Tag Archives: slapen

Inbreker

Posted on by

Bron: Google

Slapen in een vreemd bed, in een vreemde kamer, in een ander huis, ik heb er niet zo’n moeite mee. Ik sliep dan ook als een roos in ons vakantiehuisje.

Leo slaapt veel minder vast, is vaak wakker. En zo’n vreemd bed, met het lichtje op een andere plaats. Hij had het er duidelijk wat lastiger mee.

Maar de eerste nacht, hoewel diep in slaap werd ik wakker van vreemd geritsel, gekrabbel. Wat was dat nou? Met één sprong was ik uit mijn bed en rukte de gordijnen open. Er vast van overtuigd dat er een inbreker rond het huisje liep.

En toen hoorde ik Leo “Wat doe jij nou?”. “Ik hoorde iemand rondsluipen….” “Welnee, ik probeerde alleen het lichtje aan te doen, maar kon zo snel het knopje niet vinden….!”

Diepe zucht, oh… gelukkig!! En toen kwam de slappe lach, bij ons alle twee. 😉 😉

Piekeren

Posted on by

Wie piekert er niet in deze tijd? Ik schat in dat geen mens van ons er aan ontkomt. Hoe positief en optimistisch we ook willen zijn, er zijn komen steevast momenten dat het grote piekerspook op je schouder tikt.

En het helpt niet hoe vaak ik dan ook geluidloos dezelfde mantra herhaal “niet piekeren, dat helpt toch ook niet”, nare gedachten nestelen zich in mijn brein.

Overdag heb ik niet zo’n last van, maar ’s nachts ontkom ik er niet aan. En het is geen oplossing. Allemaal vragen waar ik geen antwoord op kan krijgen. Je kunt moeilijk je kinderen wakker maken en om 4 uur ’s nachts vragen of ie nou wel veilig thuis is…. Hoe het nou zou moeten als….. Ik vrees dat ze me boos terecht zouden wijzen. Dat zien we dan wel weer… En natuurlijk is dat dan ook helemaal waar.

Vroeger studeerden ze in een stad ver weg van Rotterdam en wisten we ook niet wat ze uitvoerden. Bij tijd en wijle kregen we soms een verzwakte versie van de ongelukjes en net-op-het-randje-goed-gegaan incidenten te horen. Nu zijn ze volwassen, hebben hun eigen verantwoordelijkheden. Ze doen het goed en waarom zou ik me nu ongerust maken….? Ik zucht maar eens diep.

Naast me hoor ik Leo zachtjes snurken. Maar nee, hij draait zich om en zucht op zijn beurt. Ook hij is wakker. Ik knip het licht aan, zo dat lijkt al wat beter. En dan praten we wat… zoenen elkaar. Gelukkig dat mag nog! En dan draaien ons weer op een andere zij…..

Tegen alle adviezen in, grijp ik dan ook wel eens naar mijn telefoon. Nee, ik bel niemand. Ik zoek op YouTube een filmpje van Hidamari, een Japanse kokkin. Ze zegt geen woord, je ziet niets anders dan haar handen. Hoort hoogstens wat vaatwerkgeluiden. Maar met uiterst veel geduld en rustige en zachte gebaren maakt ze koekjes, cakes en andere gebak. En dat werkt voor mij niet alleen heel rustgevend, ik val er gelukkig uiteindelijk ook van in slaap…

Tukje

Posted on by

Tjonge tjonge jonge, wat ben ik moe. Je hebt me de hele dag meegezeuld, van hot naar her, van hier naar daar. Trapje op, stoepje af, winkeltje in, winkeltje uit. En nou, nou hou ik er mee op. Je kan me wat, ik doe eerst even een tukje! Tot straks…….

