Klaverjassen

Hoewel er bij ons thuis vaak een potje geklaverjast werd door mijn vader, zus en zwager, ooms en vrienden, heb ik dat spelletje nooit doorgekregen. Ik ben sowieso niet zo goed in kaartspelletjes. Eén keer heeft een vriendje het me willen leren, maar het duizelde me al snel van alle troeven, kaartwaardes en hoeveel kaarten er nog in het spel zaten. Het werd dan ook geen succes.

Leo treurt er niet om, want die vindt spelletjes slaapverwekkend. Ik speel soms patience op de telefoon en tablet. En met andere spelletjes weet ik mijn tijd ook wel te vullen.

Bron: Google photos

Maar nu las ik dat er minder en minder geklaverjast wordt. Dat doen alleen nog ouderen. En eerlijk gezegd zou ik ook niet zo een twee drie iemand weten die dat nog regelmatig doet. Er werd geopperd om het op de UNESCO werelderfgoedlijst te zetten. Maar zou dat kans hebben?

10 thoughts on “Klaverjassen

  1. In Capelle aan den IJssel hebben we nog steeds een klaverjasclub hoor en die wordt nog steeds druk bezocht. Ikzelf houd ook niet zo van spelletjes en klaverjassen heb ik ook nooit goed doorgehad. Kan geen kaart onthouden dus heb je niets aan mij

  2. Thuis werd het ook gedaan, of pandoeren.
    In Brabant noemden ze het kruisjassen.
    Ik kon nooit meedoen, had geen kaarthersenen. Nog steeds niet.

  3. Bij mij thuis werd gebridged. En behoorlijk vaak. Hele drives werden georganiseerd. Ik heb het nooit geleerd en aan klaverjassen ben ik ook nooit begonnen. Het enige kaartspel dat ik echt leuk vind is Canasta. Helaas ken ik niemand die het wil spelen. Niemand in de buurt bedoel ik

  4. Vroeger op verjaardagen waren er altijd wel ooms die met elkaar begonnen te klaverjassen. Ik vond het er altijd gezellig uitzien. Maar net als jij is het niets voor mij. Ook op pc voor mij geen spelletjes. Wel af en toe een Sudoko, kruiswoord of crypto uit de krant.

  5. Als je dit niet met je kinderen speelt gaat dat inderdaad verloren. Maar om dit nu op de wereld erfgoedlijst te plaatsen vind ik een beetje ver gaan.

Comments are closed.