Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Een wel heel jonge meidengroep:
Category Archives: Zoeken en vinden op internet
Even weg…
We waren er weer eens even tussenuit. Een weekje Zakynthos, samen met schoonzus en zwager. Enthousiast hadden we maar één vest in de koffer gestopt, maar de weergoden waren boos. Ze hielden wat al te vaak wolken voor de zon, bliezen kwaad over het eiland en zorgden voor wat killer weer. Maar de regengod liet gelukkig alleen ’s nachts van zich spreken. Dat hoorden we, diep van onder onze dekentjes vandaan. En och, super heet is ook niet alles.
Het was een heel gezellige vakantie. We hadden mooie appartementen, er was een gezellig restaurant met een heerlijk kokende Griekse mama. De wijn en de ouzo smaakten voortreffelijk en we hadden een auto gehuurd. Dus konden we het eiland rustig verkennen. Zakynthos is niet zo groot, maar schitterend mooi. Buiten de toeristen-plaatsen waan je je alleen op de wereld.
Ik wilde per sé naar Navagio Beach, waar jaren geleden een piratenschip gestrand is. Ik had er foto’s van ge
zien en wilde het ook met eigen ogen bekijken. Helaas, met ons ook busladingen anderen van over de hele wereld. Het schip ligt in een baai, omgeven door rotsen. Alleen vanaf boven kun jet het zien, maar dan moet je op een klein plateautje staan. Aansluiten in nette rijen aub… 😉
Nou ja, daar gingen we onze tijd niet aan verspillen. Zoveel auto’s en bussen gaf te veel geronk en benzinestank. We maakten wat foto’s zonder wrak en reden weer weg.
Hoefde ik ook niet te griezelen bij de types die op een smal muurtje stonden te wankelen om toch maar vooral die éne superleuke en hoogst originele selfie te maken.
Ik zocht thuis een mooie foto bij Google uit 😉
Bron: Google Photos
Deel dit op:
Reclamestuntje?
Toen ik een tijdje geleden dit stukje in de krant zag staan, dacht ik onmiddellijk aan een reclamestunt. De combi van de artiestennaam en titel van het lied leek me te toevallig. Maar wie zingt dat dan? Och, dan is het maar een paar klikken verder en je hebt via You Tube het lied te pakken. Nou, de zanger is zeker het aanzien waard, al is zijn lied is niet helemaal mijn smaak. Maar vrolijk is het wel. En er is niks mis met een vrolijk deuntje op de vroege morgen, nietwaar?
Deel dit op:
Muzikale maandag
Ook in 2019 begin ik elke week met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder. Maar altijd iets wat mij op een of andere manier geraakt heeft.
Het is een ouwetje, maar het blijft leuk, vind ik.
The Kinks met Waterloo Sunset
Deel dit op:
Muzikale maandag
Ook in 2019 begin ik elke week met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder. Maar altijd iets wat mij op een of andere manier geraakt heeft.
In gedachten ga ik even terug naar Griekenland. Geen idee van de tekst, maar het maakt me zo blij: Nikos Vertis – An eisai ena asteri
Deel dit op:
Bloemen, bijtjes en moederdag
Rotterdam, bij de Laurenskerk
Bijen blijken het in de stad beter te doen dan op het platteland. Je zou dat zo op het eerste gezicht niet denken, maar ook de gemeente Rotterdam besteedt heel wat geld en arbeid aan mooie en rijk bloeiende plantsoenen. Met heel veel bloeiende planten, zodat er ook veel bijen nectar kunnen halen. Ik heb er al diverse malen wat over geschreven, want niet alleen in mijn stad gonst het zo nu en dan. Ook in Berlijn, Wenen en Parijs worden bloeiende planten speci
aal neer gezet voor de bijen. Gelukkig maar, want van al die egaal biljartgroene weides hoeven de bijen het niet te hebben. Daar bloeit geen bloem, helaas.
En omdat het vandaag moederdag is, kocht Leo deze week een mooie bak met planten voor bij de voordeur. Ik had hem enigszins aangestuurd, want de opbrengst van deze bak ging naar het crowdfundingproject van Marlika. Dat waren dus twee bijen… eh… vliegen in één klap. Dat project loopt nog steeds en er is al veel geld binnen. Maar we zijn er nog niet, dus is elke donatie nog altijd van harte welkom. Dus mocht je het vergeten zijn, dit was een (sstt….) stille hint…. 😉
En moeders, laat je vandaag maar lekker verwennen!
Deel dit op:
Muzikale maandag
Ook in 2019 begin ik elke week met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder. Maar altijd iets wat mij op een of andere manier geraakt heeft.
Hoe in Nürnberg iets kleins begint en uitgroeit tot een veel groter geheel.
Ode an die Freude
Deel dit op:
Muzikale maandag
Ook in 2019 begin ik elke week met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder. Maar altijd iets wat mij op een of andere manier geraakt heeft.
Vandaag neem ik je mee naar Cuba, waar de Buena Vista Social Club speelt. Ze zijn niet meer de jongsten, maar spelen de sterren van de hemel…
Deel dit op:
Muzikale maandag
Ook in 2019 begin ik elke week met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder. Maar altijd iets wat mij op een of andere manier geraakt heeft.
Ik start deze week met één van mijn favoriete zangeressen: Katie Melua, die If you were a sailboat zingt.
Deel dit op:
The Mousetrap
Kijk nou, een standbeeld voor Agatha Christie, de koningin van de thrillers. Midden in West End, London. En niet voor niks, want even verderop, in het St. Martins Theatre speelt voor het 65e jaar haar stuk “The Mousetrap”. Dat moeten toch al miljoenen mensen gezien hebben. Wij zagen het in 1995, toen we met onze jongens in Londen waren. En we hebben ons toen uitstekend geamuseerd. Zouden het misschien nog wel een keer willen zien.
Weet ik nog wie de dader was? Nee, dat kan ik me eigenlijk niet meer herinneren. Wel hoe het decor was. En ja, dat is, naar Engelse traditie, nog steeds hetzelfde. Nog altijd komen er dagelijks mensen kijken naar dit toneelstuk. Hier is een voorproefje. Het hoort bijna bij Londen als de Big Ben of de Tower Bridge. Als je de kans krijgt, zeker eens gaan kijken.
