Category Archives: nostalgie

Ouderwets

Posted on by

Of het nou de kou was of een berichtje in de krant of internet weet ik niet meer, maar ineens hadden we trek in anijsmelk. Allebei hadden we herinneringen aan kouwe handen, bibberend thuis komen en je dan warmen bij een heerlijk brandend kacheltje en… ja, anijsmelk.

“Die maakte m’n moeder altijd van die leuke blokken, weet je nog…?” vertelde Leo. “Ja, natuurlijk, van MP. Die stonden ’s winters op de toonbank bij onze kruidenier”, wist ik.

En zo wilden we dus ineens anijsmelk. Maar waar kon je die blokken nog kopen? Ja, via internet, een hele doos. Maar misschien toch ook wel te koop bij de super.

En ja hoor, daar vond ik het. Niet die leuke blokken van MP, maar een doosje met zakjes van De Ruyter. En met een liter volle melk konden we aan de slag.

Nu nemen we regelmatig voor het slapengaan zo’n beker anijsmelk. Het smaakt nog steeds even lekker, we worden er ook warm en een beetje doezelig van. Dus slapen we daarna heerlijk!

Onontbeerlijk

Posted on by

Ze lagen wat verloren tussen de kerstspullen, die natuurlijk overal op de kerstmarkt te koop waren.

Was nog het overschot van een winkeldochter? Of waren ze een beetje verdwaald tussen alle groen-rode-gouden glitter?

Ik werd vooral vertederd door het plaatje, dat ik meteen herkende. Het schilderij dat een cadeau van mijn opa was, met het gebedje erbij.

Maar dit was van heel andere aard. Dit was een presentje voor aanstaande papa’s. Met onontbeerlijke attributen voor bij de geboorte van hun eerste (?) spruit.

Ja, best wel grappig. Maar is een vader van deze tijd niet beter voorbereid op de werkelijkheid? Die draait z’n hand toch niet meer om voor het verschonen van zijn kindje.

Nou ja, tranen zullen er zeker rollen, dus een zakdoek is wel nuttig. En koffie om op te peppen, ook nooit weg.

Maar die wasknijper voor op z’n neus….? Daarvan kan hij beter nog maar een voorraadje bij kopen, zodat hij de was er mee op kan hangen 😉 😉 😉

Maandag met muziek

Posted on by

Alweer een ouwetje, maar ik vind het nog steeds heerlijk om aan te horen. Marty Robbine met “El Paso”.

Als het clipje niet start, dit is de LINK

Borstels en bezems

Posted on by

Sinds lange tijd liep ik weer eens over de Lijnbaan. Al lang niet meer de chique winkelstraat die het vroeger was. Toen allerlei mooie zaken, nu voornamelijk (vr)eettenten, goedkope mode- of sneakerwinkels. Of ben ik te oud voor deze tijd?

Toen de Lijnbaan in 1953 werd geopend, werkte mijn zus op het Stadhuisplein. Je kunt je voorstellen dat al die fraaie winkels door haar en haar collega’s druk bekeken werden. Hoeveel dromen over mooie schoenen, tassen, fraaie japonnen en nog veel meer (toen) te dure aankopen zullen er wel bij elkaar gedroomd zijn.

Er zaten toen ook nog veel speciaalzaken. Er was de handschoenenwinkel van Laïmbock en de winkel van Th. Malais, gespecialiseerd in borstels, zeemlederen lappen en stofdoekenmandjes. Mijn zus was toen 23 en had al vaste verkering. Er was sprake over verloven en trouwen.

Ik hoorde haar wel met mijn moeder praten over ragebollen, meubelborstels, sponsen en hoe je het best kon ramen lappen. En waar die spullen moest kopen.

Zoiets ging mij niet aan. Mijn interesse lag bij een andere speciaalzaak op de Lijnbaan, die van Meijer en Blessing, voor speelgoed.

De zaak van Malais is al weer jaren weg, opgegaan in een ander bedrijf of gewoon failliet bij gebrek aan klanten. Stofdoek en meubelschuiers zijn vervangen door swiffer en microvezels.

Voorbereid

Posted on by
Bron: Facebook

Het lijkt waarschijnlijk angstaanjagender dan het is.

Vroeger lag er op ons balkon thuis ook een flinke bijl, die mijn moeder regelmatig gebruikte om kachelhoutjes te hakken.

En ja, zo’n ding moet je toch eerst kopen en waarom verpakkingspapier verspillen als je hem gewoon vast kunt houden?

Je neemt hem mee, in je hand. En onderweg koop je nog een leuk blad of krantje.

Dat is toch helemaal niet gek? Welnee, dat WAS niet gek.

Nu hoef je het niet meer te proberen. In onze angstmaatschappij zou er onmiddellijk een stel compleet gewapende commando’s in kogelvrije vesten naast je staan.

