| Soms vraag je je af waarom de ene plant of struik het wel doet en de andere niet. Als het nare insecten of slakken zijn, zie je dat snel genoeg. Maar waarom bij mij de floxen tegen de klippen op groeien, maar slechts mondjesmaat bloeien, is me een raadsel.Wat het wel doet en dat al sinds we hem aanplantten, is de Kirengeshoma Palmata. Vreemde mondvol voor Japanse wasbloem. Elk najaar sterft zij af maar komt weer op in het voorjaar. Lange tijd lijkt het niet zo veel te worden. Vooral veel, maar fraai groen blad, zeg maar. Maar dan, in augustus, verschijnen in eens de knoppen aan de toppen van de takken. En die geven de laatste zomerdagen nog even acte de présence. |  |
Category Archives: Actueel
Sushi
| Gisterenavond Leo’s verjaardag en (alvast) de mijne gevierd met heerlijke Japanse hapjes bij Sushi Company.
Dat is niet zo’n grote “All you can eat”-tent, maar een klein en intiem restaurantje. Lekker en gezellig. Vriendelijke bediening en vooral voortreffelijk eten!! Met het openbaar vervoer er naar toe, zodat we allemei van de wijn konden genieten. Prima avond!! |
 |
Deel dit op:
Spreuk van de week
 |
Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.
Lachen is van alle tijden, verbeelding heeft geen leeftijd en dromen zijn voor eeuwig!
(Dus Leo, wat maal je er om dat je vandaag weer een jaartje ouder bent geworden. Zolang we nog samen kunnen lachen, valt het allemaal wel mee!) |
Deel dit op:
Afval
| Als je niet oppast, kom je bijna om in het afval. Om alles zit tegenwoordig wel plastic. Sinds enige tijd proberen we dat consequent te scheiden. Dat levert elke week zakken vol plastic troep op. Je kunt natuurlijk al die verpakking weigeren. Maar dat vergt wel enige aanpassing in je leven.
|
 |
Maar het kan! Een tijdje geleden waren we bij een lezing van Emily-Jane Lowe-Townley, die een afvalloos leven met man en 3 kinderen in praktijk brengt. Ik geloof niet dat ik echt helemaal afvalloos zal worden. Daar moet je je toch wel helemaal op instellen. En om zelf tandpasta, wasmiddel en schoonmaakmiddelen maken…. nee, daar zie ik geen been in.
Maar boodschappen doen we eigenlijk altijd al met een stevige tas, die al jaren in gebruik is. En in mijn handtas zit standaard een opvouwbaar tasje, dat scheelt toch weer zo’n plastic gevalletje. Ach, alle beetjes helpen nietwaar?
Deel dit op:
Beroemde Nederlander
 |
De omzwervingen van Vincent van Gogh zijn wel bekend. Toch zal niet iedereen weten dat hij ook nog een periode in Drenthe heeft gewoond. In 1883 woonde hij ongeveer 3 maanden in Nieuw Amsterdam, in de buurt van Emmen. Hij tekende er de boerenbevolking en het land, maar verkocht er niet veel. Hij betaalde zijn huur soms met zijn tekeningen en omdat de logementeigenaar er de waarde niet van in zag (wie wel toendertijd?) werden ze gebruikt om de kachel mee aan te maken. Het logement staat er nog en is voor een deel ingericht als museum. Er voor staat dit beeld van Vincent. |
Ook bij Stuureenfoto is het weekthema “Beroemde Nederlanders”. Doe je ook mee?
Deel dit op:
Haven
Als pure Rotterdamse ben ik trots op onze stad, maar vooral op de haven. Zeker één keer per jaar maken we een havenrondvaart en het eerste weekend van september staat bij steevast gereserveerd voor de Wereldhavendagen.
Daar is altijd iets leuks te ontdekken, interessants te bezoeken of gewoon maar rond te slenteren om de sfeer op je in te laten werken. Ook dit jaar gaan we weer met schoonzus en zwager op stap. Die waren vorig jaar op vakantie, maar dit jaar is er rekening gehouden met een bezoek aan Rotterdam.
Dit is een plaatje van vorig jaar. Zo te zien amuseren deze kinderen zich prima en wie weet… zit er wel een toekomstige kapitein of stuurman tussen.
Natuurlijk zijn er meer havens dan in Rotterdam alleen. Daarom is deze week “havens” het thema bij Stuureenfoto. Heb je ook een leuke havenfoto, doe dan mee!
