Puur natuur

Posted on by

Maanden geleden kochten wij een pot honing van de eigen Trompenburg-imker. Op het schapenveld in het arboretum staan zo’n vijf bijenkasten en met de verkoop van de honing wordt ook het arboretum gesteund. Supermarkt honing is er natuurlijk ook, maar supermarkten krijgen al genoeg geld binnen.

Maar die honing uit het arboretum, uit de buurt, ambachtelijk en puur natuur. Heerlijke honing, die al snel kristalliseerde, maar toch nog goed smeerbaar was. We schraapten de pot tot het laatste korreltje leeg. En gingen maar weer eens kijken of we nog zo’n heerlijke pot konden kopen.

Helaas, alle voorraad was op. Geen potje honing meer te koop. Dus moeten we wachten op nieuwe productie. We spoorden de bijen aan, maar ja.. dat duurt nog wel even.

Moesten we dan zonder honing aan het ontbijt verder? Gutteguttegut… het leven is soms echt problematisch 😉 Tot ik me bedacht dat er vlakbij een bijenstand van het Ambrosiusgilde is. En ja, we hadden geluk, er waren nog een paar potten te koop. Al was ook hier de bodem van de voorraad bijna in zicht.

Maar voorlopig kunnen we weer verder en weten we nu twee leveranciers van honing te vinden. En de supermarkt? Daar laten we voorlopig de potten in het schap staan. Want we proeven het verschil. De bijen uit de buurt leveren echt de lekkerste honing.

Wat een stapel

Posted on by
Bron: Google foto’s / Wikipedia

Dit is het Witte Huis. Nee, niet in Washington, maar in mijn eigen Rotterdam.

Dat gebouw was de eerste “wolkenkrabber” van Europa. Al vinden we het nu helemaal niet zo hoog. Maar als vergelijkingsmateriaal voldoet het nog prima voor mij.

Want in het onderzoek over de beruchte “mondkapjesdeal” moeten 5.500.000 documenten onderzocht worden. Vijf en een half miljoen documenten!!!

Hopelijk zijn het vooral digitale documenten, want als ze allemaal geprint zouden worden, gaan er veel te veel bomen aan!

Stel dat elk document één A4tje beslaat. Dat zal wel niet, want er wordt heel wat afgeschreven, maar stel.

Dan zouden (5.500.000 : 500 vellen in een pak =) 11.000 pakken printpapier gebruikt moeten worden. Zo’n pak is ca. 5 cm. hoog. Dat wordt dan een stapel papier van 11.000 x 5 cm = 55.000 cm. of te wel 55 meter.

Het Rotterdamse Witte huis is zo’n 43 meter hoog. Die stapel komt dus ruim boven dat Witte Huis uit. Onvoorstelbaar toch?

Het heeft niet veel zin om zo’n berekening te maken. Maar het toont wel de onzinnigheid van de stortvloed aan berichten, mails, brieven in de politiek. Daar valt niet tegen op te lezen.

Krankjorem, iets anders kan ik er niet van vinden.

Niet te geloven

Posted on by
Bron: Google foto’s

We kijken nog wel eens naar een DVD van Fawlty towers. In een van die afleveringen gaat een gast ’s nachts dood.

Maar dat ontgaat de hotelbaas als hij het ontbijt komt brengen. Het kamermeisje ontdekt het omdat zij nog wat melk gaat brengen. En dan ontstaan er natuurlijk allerlei dolkomische verwikkelingen en wordt er driftig gesleept met de dode man, raken andere hotelgasten totaal in de war.

Het is geen subtiele humor. Maar de hilarische situaties waarin hotelbaas Fawlty, ober Manuel en alle anderen verzeild raken, zorgen voor onbedaarlijke lachbuien.

Je denkt dat zoiets alleen maar in tv-serie kan voorkomen. Te veel “over the top”, te veel fantasie. Zoiets gebeurt niet in het dagelijks leven.

Maar dan lees je ’s morgens dit artikel, waarin staat dat een man 4 dagen lang onopgemerkt dood op een spoed-ic lag. Het is toch niet te geloven.

Je zult er nu nog opgenomen moeten worden. Dan twijfel je toch aan de oplettendheid van het personeel…

Maar goed, het was in Engeland, dus zo snel komen we daar niet in het ziekenhuis terecht.

Recept

Posted on by

Hoewel ik heel graag kook, laat ik sommige groentes vaak in de schappen liggen. Aubergine is zoiets. Ze glanzen me vaak tegemoet, lijken perfect te kunnen optreden in heerlijk schotels. Maar toch, vaak kopen doe ik ze niet.