Blog-002.jpg

Lezen

Posted on by

Lange tijd vond ik een e-reader niet zo noodzakelijk. Ik hou van het uitzoeken van boeken, in een winkel of een bibliotheek. Ik vind het gevoel van het papier, de geur en de letters een onderdeel van het leesplezier.
In bed lees ik graag, zonder bril of lenzen. Maar dan wordt zo’n groot boek toch een beetje zwaar en onhandig. Eerst leende ik een e-book in de vakantiebieb van de gewone bibliotheek en las op mijn tablet. En toen was ik om.
Leo zocht voor mij welke e-reader het prettigst zou zijn en toen was het slechts bestellen en wachten tot het pakje werd bezorgd. En daar ligt ie dan, compleet met kek rood hoesje. Er staat zelfs al een boek op gedownload. Dat ging nog niet zo gemakkelijk via de bieb, maar uiteindelijk lukte het me toch. Nou maar kijken hoe dat boek is. E-books kun je maximaal 3 weken lenen, dan worden ze onleesbaar, schijnt het. Nou ja, 3 weken is genoeg. En anders leen ik het nog een keer. Eerst maar eens dit boek lezen. Ben benieuwd of ik vannacht nog aan slapen toe kom… 😉

Bewaren

Vogelzang

Posted on by

Midden in de nacht werd ik wakker voor een sanitaire uitstap. Ik vind dat heel vervelend, maar goed, er is niks aan te doen. Maar ik ben dan altijd meteen klaarwakker. Dus las ik een paar hoofdstukken en besloot toen toch nog maar wat te slapen.
Bijna was ik onder zeil, toen ik in de verte een zacht gefluit hoorde. Het werd sterker en sterker en was echt heel mooi. Ik weet niet zeker welke vogel het was, maar het zou zo maar kunnen dat het een nachtegaal was. Heerlijk toch om daar weer mee in te slapen…

 

Lezen

Posted on by

boekenstapelAl jaren hangt er in onze slaapkamer een TV. En voor het slapen gaan keken we nog even wat er te zien was. Nou, de laatste tijd is dat vooral kommer en kwel en het nieuws over de Amerikaanse president en het Nederlandse politiek gekrakeel komt inmiddels onze oren uit. Niks leuks, niks ontspannend en dus van negatieve invloed op onze slaap.
Dat hebben we veranderd. De TV blijft uit en Leo zoekt op de radio naar een rustig en aangenaam muziekprogramma. En ik lees weer. Andere boeken dan overdag, dan mag het wel een beetje niveau hebben, spannend of  ingewikkeld zijn. Maar ’s avonds liefst een verhaal dat net zo kabbelt als de muziek. Meer zoiets als de Boeket-reeks, verhalen met nauwelijks diepgang. Want je weet dat het eind goed, al goed zal worden. En waar je lekker op slaapt. En daar gaat het toch om.

Dromen

Posted on by
dromen Al mijn hele leven droom ik en vaak kan ik mijn dromen ook nog herinneren. Maar de laatste tijd droom ik wel heel erg intens. Leo vertelt dat ik regelmatig in mijn slaap praat. En ’s morgens weet ik vaak ook nog vrij nauwkeurig wat ik droomde. Niet altijd erg plezierig, vaak zelfs nogal griezelig. Het zijn niet echt nachtmerries, maar prettig voelde ik me ook niet toen ik droomde van een groot

gebouw, een soort van gymzaal met allemaal wandrekken. Daar moest ik in klimmen en oh, oh, wat was ik bang. Met de moed der wanhoop ging ik en kwam toen tot de ontdekking dat het best meeviel. Tot op de laatste stap…..
Of dromen dat ik weer in het ziekenhuis lig en naar de operatiezaal gebracht word. Maar ik heb mijn lenzen nog in en waar is Leo nou toch….. Ze rijden me de zaal in en dan realiseer ik me dat ik al lang geopereerd ben….. “Dit is een droom” flitst het door me heen en dan word ik wakker.
Gek hè, er is blijkbaar nog het een en ander te verwerken daar diep in mijn onderbewuste.

