Een ander soort quiche of groententaart. Zelf bedacht en door Leo zeer gewaardeerd. Misschien een beetje bewerkelijk recept, maar je kunt het van te voren klaarmaken en later zo in de oven schuiven.
Voor 2/3 personen:
500 gram krieltjes, in schijfjes van 0,5 cm. gesneden
250 gram kerstomaatjes, doorgesneden
150 gram spekreepjes
2 tenen knoflook, fijngehakt
1 ui, fijngehakt
3 stengels bleekselderij, in stukjes
1/2 bosje peterselie, gehakt
1 theelepel (gerookte) zoete paprika
1/4 theelepel (of naar smaak) hete paprika
1 theelepel italiaanse kruiden
1/2 theelepel tijm
peper en zout naar smaak
4 eieren
olijfolie
Doe de aardappelschijfjes in een kom, bestrooi met het paprikapoeder en schud om.
Bak de spekreepjes uit, zet apart op een bord, doe wat olie in bij het vet en bak hierin ui , bleekselderij en knoflook aan.
Voeg dan de aardappelen toe en laat die met een deksel op de pan zachtjes bakken tot ze (beet)gaar zijn. Zet ook de aardappelen apart en bak in de resterende olie de tomaatjes even aan. Meng dan alle gebakken ingrediënten door elkaar, roer de gehakte peterselie erdoor en doe in een ingevette ovenschaal.
Klop de eieren los met wat water (of melk), voeg Italiaanse kruiden, tijm en peper en zout toe en giet dit over de groenten.
Verwarm de oven op 180 graden en bak de schotel in ongeveer 40-45 minuten goudbruin.
k nog een bedstee, waarin de dochter sliep.
Deuren heb je natuurlijk in verschillende soorten en maten. Grote, kleine, mooie, minder mooi, vieze en schone, om maar eens wat op te nomen.
Het weer kan me op sommige dagen behoorlijk parten spelen. Ik wordt een beetje chagrijnig van al dat grijs en grauw. Van de week was het niet alleen nat, maar ook nog mistig. Bah! Maar toen kwam ik terug van het boodschappen doen en zag ineens dat er tientallen sneeuwklokjes in de voortuin staan te bloeien. Alsof ze zeggen willen “de lente komt er heus wel aan hoor!” En ook de bomen krijgen al wat grotere knoppen. Dus niet somberen, maar fris en vrolijk voorwaarts, op naar het voorjaar!
Het voedselbos is een mooie uitbreiding van de grote tuin. Je krijgt bij je ticket om een extra kaartje, waarmee je het toegangshek kunt openen. En je moet er de weg voor oversteken. Dit gedeelte van de tuin was er al langer en ook toegankelijk, maar de laatste maanden er is hard gewerkt om er een echt voedselbos van te maken. Overal staan borden en wordt uitgelegd welke struiken of planten er zijn neergezet.
In deze maanden is alles nog kaal, maar ik hoop dat binnen niet al te lange tijd er echt geplukt kan worden. Het lijkt me leuk om eens wat ongebruikelijke soorten bessen of vruchten te proeven. en ik ben benieuwd of alles wat gepland is, ook werkelijk zijn vruchten zal afwerpen.
Ze verzinnen toch maar telkens weer wat nieuws, die reclamejongens. Zelfs als het originele product nou niet bepaald een “sexy” image heeft. Want wat is tenslotte wc-reiniger? Niks om over naar huis te schrijven, toch? Nuttig, dat zeker, maar niet iets waar je gezellig voor op pad gaat. Je neemt het terloops mee. Zuinige typjes als ik grijpen gewoon het huismerk van de discounter, bij voorkeur een eco-produkt als dat er is.