Laten we dit nieuwe jaar nou eens kalm beginnen. Niet zo gestresst, niet zo gehaast, niet gauw-gauw. Maar rustig en beheerst.
Daarom vandaag zomaar een foto van de Zevenhuizerplas. Het water is glad en weerspiegelt de strakblauwe hemel. Zen-momentje!
Echt midden in de stad staat deze kaardebol niet, want ik vond hem gisteren toen we met de wandelclub naar Nesselande liepen. De weg daarheen loopt langs de Zevenhuizerplas en wordt druk bezocht door wandelaars, hondeneigenaren en dagjesmensen. Je vindt er van alles: er is veel groen, wat bos, landelijke weggetjes en natuurlijk die Zevenhuizerplas. Een gegraven plas, behoorlijk diep, waarop gezeild, gekanoëd, gewaterskied wordt, waar je in kunt zwemmen en bij Nesselande is ook nog een leuk strandje, met een boulevard. En sinds kort is er een horecagelegenheid bij het waterski-project. Met lekkere koffie en thee, zoals we hebben uitgetest. 😉 😉
En onderweg daarheen zag ik dus de kaardebollen. Die kende ik alleen als ze al uitgebloeid zijn en de stekelige bloemhoofden voer voor vogels leveren. Nu kon je ze nog een beetje in bloei zien en waren ze weer zeer interessant voor bijen. Ik had wel wat van die bollen mee willen nemen, maar die stekels waren te prikkend.
Aalscholvers, bijzondere vogels vind ik. Vroeger zag je ze niet zo vaak, nu zie ik ze regelmatig. Ze zitten vaak in de grote vijver van de wijktuin. Ik zie ze soms vlakbij, in de vijver bij onze wijk. Maar deze kwam ik tegen tijdens de wekelijkse wandeling. We liepen naar Nesselande, via de noordkant van de Zevenhuizerplas. En daar, een beetje uit het grote stadsgewoel, zaten ze. Allemaal keurig op een rijtje, wachtend op…. ja op wat? Misschien wel op ons, want toen we klaar waren met foto’s nemen, vlogen ze meteen op. 😉