Deel dit op:
Wekkerradio
| Vele, vele jaren geleden kochten wij voor Leo’s moeder een wekkerradio. Met een duidelijke display, zodat ze de tijd goed zou kunnen zien. Helaas vergaten we dat de bediening wel erg ingewikkeld was. En zo kregen wij de wekkerradio en staat hij sindsdien op onze slaapkamer. Toen we nog werkten, gebruikten we de wekkerfunctie nog regelmatig. Maar nu we (bijna) geen verplichtingen hebben blijft die optie onbenut. En als we er eens op een bepaalde tijd uit moeten, stel ik mijn smartphone in. Dat is stukken eenvoudiger en het melodietje dat ik heb gekozen wekt ons vriendelijk en zacht 😉 |  |
De radio gebruikten we nog wel, maar sinds de verdwijning van de AM-uitzendingen denken we eraan een ander apparaat te kopen. Een DAB+ radio. Die zijn er in diverse maten en modellen, van pakweg 50 euro tot een veelvoud daarvan. Helaas hebben die allemaal één in het oog springend minpunt. Er zit een levensgrote telescopische antenne op. Niet alleen vinden wij dat erg storend, maar ook onhandig. We zien het al gebeuren: bij het aan- of uitzetten zwiept gegarandeerd een keer het hele apparaat om. Midden in de nacht, goed voor een acute hartkwaal! Die digitale uitzendingen zijn ook nog niet buiten de grenzen te ontvangen. Vrijwel alle Nederlandse stations zijn te horen, maar Belgische, Franse of Duitse zenders blijven vooralsnog onbereikbaar.
En we vragen ons af, had dat nou niet anders gekund? Ik vrees echter dat als iedereen zo’n ding met antenne in huis heeft er een volgende generatie op de markt komt. Met een ingebouwde antenne natuurlijk en met de mogelijkheid om ook over de grens te zoeken naar stations. Is dat mijn achterdochtige aard, die een marketing-stuntje vermoed? Ik denk dat we er nog maar eens een nachtje over slapen.
Deel dit op:
50 jaar
Ommoord, de wijk waarin wij wonen, bestaat dit jaar 50 jaar. Ze ziet dus Sarah. Wij wonen er sinds 1972, zijn er twee keer in verhuisd en wonen er nog steeds met plezier.
We waren blij met ons 2-kamer flatje en later met het ruime appartement met veel groen ervoor.
Nu wonen we alweer ruim 35 jaar in onze eengezinswoning. Er waren al wel plannen om weer naar een appartement terug te gaan, maar die kregen nog steeds geen vaste vorm. En dan zou ik wel graag in de wijk blijven. Want er is hier alles dicht bij de hand: goed openbaar vervoer, veel groen, allerlei winkels en prima voorzieningen.
Natuurlijk is er in al die jaren veel veranderd. In het begin was het vooral de wijk van de vele hoge flats, zand, bouwlawaai en ongezelligheid. Mijn collega van toen “wilde er nog niet dood gevonden worden”. Het toen geplante prille groen is uitgegroeid tot leuke plekken met statige bomen. Sommige flats zijn al een keer gerenoveerd en er is veel laagbouw bij gekomen. En de wijk vergrijst. De kinderen van toen zijn inmiddels volwassen, vertrokken naar weer nieuwere wijken. Hopelijk komen er weer wat jongeren hier, zodat de balans wat verbetert 😉 Wij hebben het hier nog steeds erg naar onze zin!!
Deel dit op:
Opruimen
Als je aan het opruimen bent, vind je natuurlijk niet alleen maar rommel rijp voor de vuilnisbak. Je ontdekt nog tal van spullen die jij weliswaar niet meer gebruikt, maar die voor een ander best nuttig of misschien nog heel waardevol zijn. Wat doe je dan? Onze ervaringen met sites als Marktplaats zijn niet zo bijster gunstig. Wat we er op zetten, bleef staan zonder behoorlijk bod. Dat was ook wel te verwachten, want er stonden van diezelfde dingen al zo veel advertenties. Dus ging soms iets maar weer terug op zolder, achter het schot. Weer voor onbepaalde tijd uit het zicht.
Totdat we de WEGGEEFHOEK 010 ontdekten. Een besloten Facebook-groep, waarbij we ons aanmeldden. En wat we daar op zetten, vliegt bijkans onze deur uit. Van lege bananendozen tot hobbyspullen. Op een bepaald moment moest ik echt een soort administratie bijhouden van wie wat wilde ophalen. Maar blije gezichten alom, bedankjes en wij ook blij. Opgeruimd, hè, hè!
Deel dit op:
Statistieken
Dit blog kreeg ik in 2009 voor mijn verjaardag. Jongste zoon had het voor mij voorbereid, compleet met eigen e-mailadres en statistieken.
En die statistieken zijn voor mij een beetje duister. Want waarom trekt het ene blog meer bezoekers dan het andere? Soms zit ik echt een beetje te zwoegen op een bericht, besteed er tamelijk veel tijd aan. En dan is de respons te verwaarlozen. Er zijn ook dagen dat ik rats, rats een blogje in elkaar draai. Soms een beetje afraffel. En dan zie ik ineens een behoorlijk aantal “hits” op een dag. Soms springt een dag er uit met ruim 300 of nog meer bezoekers, terwijl het er de volgende dag weer gewoon zo rond de 150 zijn.
Oh, ik maak er echt geen punt van. Ik weet dat ik een aantal trouwe bezoekers heb. Laten die vooral blijven komen, want daarvoor blog je uiteindelijk. En ik ben ook nog lang niet uitgeblogd.
