Het was vooral erg warm in Lissabon… Ik weet niet hoe het hier was, maar 30 graden of zelfs meer was ons soms een beetje te veel.
We kenden Lissabon van een vorig bezoek, zo’n kleine 20 jaar geleden. En dan zie je hoeveel er veranderd is. Toen was het al druk, maar nu is het nog veel drukker. Overal drommen toeristen, onder begeleiding van een gids met vlaggetje of paraplu. Lange rijen voor het leuke trammetje, zodat je er meer dan anderhalf uur stond te wachten. Gek genoeg, stap je dan uit de massa en loop je zomaar een straatje in, wordt het meteen een heel stuk stiller. Overal reden tuk-tuk’s, vaak versierd. Maar wij namen op de gok een bus en kwamen zo in heel andere stukken van de stad. Die zijn niet per definitie mooier, maar nog wel authentiek of juist heel modern van opzet.
Met de veerboot voeren we naar de andere oever van de stad, zodat van hieruit een mooi gezicht op de oude stad hadden. En dan blijkt dat Lissabon heel erg is uitgebreid en daar nog steeds niet mee klaar is. Overal wordt gebouwd, klinken machines en wordt geboord of getimmerd.
Category Archives: reizen
Tukje
Tjonge tjonge jonge, wat ben ik moe. Je hebt me de hele dag meegezeuld, van hot naar her, van hier naar daar. Trapje op, stoepje af, winkeltje in, winkeltje uit. En nou, nou hou ik er mee op. Je kan me wat, ik doe eerst even een tukje! Tot straks…….
Deel dit op:
Zomaar…
Lief bord hè?
Niet man/vrouw met kind, maar opa met kleinkind. Jonge mannen dragen geen hoed, ook niet in Japan. Want ik fotografeerde dit bord in Kobe, in de Chinese wijk.
Geen idee of daar meer opa’s en oma’s aan de wandel zijn met hun kleinkinderen. Ik vond het zomaar een lief bord.
In Nederland zou zo’n bord ook goed passen, want steeds vaker zie ik grootouders op pad met kleinkinderen. Of is het hier net iets té lief…..?
Deel dit op:
Vrijgezellen
Gelukkig hoefden we hier niet doorheen, alleen maar langs. Want ik vroeg me af of het wel mocht… Leo en ik zijn tenslotte al lang getrouwd, onze vrijgezellenstaat ligt al ver achter ons. Maar waarom zouden hier alleen vrijgezellen door heen hebben gelopen?
Nou ja, zo te zien is het al een heel oud bordje en zou ik moeten uitzoeken waarom het hier zo heet. Zo diep zal ik maar niet graven in de geschiedenis van Slenaken, waar ik dit bordje fotografeerde.
Deel dit op:
Koffiedik kijken
Na deze heerlijke zomer waren er al weer heel veel koffiedikkijkers die beweerden dat de aarde nu echt opwarmt. Dat we moeten rekenen op nog veel meer droge en warme zomers. Dat we met spoed ons moeten gaan beraden op waterbesparing en weet ik wat nog meer. Maar eigenlijk weet niemand wat er in de toekomst verborgen ligt.
Wat me wel op valt als ik aan het wandelen ben, is dat er zoveel bessen en vruchten zijn. Ook eikels en paardenkastanjes zijn er volop. Misschien is het wel een natuurlijke voorbereiding op een heel koude (en lange??) winter. Tja, daar kan ik natuurlijk pas iets definitiefs over zeggen in maart of april 2019…. Dus pin me niet vast op deze voorspelling van de koude grond, want ik weet het ook niet….. 😉 😉 😉
Deel dit op:
Jarig
Vandaag is Leo jarig. Heel uitgebreid vieren doen we dat niet. Maar ik laat het natuurlijk ook niet helemaal voorbij gaan. Zijn cadeau krijgt hij bij het ontbijt. Maar omdat hij altijd na het wakker worden als eerste mijn blog bekijkt, krijgt hij hier ook een presentje. Om in de stemming te komen….
Lieve schat, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Dit is speciaal voor jou:
Deel dit op:
Maeslantkering
Tijdens de Wereldhavendagen bezochten we ook de Maeslantkering.
Na een gezellige boottocht kwamen we bij de stormvloedkering aan, waar we een rondleiding kregen. Er zijn natuurlijk heel veel manieren om het water bij een storm tegen te houden, maar de haven van Rotterdam is te bereiken zonder belemmeringen, dus moest er voor de kering een bijzonder plan bedacht worden. Sluizen of iets van die strekking kwamen niet in aanmerking. Het plan voor de kering werd uitgevoerd door een Nederlands consortium van HBG (nu BAM), Volker Stevin en Hollandia Kloos.
Als hij niet in gebruik is -en dat is gelukkig heel vaak en heel lang- dan liggen de halfronde deuren van de kering tegen de wal. De deuren hoefden niet ter plekke gebouwd te worden. Dat gebeurde in een droogdok. De deuren zijn hol en drijven wanneer ze niet in gebruik zijn. Ze draaien op een enorm “bolscharnier”, het grootste ter wereld met een diameter van 10 meter en een gewicht van bijna 700 ton. De deuren worden in beweging gezet door een “locomobiel” en tanden aan de bovenzijde van de deuren. Een tamelijk simpele, maar wel effectieve manier. De kering is ook redelijk “onderhoudsarm”, want er liggen geen vitale delen onder water.
