Adressen

bron: Funda

In Rotterdam kun je sinds kort wonen op “Het rechte pad”. Dat pad loopt namelijk door de buurttuin in de “Tuin van Noord” en die ligt aan de Noordsingel.
Vele jaren was de Noordsingel bekend om zijn rechtbank en de gevangenis. Maar sinds die gebouwen zijn verlaten en omgetoverd in wooneenheden, heeft het dus nu een heel andere betekenis.
Zo te zien is het best wel prettig wonen die die ouwe bajes. Alleen moeten we er nog wel een paar kraakjes voor zetten, willen we het kunnen betalen. 😉 😉

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Vogels

Afgelopen vrijdagmiddag gingen we naar Diergaarde Blijdorp, om ons abonnement te verlengen. Dat zou natuurlijk via het internet kunnen, maar wij wilden de Rotterdampas-korting niet mislopen. Dus er persoonlijk heen. Het was druk, maar altijd gezellig. Direct al aan het begin zagen we dit beeld. Tientallen vogels in het hoge pampagras, vlakbij de ijsberen. Zo te zien zit er nog genoeg zaad in de pluimen, want de vogels vlogen af en aan. En ze vraten zich helemaal vol. Het zijn dus niet alleen bijzondere dieren die onze aandacht trekken. 😉

Bewaren

Kleding

Nadat schoondochter en ik de kattententoonstelling hadden bekeken, liepen we ook nog naar de tentoonstelling van stewardessenpakjes, die nog tot 4 februari 2018 te bekijken is. Wij kennen natuurlijk de keurige en enigszins saaie blauwe uniformen van de KLM, de degelijke rokken en jasjes van Lufthansa. Maar er zijn op nog heel veel andere, zeer kleurrijke andere uniformen te bewonderen. In een aantal zouden we niet gevonden willen worden, andere leken ons weer heel erg onhandig. En sommige waren wel erg leuk, maar om daar nou elke dag in te moeten lopen…..

Deze slideshow vereist JavaScript.

Herfstkleur

Afgelopen dinsdag kleurde de zon oranje en overal zag je mensen foto’s maken van dat bijzondere verschijnsel. De wereld leek weliswaar een beetje grauw, maar de temperatuur was nog heerlijk. Daarom gingen we maar even wandelen in Arboretum Trompenburg, waar de bomen al volop in herfsttooi staan. En die dag fotografeerde ik vooral bomen met veel oranje-rood, om helemaal in de kleur van de dag te blijven.

Toko

Zo nu en dan rijden we naar de grote Chinese toko in Rotterdam. Er zijn er meer, maar dit was, voor zover ik weet, de eerste. Vroeger was het er rommeliger, kon je er ook levende vis kopen en geurde de winkel naar een Chinese markt. Je kunt er verse oosterse groenten kopen, gedroogde visjes, onbekende kruiden en specerijen. De laatste jaren is het meer gestroomlijnd en werd ook het assortiment heel erg uitgebreid. Er komen niet alleen particulieren, maar ook veel horecamensen, die enorme balen rijst en grote zakken kruiden in hun kar laden. Het assortiment bami is onvoorstelbaar en er staan ontelbaar veel soorten sausen en onbekende groentes en vruchten in blik. Er is een enorme diepvriesafdeling, waar weer heel andere snacks liggen dan de bitterballen en frikandellen van de grootgrutter.
Wij kopen er niet zoveel, maar wij kijken en genieten van de vele kleurige potjes, flesjes en zakjes. Ik vind het gewoon een uitje, want sojasaus is ook bij de Appie verkrijgbaar, maar dat is toch net iets anders. Even me wanen in China en verbaasd rondneuzen.

Aalscholvers

Aalscholvers, bijzondere vogels vind ik. Vroeger zag je ze niet zo vaak, nu zie ik ze regelmatig. Ze zitten vaak in de grote vijver van de wijktuin. Ik zie ze soms vlakbij, in de vijver bij onze wijk. Maar deze kwam ik tegen tijdens de wekelijkse wandeling. We liepen naar Nesselande, via de noordkant van de Zevenhuizerplas. En daar, een beetje uit het grote stadsgewoel, zaten ze. Allemaal keurig op een rijtje, wachtend op…. ja op wat? Misschien wel op ons, want toen we klaar waren met foto’s nemen, vlogen ze meteen op. 😉

Kleuren

Even gauw boodschappen doen.
Niks lopen, want het goot pijpenstelen. Dus geen frisse neus, maar in de auto. Grauwe grijze wolken beloven voorlopig niks goeds. Echt zo’n dag dat het leven kleurloos lijkt.
En dan… ineens stap ik over een kleurig plaatje. In een flits schoot de associatie met Vincent van Gogh door me heen. En ondanks de regen moest ik even stilstaan en een foto maken. Want kijk maar, dit is toch helemaal Vincents kleurenpalet.

