaarschijnlijk bedacht in een oh zo wetenschappelijke Foodhub.

Bah, mag ik een teiltje

Kleding

Posted on by

“Wat zal ik vandaag nou weer eens aantrekken?” Die vraag zal vele malen gesteld zijn. En ook al sta je voor een kast vol kleding, het is niet altijd eenvoudig. Ga je vandaag kleurig, netjes, zomers, of kleed je je voor een speciale gelegenheid? Kleding is een manier om jezelf te presenteren. En sommigen maken daar een hele kunst van.

Hoe was dat in vroeger tijd? Uit boeken en prenten kunnen we veel opmaken. Maar hoe was het nou in het echt?

Een paar weken geleden ontdekte ik een serie filmpjes op YouTube waarin vrouwen en mannen uit allerlei periodes gekleed werden. Trekken we nu soms even snel een t-shirt en een rok of broek aan, vroeger kwamen er vele lagen rokken en onderrokken uit de kast bij het aankleden.

Leuk om eens te kijken wat er allemaal aan te pas komt. Het filmpje duurt ongeveer 8 minuten, maar dan weet je ook hoe het Meisje met de parel werd gekleed.

Als het filmpje niet start, dit is de link

Bakken

Posted on by

Brood bakken schijnt ineens heel populair te zijn. Ik vind het ook altijd een hele belevenis om van die paar ingrediënten iets te maken. Want in principe heb je alleen meel, water, zout en gist nodig.

Tijd en kracht zijn ook noodzakelijk. Tijd om alles te laten rijzen en kracht om te kneden, want dat is een stevig karwei. Maar daar heb ik nu dus een apparaat voor.

Op internet heb ik al heel wat receptenfilmpje gezien, er staan nog wat kookboeken in mijn kast, dus ik zou meteen aan de slag kunnen.

En als klap op de vuurpijl kreeg ik vorige week deze Broodbijbel. Niet alleen vol met recepten, maar ook met theoretische feiten en technische weetjes. Dat wordt nog een paar uurtjes studeren.

Boodschappen

Posted on by

Boodschappen doen wordt steeds lastiger. Want er is heel veel waar je op moet of wilt letten.

Komen de groenten en het fruit niet uit Verwegistan, want dan kan ik beter iets uit Nederland kiezen. Zit er nou geen palmolie, kleurstof of andere vreemde additieven in dat product?

Is dit nou wel een gezonde keuze of zou ik het maar moeten laten liggen? Te vet, te veel suiker of zout? Moet het echt volkoren zijn of mag het ook gewoon….?

En dan moeten we ook nog letten of we wel de juiste prijs betalen. Die aanbieding mag dan voordelig lijken, is de hoeveelheid wel hetzelfde als anders? Word ik in de boot genomen met een doos die net zo groot is als vorige week, maar nu ineens 400 in plaats van 500 gram bevat?

De macaroni in deze pakken ziet er precies hetzelfde uit, ze wegen allebei 500 gram, zijn allebei in Italië gefabriceerd van durum tarwe. En toch is het prijsverschil bijna één euro.

Wie prijsbewust is, kiest voor het huismerk van 0,79 eurocent, voor het Italiaanse merk moet je 1,75 euro betalen.

Aan de klant de keuze. Maar echt gemakkelijker wordt het haar/hem niet gemaakt.

Sparen

Posted on by

In ons gezin werd gespaard. Met dubbeltjes, stuivers, in busjes en potjes. En na verloop van tijd werden die potjes geleegd, geteld, rolletjes gemaakt en bij slager of kruidenier omgewisseld voor “groot” geld.

Natuurlijk spaarde ik ook op school. Met een kleine bruine envelop, waarin elke week een muntje ging. Voor het schoolreisje, maar ik dacht ook dat er geld op een rekening werd gezet.

En ik had een eigen spaarpot, van de Spaarbank te Rotterdam. Die kon alleen open met een speciale sleutel die ik vanzelfsprekend niet had. Daarvoor moest ik naar de bank. Het bedrag wat er in de spaarpot zat, werd op mijn spaarbankboekje gezet.

In het Streekmuseum Jan Anderson in Vlaardingen bekeken we naast de eigen collectie ook een verzameling spaarpotten. Die groene spaarpot van toen stond er ook. Maar daar vergat ik een foto van te nemen.

Wel fotografeerde ik deze spaarmogelijkheid. Een voorloper van de “automatische bijschrijving”. Je kreeg als rekeninghouder een kaart. Die kaart stopte je in de gleuf, wierp een dubbeltje in het gleufje boven en draaide aan de slinger rechts. Dan werd het dubbeltje op je kaart bijgeschreven.

Handig toch? Konden je ouders meteen controleren of je dat dubbeltje niet aan snoep had uitgegeven 😉

Bakken

Posted on by

Sinds een aantal weken staat in onze keuken een keukenmachine. Daarmee kan ik deeg kneden, eiwit kloppen, nou ja van alles om lekkere dingen te bakken.