Maar een bericht dat het wel heel lekkere en ook gezonde groente is, liet me besluiten om er ook weer eens eentje in mijn wagentje te leggen. Thuis verdween hij in de groentela en pas na enkele dagen realiseerde ik me dat er nu toch wel iets mee gedaan moest worden.

Start het filmpje met deze link

Tablet erbij, internet op en zo kwam ik terecht bij dit filmpje. Een maaltijd, bereid door Rudolph van Veen, al lange tijd mijn favoriete kok. Dat moest wel lekker zijn.

En dat was het niet alleen, het was ook nog eens super eenvoudig. Een met bakpapier beklede bakplaat beleggen met schijfjes aubergine, rode ui in smalle reepjes erop en bestrooien met een flinke lepel ras-el-hanout en een ferme scheut olijfolie. Een kwartiertje (of iets meer) in de oven, Italiaans spek erover en nog even terug in de oven. Dat spek had ik niet in huis, maar een restje mozarella smaakte ook en zo bleef het ook nog een een vegetarische maaltijd.

Erbij tomaten couscous. Ook al zo simpel, want eigenlijk gewelde couscous ombakken met wat knoflook en tomaten.

Ik kan het aanraden. Aubergine komt beslist vaker op het menu!

Maandag met muziek

Posted on by

Tja, je zult maar een tijdje in de gevangenis hebben gezeten, dan weet je niet meer of je liefje je nog wel zo lief vindt. Maar als je dan de straat in rijdt en de boom voor haar huis ziet, vol met gele linten……! Dan zing je natuurlijk, net als het koor van Ray Conniff “Tie a yellow ribbon round the ole oak tree”

Als de clip niet start, dit is de LINK

Nota bene:
Het is soms wel begrijpelijk dat artiesten of platenmaatschappijen niet willen dat hun link zo maar gratis wordt afgespeeld op een blog of website. Maar het is lastig om op voorhand te bekijken of een YouTube link werkt of niet. Daarom probeer ik ook altijd de link er onder bij te zetten. Ik hoop dat het filmpje wel dan wel werkt.

Onderwater

Posted on by

Je moet goed omhoog kijken, maar dan zie je deze muurschildering van Roza Dzhakova op een van de flats in de wijk. De lijn geeft aan hoe hoog de zeespiegel is en dus hoe laag wij hier wonen.

Of dat een beangstigend idee is? Tja, eerlijk gezegd zijn wij er niet altijd mee bezig. Woon je op een berg, kun je er af vallen. Woon je in de buurt van een vulkaan, kun je overspoeld worden door lava en as. Er zijn op de wereld genoeg plekken waar je risico lopen kunt.

Ik woon al mijn hele leven in Rotterdam en inmiddels ruim 50 jaar in Ommoord. Alles went, zal ik maar zeggen…. 😉

Klein

Posted on by

In een groot huis stapelen de spullen zich gemakkelijk op. Wie kleiner gaat wonen, moet natuurlijk ontspullen en sommigen kunnen dat heel goed.

Maar wat zou je over houden als je moest gaan wonen in een huis van 13 vierkante meter? En het toch nog enigszins gezellig te houden? Ik denk dat je dan wel bijna alles moet wegdoen.

Kijk, dit is zo’n huisje, in Londen. Ik vind het eigenlijk wel heel acceptabel en opvallend ruim. Als het bed overdag is opgeklapt zou je er nog wel eens kunnen dansen 😉

Maar waar ik dan vooral naar kijk is hoe mensen hun meubels een tweede of zelfs wel een derde functie geven. In- of uitklapbaar, te verlengen of te verkleinen. Zo ingenieus.

Melk

Posted on by

Wij gebruiken niet veel melk. Hooguit om eens in de zoveel weken een toetje te maken. Daar koop ik een halve liter verse volle melk voor.

Maar zo nu en dan heb je toch wel een beetje melk nodig bij het koken. Dan gebruik ik graag een klein pakje houdbare melk. Meestal is de 200 ml. meer dan voldoende.

Tot voor kort kocht ik die pakjes altijd bij de Appie. Maar na de verbouwing kon ik ze niet meer vinden. De houdbare melk leek sowieso verdwenen, maar bleek op een andere en logischer plek te staan. Maar geen kleine pakjes meer in dat vak. Wel pakken en flessen van een liter of zelfs meer. Maar wat moet ik daar nou mee. Veel te veel en zo drinken doen we het niet.

Wat er wel staat zijn allerlei pakken van “nep”melk. Amandel-, soja- of havermelk in soorten en maten, met of zonder extra smaakjes. En dat vind ik dan echt een beetje gek. Was er nou helemaal geen plekje meer te vinden voor die kleine pakjes? Die waren nou juist zo handig.

Misschien is de filiaalchef nog te beïnvloeden? Kan ik allicht proberen…