Doorlopend wordt het weer en de stormkansen door computers in de gaten gehouden en wanneer er hevige storm dreigt, treedt het noodplan in werking. Natuurlijk wordt er regelmatig getest, want niemand wil tijdens een hevige storm tot de ontdekking komen dat er iets aan schort. De laatste test werd afgelopen zaterdag gehouden. De Maeslantkering is het laatste deel van het Deltaplan. Nederland mag dan een stip op de wereldkaart zijn, er zijn hier toch maar prachtige projecten tot stand gekomen!
Ik ben altijd weer verbaasd en trots dat wij hier zoiets kunnen bedenken en bouwen. Al met al is het een geweldig en imposant bouwwerk en een bezoek met rondleiding meer dan waard. In dit blog kan ik niet alle wetenswaardigheden vertellen, maar geloof me, het is een vernuftig bouwwerk.
Deel dit op:
Schattig
Toen we er langsliepen was dit kalfje net geboren. Waren we net een paar minuten eerder geweest, dan hadden we het geboren zien worden. Moeder snuffelde nog wat onwennig en likte haar schoon. Het beestje probeerde op te krabbelen, maar zakte nog door haar pootjes. Maar binnen een uur liep het diertje al door de wei en dronk bij haar moeder. Zo schattig, dat kleine beestje. Niet te geloven dat het zulke grote koeien kunnen worden.
Deel dit op:
Vliegveld
Dat op een vliegveld de veiligheid constant in de gaten wordt gehouden, spreekt vanzelf. Jammer genoeg denken we nu in de eerste plaats aan aanslagen, terrorisme. Maar ook brandveiligheid heeft een zeer hoge prioriteit. Daarom is er op het vliegveld altijd, 24 uur op 24 een brandweerploeg aanwezig. Ze hebben een aantal dagen dienst, in wisselploegen. Slapen en eten in hun eigen ruimten, hebben een eigen sportunit. Ze staan dus elke minuut van de dag paraat en oefenen regelmatig om op te zijn voorbereid. Voor alle soorten van calamiteiten, grote en kleine branden.
De brandweer heeft er de beschikking over enorme brandweerwagens. Dat zie je wel aan de vriendelijke stagiair die naast één van de wielen staat.
En mocht er dan iets gebeuren, zijn ze ook zo startklaar: ze stappen meteen in hun klaarstaande broek en schoenen!
En speciaal voor ons werd nog even een spuitdemonstratie gegeven.
Deel dit op:
Vliegveld
Afgelopen vrijdag reden we om half acht al van huis weg. We moesten naar het ss Rotterdam, van waar de excursies van de Wereldhavendagen vertrokken. Een flinke omweg naar Rotterdam-The Hague Airport, want dat ligt zowat op loopafstand van ons huis.
Maar het was het vroege opstaan meer dan waard. Na een echte “security-check” mochten we een kijkje nemen achter de schermen, onder leiding van een praatgrage Anita, die ons met veel humor alle ins and outs van het vliegveld liet zien. Het vliegveld wordt verbouwd en dus liepen we via een tijdelijke vertrekhal naar de bus, die ons over de start- en landingsbaan reed en ons voerde langs de hangars met kleine vliegtuigen. Want niet alleen lijnvluchten vertrekken van dit vliegveld, ook veel zakenmensen huren een klein vliegtuig om zo snel mogelijk hun zaken in het buitenland af te handelen. En er vertrekken vluchten met parachutespringers, lesvliegtuigen.
Ook de trauma-helikopter heeft een vaste plek op het vliegveld.
Ondertussen kregen we van alles te horen over wat er allemaal komt kijken bij een vlucht, hoe alles snel, snel geregeld moet worden. Van veel zaken heb je als leek natuurlijk geen benul. Daarom is zo’n excursie niet alleen heel leuk, maar geeft het ook wat meer inzicht in alles. Want als passagiers nog op hun bagage staan te wachten, is er al weer getankt, de catering al aan boord, alles al schoongemaakt. Worden de koffers en tassen voor de volgende vlucht al weer in het bagageruim gestapeld.
Dat natuurlijk de veiligheid ten alle tijde het allerbelangrijkst is, dat er gecheckt en dubbel gecheckt wordt. Dat de start- en landingsbaan vrij moet zijn, ook vrij van vogels en andere dieren. Een vliegtuigmotor heeft een enorm vermogen, maar kan een botsing met een vogel niet zo goed verdragen. Tot het personeelsbestand behoren dus niet allene mensen, maar ook een aantal roofvogels. Die hebben de taak andere dieren te verjagen.
Even reed de bus met topsnelheid over de landingsbaan, maar er kwam al weer een vliegtuig aan en dus moesten we gauw het veld ruimen.
Er kwam nog een heel belangrijk aspect aan de orde, maar dat is best een apart blogje waard. Daar vertel ik dus later over.
hdr
