Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Deze week start ik met de Nederlandse groep De Dijk: een man weet niet wat ie mist
Category Archives: Zoeken en vinden op internet
Mede-bloggers
Tja, misschien is dit bericht een beetje mosterd na de maaltijd. Want alle andere mede-bloggers hebben er al over geschreven. Hoe leuk het was, hoe gezellig, hoe we onmiddellijk een klik hadden. En van hoe ver we kwamen, uit Zuid-Limburg, Hoorn, Ilpendam, Stolwijk, Delft en Rotterdam.
Een impulsieve reactie bij Emie resulteerde in een gezellige ontmoeting met Marthy , Bettie, Jeanne en Inge in het café in het Centraal Station van Utrecht.
Mijn vrees dat het gesprek na wat inleidende verhalen zou stokken, was totaal ongegrond. Van de eerste minuut af werd het een geanimeerd gesprek. Over bloggen (natuurlijk), en verder over van alles en nog wat. Het voelde als een warm bad. Bettie zei dat ze er vijf nieuwe vriendinnen bij had gekregen en iedereen was het daarmee eens. En het leuke is, dat we eigenlijk (bijna) elke dag bij elkaar op visite komen. We blijven net lang genoeg en komen altijd op de juiste tijd. Want ja, de een kijkt de bloglijst ’s morgens in bed al na, de andere wacht er mee tot na het avondeten. Dat kan gewoon met bloggen. Je hoeft elkaar niet te zien om toch te ontmoeten. Afstand verdwijnt. Maar zo nu en dan elkaar in het echt te ontmoeten, is geweldig. Dus Emie, Marthy, Jeanne, Inge en Bettie, tot volgend jaar!
Deel dit op:
Film
De aanleiding was een artikel in de laatste FLOW: het busjesgevoel. Op reis met een busje, zonder uitgewerkt plan, zonder zorgen (??). De journaliste refereerde aan een film. Ik werd nieuwsgierig en zocht op Netflix. Nee, dat leverde niks op. Maar toen ik een berichtje las dat je ook bij de Bieb films kunt lenen, was het snel geregeld.
En zo zaten wij dus zaterdagavond voor de buis en keken naar “Little Miss Sunshine”.
Zomaar pretentieloos plezier. Een film vol hilarische momenten, een vader die uitsluitend wezenloze oneliners verkondigt, een zoon die weigert zijn mond open te doen, een nerveuze moeder, haar teleurgestelde broer en natuurlijk “Little Miss Sunshine”, het kleine, beetje dikke en bebrilde meisje.
Zij wil bij zo’n soort “Toddlers and Tiara’s” wedstrijd laten zien welk dansje ze, samen met opa, heeft bedacht. Daarvoor rijdt de hele familie met een gammel VW-busje helemaal naar Californië. Uiteraard gebeurt er van alles onderweg, maar net op tijd komen ze ter plekke.
Dan blijkt wat opa met zijn kleindochter heeft ingestudeerd en levert een verrassende ontknoping op 😉 😉 😉
Deel dit op:
Muzikaal begin van de week
Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
En hoewel al van 1966, nog steeds zijn Danny Kaye en Liza Minelli heel leuk om naar te kijken:
Deel dit op:
Koud
We konden er op wachten. De temperatuur zakt en “Het koude-noodplan” treedt in werking. Oh, zucht, wat een onzin.
Bron: Google
Ik ga even terug in mijn herinnering, naar 1963. De dag voor die beruchte en barre Elfstedentocht. Ik moest gewoon naar school en op mijn vrije middag samen met vriendinnen lopen naar de kookles. (Ja, dat zat er al vroeg in). Het was al weken koud. Maar vond ik dat erg? Welnee, het was heerlijk. Sneeuw, ijs, hopen op ijsvrij als de temperatuur nog een beetje zou zakken.
Mijn vader was uitgevroren, want veel schilderwerk was er niet met die kou. Dus ging hij helpen om de bakkerskar over de brug of de hol bij de Mathenesserdijk op te duwen en zo een centje bij te verdienen.
Bron: Google
Hadden wij warme winterkleren? Ik kan het me niet herinneren. Ik schat dat ik één lange broek had, één paar stevige schoenen. Geen laarzen, geen thermo-ondergoed. In mijn slaapkamertje stonden de ijsbloemen op de ramen. Ik kreeg een kruik mee naar bed, er werd een extra gewatteerde en dus loodzware deken op mijn voeten gelegd. Bij uitzondering mocht ik me in de kamer aan- en uitkleden. Maar wassen ging gewoon met koud water, want er was niks anders.
Maar nu stromen de media -al voor er één sneeuwvlok is gevallen, voor de thermometer ook maar een graadje gezakt is- vol met berichten over hoe koud het wordt en wat je er tegen moet doen. Al meer dan een week hoor ik dat het min 17 gaat worden, maar hier is de temperatuur nog maar net onder 0. Buiten schijnt dagelijks de zon, het is stralend weer, maar Nederland bereid zich voor op een kouderamp. Och, wat een watjes toch!