Molen Windlust, Nieuwerkerk a/d IJssel

Al jaren keek ik met jaloezie naar zo’n apparaat, maar vond het te duur en eigenlijk een beetje overbodig. Want zo veel bakte ik niet meer. Alles wat je bakt moet ook opgegeten worden en ook elk pondje gaat door het mondje.

Zo maar ineens besloot ik om dan toch overstag te gaan. Eerst een beetje opgeruimd, ruimte gemaakt voor zo’n apparaat en toen besteld. En dan staat ie binnen een paar dagen in de keuken. En moest ik aan de slag 😉

Dat was aan het begin van de hamsterwoede. Meel kopen bleek dus helemaal niet zo eenvoudig meer te zijn. En zonder meel geen bakresultaat.

Maar gelukkig, via internet kwam ik op het adres van een molen in de buurt. Daar reden we op een dag naar toe en kon ik gelukkig meel in soorten kopen.

Eigenlijk veel leuker dan bij de super. Veel meer sortering en een gezellige winkel, waar je ook nog iets kunt eten of drinken. Dagcentrum Korenaer met theeschenkerij, werkplaats en bakkerij zorgen dat alles op rolletjes loopt.

Thuis zocht ik wat recepten en binnenkort zal ik laten zien laten zien wat ik allemaal bak.

Puur natuur

Posted on by

Maanden geleden kochten wij een pot honing van de eigen Trompenburg-imker. Op het schapenveld in het arboretum staan zo’n vijf bijenkasten en met de verkoop van de honing wordt ook het arboretum gesteund. Supermarkt honing is er natuurlijk ook, maar supermarkten krijgen al genoeg geld binnen.

Maar die honing uit het arboretum, uit de buurt, ambachtelijk en puur natuur. Heerlijke honing, die al snel kristalliseerde, maar toch nog goed smeerbaar was. We schraapten de pot tot het laatste korreltje leeg. En gingen maar weer eens kijken of we nog zo’n heerlijke pot konden kopen.

Helaas, alle voorraad was op. Geen potje honing meer te koop. Dus moeten we wachten op nieuwe productie. We spoorden de bijen aan, maar ja.. dat duurt nog wel even.

Moesten we dan zonder honing aan het ontbijt verder? Gutteguttegut… het leven is soms echt problematisch 😉 Tot ik me bedacht dat er vlakbij een bijenstand van het Ambrosiusgilde is. En ja, we hadden geluk, er waren nog een paar potten te koop. Al was ook hier de bodem van de voorraad bijna in zicht.

Maar voorlopig kunnen we weer verder en weten we nu twee leveranciers van honing te vinden. En de supermarkt? Daar laten we voorlopig de potten in het schap staan. Want we proeven het verschil. De bijen uit de buurt leveren echt de lekkerste honing.

Klein

Posted on by

In een groot huis stapelen de spullen zich gemakkelijk op. Wie kleiner gaat wonen, moet natuurlijk ontspullen en sommigen kunnen dat heel goed.

Maar wat zou je over houden als je moest gaan wonen in een huis van 13 vierkante meter? En het toch nog enigszins gezellig te houden? Ik denk dat je dan wel bijna alles moet wegdoen.

Kijk, dit is zo’n huisje, in Londen. Ik vind het eigenlijk wel heel acceptabel en opvallend ruim. Als het bed overdag is opgeklapt zou je er nog wel eens kunnen dansen 😉

Maar waar ik dan vooral naar kijk is hoe mensen hun meubels een tweede of zelfs wel een derde functie geven. In- of uitklapbaar, te verlengen of te verkleinen. Zo ingenieus.

Melk

Posted on by

Wij gebruiken niet veel melk. Hooguit om eens in de zoveel weken een toetje te maken. Daar koop ik een halve liter verse volle melk voor.

Maar zo nu en dan heb je toch wel een beetje melk nodig bij het koken. Dan gebruik ik graag een klein pakje houdbare melk. Meestal is de 200 ml. meer dan voldoende.

Tot voor kort kocht ik die pakjes altijd bij de Appie. Maar na de verbouwing kon ik ze niet meer vinden. De houdbare melk leek sowieso verdwenen, maar bleek op een andere en logischer plek te staan. Maar geen kleine pakjes meer in dat vak. Wel pakken en flessen van een liter of zelfs meer. Maar wat moet ik daar nou mee. Veel te veel en zo drinken doen we het niet.

Wat er wel staat zijn allerlei pakken van “nep”melk. Amandel-, soja- of havermelk in soorten en maten, met of zonder extra smaakjes. En dat vind ik dan echt een beetje gek. Was er nou helemaal geen plekje meer te vinden voor die kleine pakjes? Die waren nou juist zo handig.

Misschien is de filiaalchef nog te beïnvloeden? Kan ik allicht proberen…