Boek

Carmen Korn: ..en de wereld was jong

Blijkbaar ben ik toch vergeetachtiger dan ik denk, want dit boek had ik al gelezen. Maar duidelijk niet meer zo helder voor de geest, dus vroeg ik het weer aan bij de bibliotheek.

Het was geen enkel bezwaar om het opnieuw te lezen en ik had er weer evenveel plezier aan.

Carmen Korn weet te vertellen over het alledaagse leven van de drie gezinnen, die respectievelijk in Hamburg, Keulen en San Remo wonen.

Ze zijn met familie- en vriendschapsbanden met elkaar verbonden. Echt heel bijzonder of spannend zijn hun levens niet. Het zijn gewone mensen met hun dagelijkse zorgen en verdriet, maar ook plezier. Tien jaar lang, van 1950 tot 1960 leven we met ze mee.

Het is geen roman in de zin van een verhaal met een plot. Maar meer de beschrijving van de mensen en de dingen die in de loop der jaren veranderen.

Ik hou van dat soort boeken, omdat je de relaties er in leert kennen en soms ook kunt herkennen.

En nu snel het tweede deel aanvragen 😉

Boek

Na “Dochters van een nieuwe tijd”, het eerste boek van Carmen Korn is nu het tweede deel “Tijd om opnieuw te beginnen” uit. Zodra het te leen was in de bieb, heb ik het gereserveerd. En gelukkig was het snel voorhanden. Het eerste boek las ik in één adem uit en ook dit tweede boek kon ik bijna niet wegleggen.

Het verhaal loopt vrijwel naadloos over. Weer volgen we de vriendinnen Henny, Ida en Lina. Käthe, de vierde van het stel, hebben zij na de oorlog niet kunnen traceren en dat steekt nog steeds. Al snel wordt duidelijk dat Käthe nog leeft en niet eens zo ver van hen. Van lieverlee komen we te weten wat haar is overkomen en hoe ze zich staande houdt.

Ook Käthe’s man Rudi leeft nog. Ook naar hem zijn diverse mensen op zoek. Maar waar moet men zoeken? Het is tasten in het duister, zoeken naar een speld in de hooiberg.

Langzamerhand wordt alles duidelijk en zien we het leven in de vijftiger jaren zich ontwikkelen. Met de dreiging vanuit het oosten, de Koude Oorlog. Maar ook nieuwe dingen, technische ontwikkelingen, muziek.

Het is een boek zonder plot, maar gevuld met talloze kleine scenes uit het alledaagse leven van gewone mensen. Er gebeurt veel tussen die ruim 500 pagina’s, maar ook kabbelt het leven voort. Ik vond het heel herkenbaar, want veel ligt nog na in mijn geheugen.

En nu kijk ik uit naar het derde en laatste deel.