Ach, kunst ligt gewoon op straat!

Afval

Niet alleen vrijdag maar ook zaterdag namen Leo en ik deel aan een excursie van de Wereldhavendagen 2017 en stond een excursie naar “de vuilnismannen van de haven” op het programma. We hadden geen idee wat we ons daar bij moesten voorstellen. Maar tijdens een leuke en vlotte presentatie leerden we dat het familiebedrijf Bek en Verburg meer dan een gigantische taak heeft aan het ophalen, sorteren en verwerken van het afval dat wordt aangeleverd door schepen van over de hele wereld.  Ze doen dat in alle Nederlandse zeehavens en zorgen ook voor de afvalverwerking van binnenvaartschepen. Een huishouden heeft al zoveel afval, dus je begrijpt dat er tonnen en tonnen afval van die schepen komt. Je kunt het zo gek niet bedenken: plastic, papier, kapotte TL-verlichting, toner-cartridges, maar ook stoelen, stuwhout, batterijen, koelkasten, blik. Wel ruim 150 verschillende soorten afval!
Bek en Verburg komt langszij de schepen en haalt het afval zo op. Zo veel mogelijk begint men daar al met scheiden. Later in de grote loodsen wordt alles verder gescheiden. Afval is niet waardeloos, maar vormt op zichzelf weer een grondstof, want 93% van wat wordt weggegooid, wordt weer hergebruik en de gescheiden goederen gebruikt men om andere producten te maken.
Na de presentatie werden we in drie groepen verdeeld en kregen we achtereenvolgens nog wat uitleg van de directeur, liepen we langs de diverse afvalgroepen en mochten we een kijkje nemen aan boord van één van de ophaalschepen. En wie nou denkt, dat we een beetje smerig thuis kwamen, heeft het goed mis. Alles was opmerkelijk schoon. De schepen leken wel zo van de werf af te komen. Het blonk ons tegemoet. En hoewel het afval hier en daar wat raar rook, zag het er ook beslist opgeruimd en netjes uit. Alles was duidelijk gestructureerd. Een mooi en nuttig bedrijf, waar we best trots op kunnen zijn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Wereldhavendagen 2017

Al vele jaren is het eerste weekend van september in Rotterdam bestemd voor de Wereldhavendagen. En wij zijn daar ook al vele jaren van de partij geweest. Om te kijken, om mee te doen aan excursies en om ons te verwonderen wat er allemaal in zo’n wereldhaven kan en gebeurt. We keken al eens naar demonstraties van blusboten, van slepers, van de mannen die de schepen vastleggen en nog veel meer. Sommige jaren gingen we naar de containers van ECT, de tanks van Vopak of BP en voeren we mee met allerlei boten en (soms) bootjes.
Dit jaar werden we als VIP behandeld op De Nieuwe Maze, het directieschip van het Havenbedrijf Rotterdam. Doorgaans wordt dit schip gebruikt om belangrijke buitenlandse relaties te fêteren, maar afgelopen vrijdag waren Leo en ik, met schoonzus en zwager en nog meer nieuwsgierigen, te gast en werden we in de watten gelegd tijdens een mooie tocht door de Rotterdamse havens. We voelden ons even een echt “very important person” 😉

Deze slideshow vereist JavaScript.

Bakfiets

Kinderen lopen steeds minder. Je ziet overal moeders met kinderen op de fiets, in de bakfiets of achter de fiets aan in een karretje. Dat had ik vroeger ook wel willen hebben. Ik ben nooit zo’n held geweest op de fiets en een karretje er achter leek me wel wat. Maar ja, te vroeg geboren hè… Was er nog niet.

Nu zou ik vast en zeker zo’n kar met een segway willen hebben. Geen idee hoe het werkt, maar leuk is het wel. En hier gaan de kinderen ermee naar de BSO. Veilig vastgesnoerd, heb ik gecontroleerd. Of een helm verplicht is, weet ik niet.

Bewaren

Bewaren

Bewaren