Deel dit op:
Raadsels
Al vele jaren maak ik dit blog. Je zou dus zeggen dat ik het wel een beetje in mijn vingers moet hebben hoe alles werkt. Maar dan reken je toch buiten het programma van WordPress. Ik weet niet wat ze allemaal aan het goochelen zijn, maar zo nu en dan snap ik er niks meer van. Een paar dagen geleden stond mijn bericht niet zoals gewoonlijk om 6 uur op de site. Moet je sinds kort (?) ergens een vinkje zetten om de publicatie definitief in te plannen. Kon ik tot voor kort meteen op het dashbord van dit blog komen en berichten intypen, nu moet dat via WordPress zelf.
Meteen slaat de twijfel toe. Want waarom, hoe, waardoor…..deed ik het fout? Maar als ik dan lees dat anderen ook in de clinch liggen met het programma ben ik weer gerustgesteld. Het ligt dus niet aan mij, het komt door al die nieuwigheden. Hohohooooooh, opgelost. Tot de volgende strubbeling……
Deel dit op:
Zo was het toen…
Nu staan de kranten bol van het protest en de aanklacht tegen de sigarettenindustrie en waarschuwen artsen tegen het roken. Nergens mag je meer een peukje opsteken, zelfs buiten soms niet eens. Maar het is wel eens heel anders geweest. Op Pinterest vind je nog veel advertenties uit een tijd dat roken juist als goed werd bestempeld. Het zou stress verminderen, je helpen bij het bestrijden van astma. Zwanger zijn en roken was helemaal geen probleem. Tja, wat zou nou waar of niet waar zijn? Ik houd me maar op de vlakte, ben al vele, vele jaren niet-roker. Hier thuis wordt ook al lang niet meer gerookt. Dat wilden we absoluut niet hebben toen onze jongste astma bleek te hebben. Dat hij als puber zelf wel ging roken vond ik echt heel absurd. Maar inmiddels rookt ook hij al lang niet meer. Soms halen we nog wel eens herinneringen op aan de jaren met glazen vol sigaretten op tafel of dat je rokertjes trakteerde op school als je jarig was. Maar ja, dat is nu allemaal niet meer mogelijk. Ach, er verandert zo veel in de loop der tijd….
klik om te vergroten
klik om te vergroten
Deel dit op:
Muzikaal begin van de week
Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Perry Como start deze week met “And I love you so”
Deel dit op:
Rivier
Juist gisteren las ik in de krant en op Facebook dat er wat meer aandacht besteed zal worden aan de rivier waar Rotterdam zijn naam aan dankt. Meer aandacht dus voor de Rotte. Dat is zeker niet vreemd, want die rivier is weliswaar maar relatief kort, maar wel heel erg mooi. Aan dit water vind je geen grote schepen, kranen of economische giganten, maar hier heerst vooral rust, vind je natuur en mogelijkheden om te ontspannen. Zelf loop ik vaak langs de Rotte, alleen, met manlief of met de wandelclub. Dat heb je hier al vaker kunnen lezen. Maar wil je het ook eens van een ander horen, klik dan op deze nieuwe website.
Je begrijpt dat wij heel blij zijn met zoveel groen om ons heen, zomaar bijna in onze achtertuin. Geen toeval dan ook dat bij Stuureenfoto het thema van deze week “rivieren” is. Wil je ook eens meedoen, klik dan hier.
Deel dit op:
Meningen…
Bron: Google
Ach, ach, wat zijn er toch een boel meningen. En dat niet alleen, ze zitten elkaar ook nog regelmatig in de weg. Lees ik deze week een berichtje op Facebook dat Anna Wintour van Vogue Magazine zo brutaal was haar zonnebril op te houden, terwijl ze naast Koningin Elizabeth van Groot Brittannië zat. Nou, zelf zou ik dat niet doen, ik vind het een tikkie onbeleefd. Maar of de Queen er nou zo ondersteboven van was…? Ze had nog even gezellig met Anna gepraat, dus wie zal zich verder druk maken…?
Bron: Google
Op datzelfde Facebook kom ik heftige reacties tegen over het bezoek aan Iran van mevrouw Kaag, die onze demissionaire minister verving. Ze droeg een sjaal over haar haar. Nou, dat kon natuurlijk niet, terwijl de Iraanse vrouwen daar nou net vanaf willen. Maar moet je dan gewoon onbeleefd doen? Zo’n diplomatiek bezoek vraagt toch om om diplomatiek handelen en dan ga je dus niet in minirok en blootshoofds op bezoek bij zo’n hotemetoot.
Of moeten we gewoon niet zo veel op mekaar letten en iedereen in zijn waarde laten? Dat zou natuurlijk wel heel wat prettiger (en vreedzamer) zijn….