Slapen…

Posted on by

Slapen is nooit een probleem geweest. Meestal rolde ik laat mijn bed in, keek nog wat TV en sliep daarna als een os.
Maar in het ziekenhuis lag dat anders. Zeker na de operatie, toen ik niet echt comfortabel liggen kon. De eerste tijd is er nog genoeg medicijn om je doezelend te houden, maar later ben je toch echt klaarwakker. En wat duurt zo’n nacht dan lang.
Donker, met allerlei geluiden. Gekreun en gesnurk van mede-patiënten, die ook niet lekker liggen. Wat een akeligheid. Ik probeerde mijn smartphone. En ja, daar was genoeg op te vinden. Maar net als je dacht in te dommelen op een zacht easy-listening deuntje, kwam er een ander. Met trombonegekraak of een pittig orkest. Overdag lekker en opwekkend, ’s nachts volkomen uit den boze! En elk uur het nieuws, met kommer en kwel.
Gelukkig had ik ook nog wat “meditatie” muziek op  die smartphone staan. En dat werkte (en werkt nog) uitstekend. Het geluid van stromend water, kabbelend over zand of kiezels, een panfluit of ander zacht geluid. Totaal bijna drie kwartier van dit soort muziek, die ik op eindeloos herhalen zette en op een zwak volume door de oordopjes liet komen. En ja hoor, daar val ik heerlijk op in slaap.

PS:
ik had graag zo’n muziekje laten horen, maar het lukt me niet om een passend bestand te vinden. Maar onder “meditation” is genoeg te vinden op internet. Kijk anders eens bij De Tuinen, waar je soms ook zulke muziek kunt kopen.

 

Slapen

Posted on by

Leo heeft soms moeite met slapen. Hij rolt weliswaar zijn bed in en slaapt vrijwel meteen. Maar midden in de nacht wordt hij wakker en kan dan niet meer inslapen. De laatste tijd overkwam mij dat ook meer en meer. Geen idee waardoor. Je kunt dan natuurlijk een slaappil nemen, maar daar houden wij niet zo van.

Nou las ik ergens dat kersensap je zou helpen lekker te slapen. Dus toen wij op de Rotterdamse Oogstmarkt een kraam met vruchtensappen zagen, kochten we een fles 100% puur kersensap. En ja hoor, Leo en ik sliepen heerlijk op ons dagelijks glaasje kersensap.
Zo’n fles is natuurlijk snel leeg, dus ging ik naar de Natuurwinkel in de buurt. Geen kersensap te koop, wel kersennectar (50/50 sap en water). Even verder zoeken… Maar wat ik vond, geen zuiver kersensap.
Dan zoeken op internet en ja, bij Lekkers met kersen konden we het pure sap bestellen. De volgende dag hadden we onze doos met 12 flessen al in huis. En echt, sindsdien slapen we weer heerlijk! En oh ja, wat me ook opviel: Leo snurkt niet meer zo. Tenminste als hij inslaapt. Later in de nacht weet ik het niet, want dan slaap ik ook als een roosje 😉		  Fles kersensap `100% PUUR`

 

Dutje

Posted on by

Heel vaak, als ik in de wijkbibliotheek kom, zit in de leeshoek een wat slonzige man.  Altijd is hij verdiept in een boek en dat is natuurlijk ook niks bijzonders in de bieb. Maar als ik dan met mijn tijdschriften ook in die leeshoek ga zitten, zie ik dat hij helemaal niet leest. Hij slaapt met zijn mond een beetje open, rustig en onbewust van de omgeving. Gelukkig snurkt hij niet, zodat hij zichzelf ook niet verraadt. En dan komt het moment dat het boek uit zijn handen glijdt. Dat maakt hem wakker. Hij kijkt op zijn horloge en gaat onverstoorbaar verder met lezen. Totdat hij weer langzaamaan in slaapt valt. Uiteindelijk valt zijn boek en dan staat ie een beetje besmuikt op, kijkt eens om zich heen en zet zijn boek terug. Dan is het meestal tegen half vijf en gaat hij waarschijnlijk weer naar huis.

Dat ritueel heb ik al een paar maal gezien en laatst viel het me op dat hij altijd een boek uit de dichts bijzijnde kast nam en ook weer terugzette. Ik durf er een boekenbon om te verwedden dat het steeds hetzelfde boek is. Dat boek is dus maar een excuus. Een smoes om eens lekker een dutje te doen. Misschien hebben meer mensen het ook opgemerkt, maar wat geeft het? Hij doet tenslotte niemand kwaad en is ook niemand tot last. Misschien heeft hij wel een zeer poetslustige vrouw, die hem telkens maant tot “iets doen” en heeft hij deze acceptabele oplossing gevonden.