Daarom vind ik het eigenlijk wel een tikkeltje lief plaatje 😉

Oude glorie

Posted on by

In het kader van Gouda 750 jaar gingen we afgelopen vrijdag naar Gouda. Daar was een vlootschouw met allemaal oude en zeer oude binnenvaartschepen.

Het weer werkte mee en we gingen dit keer eens niet met de trein, maar lekker met de bus. Door allerlei straten en over en langs de dijk, zodat we meteen al bij binnenkomst van Gouda een aantal schepen zagen liggen.

We liepen op ons gemak langs de kades en bekeken de schepen. Sommige waren al in 1870 gebouwd en zagen er nu nog tiptop uit. Er waren natuurlijk diverse mensen die uitgebreid op de technische zaken ingingen. Dat is niet zo voor mij, maar genieten van al het moois kan ik zeker.

En ondertussen natuurlijk ook Gouda en zijn mooie gebouwen nog eens goed bekijken. Meestal lopen we door het centrum, maar ook wat verder is genoeg te zien. Zoals de mooie kaaspakhuizen, die nu zijn omgebouwd tot woningen en de molen. Hier mijn impressie van een heerlijke dag.

Theepot

Posted on by

Echte theeleuten hebben de “Brown Betty” vast wel eens ergens in het Verenigd Koninkrijk gezien en voor de echte liefhebber is ie ook hier te koop. Een wat onopvallende pot, bolrond en meestal glimmend donkerbruin geglazuurd.

Die theepot behoort al meer dan 300 jaar tot het vaste Britse huishoudassortiment. Nogal altijd worden ze gemaakt van rode klei uit Staffordshire en ook het hele proces van vormen en glazuren is redelijk hetzelfde gebleven. Tja, Britten zijn nou eenmaal erg gehecht aan hun tradities.

Als het filmpje niet start, dit is de link

Zelf drink ik graag thee, maar niet zo sterk en zeker niet met melk en suiker. Maar smaken verschillen, nietwaar? Heb ik zelf ook zo’n theepot? Nee, wij zetten elke dag thee in een flinke glazen theepot van IKEA. Dat gaat ook prima!

Nooit klaar

Posted on by

Een vrouw is nooit klaar, verzuchtte mijn moeder vaak. Want er was altijd wel wat te doen. Stoffen, zuigen, wassen, strijken, eten koken, afwassen, opruimen, ramen zemen, belletje poetsen, traplopers en kleden kloppen. Nou ja, te veel om op te nomen. En als je dan dacht dat je klaar was, kon je meteen weer opnieuw beginnen.

Huishoudelijk werk in deze tijd is beslist een stuk gemakkelijker. Al heb ik er nog steeds een broertje aan dood. En geldt toch ook nog heden ten dage dat je telkens weer opnieuw kunt beginnen met al dat huishoudelijke werk.

Vandaar deze poster. Nog steeds toepasselijk… !

Verzamelen

Posted on by

Op weg naar een afspraak begon het ineens te regenen. En omdat we daar absoluut niet op gerekend hadden, moesten we wel ergens binnen schuilen. Laten we nou net voor een 2-e handsmarktwinkel staan…

Terwijl buiten de regen steeds harder roffelde op het dak, struinden wij de kraampjes af. En al bij het eerste standje vond ik een leuk schaaltje, dat past bij een al oud dienblad.

De kraampjes zijn vaak gevuld met een overvloed aan oude en niet meer zo mooie spullen. Ik vraag me soms ook af waarom mensen zoveel meuk te koop aanbieden. Maar ja, voor de een is het waardeloos, voor de ander een onverwachte vondst.

Maar dit vond ik wel heel leuk! Ik zag het al helemaal voor me. Op een koude wintermiddag een flinke pan chocolademelk maken. Die mooie pot vullen, de koppen op het dienblad en een schaal heerlijke koekjes erbij. Een plaatje uit zo’n ouderwets meisjesboek.

Ach ja, het zou natuurlijk zo maar kunnen. Maar toch liet ik het servies staan. Er is vast een verzamelaar die het kopen wil. En chocolademelk smaakt ook lekker uit onze eigen bekers 😉

Vakantieherinnering

Posted on by

In onze gedachten is het helemaal niet zo lang geleden dat we in Polen waren. Maar deze foto maakte ik toch al in 2007, in Krakau.

Op de markt werd druk verhandeld en zaken afgewogen. Nog niks digitaal, maar met een een ouderwetse weegschaal met mooie koperen gewichten.

Ik vind het wel wat hebben, het heeft is ambachtelijks. Maar ook iets knus. Of is het de leeftijd, die me parten gaat spelen? Is alles wat ouderwets is, ook beter? Nee, zeker niet. Niet maar die digitale weegschalen van nu blijven voor mij onpersoonlijke dingen.

Maar ik schat zo in dat er nu ook in Krakau modern en digitaal gewogen wordt. De nieuwe tijd, net wat je zegt….