Tag Archives: bibliotheek

Boek

Posted on by
4
Carmen Korn: ..en de wereld was jong

Blijkbaar ben ik toch vergeetachtiger dan ik denk, want dit boek had ik al gelezen. Maar duidelijk niet meer zo helder voor de geest, dus vroeg ik het weer aan bij de bibliotheek.

Het was geen enkel bezwaar om het opnieuw te lezen en ik had er weer evenveel plezier aan.

Carmen Korn weet te vertellen over het alledaagse leven van de drie gezinnen, die respectievelijk in Hamburg, Keulen en San Remo wonen.

Ze zijn met familie- en vriendschapsbanden met elkaar verbonden. Echt heel bijzonder of spannend zijn hun levens niet. Het zijn gewone mensen met hun dagelijkse zorgen en verdriet, maar ook plezier. Tien jaar lang, van 1950 tot 1960 leven we met ze mee.

Het is geen roman in de zin van een verhaal met een plot. Maar meer de beschrijving van de mensen en de dingen die in de loop der jaren veranderen.

Ik hou van dat soort boeken, omdat je de relaties er in leert kennen en soms ook kunt herkennen.

En nu snel het tweede deel aanvragen 😉

Deur

Posted on by

Even naar een ander deel van de stad, met andere winkels, andere straten. Dat wat de Duitsers “Tapetenwechsel” noemen.

En dan zie je andere dingen. Gezellige etalages, nieuwe eethuisjes, leuke hebbedingetjes.

En dit, een deur van de bibliotheek. Op zich heeft elke bibliotheek natuurlijk een deur, maar deze sprong er wel hevig uit met die tekst.

JE BENT IEMAND DIE UIT EEN KOMMA EEN TAPIJT ROLT

Wat bedoelt de dichter (Anne Vegter) hier nou mee? Is het een beetje negatief: je hebt maar één woord nodig, om los te branden, commentaar te geven. Of bij jou kom je nooit aan het woord, jij neemt altijd het hoogste woord.

Maar ik ga liever voor een wat poëtischer gedachte: Jij weet alles zo mooi te verwoorden. Met één woord begin je een lieve zin en na de komma volgt een heerlijk verhaal….

Ja, zo zou ik dat willen zien.

Spelletje

Posted on by

In een ver verleden heb ik dapper pogingen ondernomen om schaken te leren. Maar helaas, dat soort spellen zijn niet voor mij. Ik heb geen tactisch inzicht en dus verloor ik telkens jammerlijk. Nou ja, er zijn ergere dingen in het leven, nietwaar?
schaakspelMaar als ik in de grote bieb in Rotterdam ben, kan ik met heel veel genoegen kijken naar de schakers. Geen idee wie er op verlies of winst staat, of ze goed zijn. Er is een spel op reuzen formaat en daar zitten vaak heel veel toeschouwers om heen. Maar hier wordt aan een kleine tafel gespeeld, zeer geconcentreerd. En ik durfde niet te storen, dus fotografeerde ik alleen het spel en een anonieme hand. Ik geloof dat ze zelfs niet gemerkt hebben dat ik fotografeerde 😉

Onpersoonlijk

Posted on by
05-boeken Wat me in dit digitale tijdperk zo irriteert, is dat alles zo onpersoonlijk is geworden. Overal worden mensen vervangen door computers. En computers denken niet, die registreren.
Neem nou de nieuwe maatregel bij onze bibliotheek. Daar wordt paal en perk gesteld aan “rood” staan. Heel begrijpelijk. Ik heb wel meegemaakt dat mensen meer dan dertig euro rood stonden en dan nog niet wilden en/of konden betalen. De bieb is geen bankinstelling, dus is het tegenwoordig boter bij de vis. 

Nou stond ik ook in het krijt. Voor het enorme bedrag van 20 eurocent! Maar dat maakte wel dat ik via internet (OK, ook met de computer) geen boeken meer kon reserveren, dan wel kon zoeken in de database van de bieb. En dat ergerde me uitermate.

Ik ben, denk ik, zo’n dikke 55 jaar lid van de bieb. Niet altijd bracht ik mijn boeken op tijd terug, maar de boetes die ik kreeg, heb ik altijd netjes betaald. Soms had ik niet genoeg geld bij me, en kon ik de volgende keer betalen. Maar nu is het dus over en sluiten als er ook maar iets openstaat. Nou ja, het is niet anders. Geen enorm probleem, maar wel een kleine ergernis.

Voortaan dus op tijd terugbrengen of verlengen (via internet, ja, ja, dat dan wel weer wel 😉 ) !

Dutje

Posted on by

Heel vaak, als ik in de wijkbibliotheek kom, zit in de leeshoek een wat slonzige man.  Altijd is hij verdiept in een boek en dat is natuurlijk ook niks bijzonders in de bieb. Maar als ik dan met mijn tijdschriften ook in die leeshoek ga zitten, zie ik dat hij helemaal niet leest. Hij slaapt met zijn mond een beetje open, rustig en onbewust van de omgeving. Gelukkig snurkt hij niet, zodat hij zichzelf ook niet verraadt. En dan komt het moment dat het boek uit zijn handen glijdt. Dat maakt hem wakker. Hij kijkt op zijn horloge en gaat onverstoorbaar verder met lezen. Totdat hij weer langzaamaan in slaapt valt. Uiteindelijk valt zijn boek en dan staat ie een beetje besmuikt op, kijkt eens om zich heen en zet zijn boek terug. Dan is het meestal tegen half vijf en gaat hij waarschijnlijk weer naar huis.

Dat ritueel heb ik al een paar maal gezien en laatst viel het me op dat hij altijd een boek uit de dichts bijzijnde kast nam en ook weer terugzette. Ik durf er een boekenbon om te verwedden dat het steeds hetzelfde boek is. Dat boek is dus maar een excuus. Een smoes om eens lekker een dutje te doen. Misschien hebben meer mensen het ook opgemerkt, maar wat geeft het? Hij doet tenslotte niemand kwaad en is ook niemand tot last. Misschien heeft hij wel een zeer poetslustige vrouw, die hem telkens maant tot “iets doen” en heeft hij deze acceptabele oplossing gevonden.

 

Nog even kerst

Posted on by

Afgelopen week waren we in de grote Bieb in Rotterdam, waar een tentoonstelling was van Poolse kerststallen. Stallen is eigenlijk niet de juiste naam voor de kunstwerken die er stonden. Deze “szopki” zijn meer fantasiekerken met daarin een kerststal en worden nog steeds gemaakt, met name in Krakow.
De tentoonstelling is nog tot 6 januari te zien. Beetje kort dag helaas!

Ergernis

Posted on by
Je ergeren aan dingen waar je toch niets aan kunt veranderen, heeft totaal geen zin. Het is beter je schouders erover op te halen, want voor je het weet is je humeur naar de knoppen.Toch erger ik me regelmatig in de bibliotheek. Daar is een leeshoek met lekkere stoelen, waarin je heerlijk kunt lezen. Ik installeer me daar graag met een stapeltje week- of maandbladen om rustig door te kijken. De bladen staan in rekken, waarop de naam van het blad is vermeld.

En dan gebeurt het regelmatig dat alles compleet door elkaar staat. Het is toch een kleine moeite om alles weer netjes op zijn plaats terug te zetten?

 Â