Boek

Ana Johns: Het meisje in de witte kimono

Een boek over Japan, dat trekt sowieso mijn belangstelling. In dit boek gaan we terug naar 1957, een paar jaar na de bezetting door Amerika. Al zijn er dan nog steeds Amerikanen in Japan gestationeerd.

Hun aanwezigheid is vaak een doorn in het oog van ouderen, die de nederlaag van Japan niet kunnen verkroppen. Maar de pubers vinden die jonge militairen wel interessant. Met hun opvallende uniformen, hun muziek, hun optimisme.

Het is dan ook niet raar dat er relaties tussen de Amerikaanse jongens en Japanse meisjes ontstaan.

Ook Naoko valt als een blok voor Jimmy, die op zijn beurt zichzelf verliest in haar mooie ogen. Ze maken plannen, zien de toekomst door een roze bril.

Maar de ouders van Naoko wil dat ze een verstandshuwelijk aangaat. Dat zal beter zijn voor de hele familie en beter passen in de Japanse tradities.

Van alle plannen komt niets terecht. Jimmy gaat terug naar Amerika, trouwt er en krijgt een dochter. Jimmy is een lieve vader en dus is Tori ontroostbaar als haar vader sterft.

De brief die hij haar op zijn sterfbed heeft gegeven, werpt een heel ander licht op zijn leven, zijn verhalen. Wat moet ze geloven, wat is fictie, wat is werkelijkheid?

Dus gaat ze op zoek. Als onderzoeks-journaliste heeft ze vaker dingen uitgeplozen. Maar nooit was het zo persoonlijk. Wat zal ze ontdekken aan de andere kant van de oceaan?

Een prachtig en ontroerend boek, waarin ik telkens op het verkeerde been werd gezet. Niets is vanzelfsprekend, er is meer dan genoeg om uit te zoeken.

Boek

Vanuit Rotterdam vertrokken honderdduizenden mensen op zoek naar geluk in het verre Amerika. Ze stapten op een schip van de Holland America Line in de hoop dat aan de overzijde van de oceaan hun fortuin zou liggen. Helaas, velen zullen er vooral armoe gevonden hebben. Tenminste dat vermoed ik, want er zijn tientallen boeken over verschenen.

Eén van die boeken is “Fortuna’s kinderen” van Annejet van der Zijl.

Het begint met het verhaal van Léon Herckenrath, zoon van een gegoede familie in het Zuid-Hollandse westland. Hij wordt voor zaken naar Amerika, naar Charleston gestuurd. Als hij daar ernstig ziek wordt, zorgt de kleine Juliette voor hem en waakt dag en nacht. Leon en Juliette worden verliefd. Eigenlijk kan dat niet goed gaan, want Juliette is een slavenkind.

In het geniep leven ze samen, krijgen kinderen. Maar als het er echt om gaat spannen weet Leon toch zijn kinderen en vrouw naar Nederland te sturen, waar ze allen in de familie worden opgenomen. In Nederland is Juliette weliswaar een bijzonderheid, maar de Nederlanders reageren zeer nuchter op haar huidskleur. Nu is zij de dame en heeft ze bedienden die voor haar werken.

De oudste dochter trouwt een vriend van de familie. En ook deze man heeft reisbloed in zijn aderen, want hij vertrekt naar Californië om goud te zoeken. Het goud wordt hem niet in de schoot geworpen, maar dankzij zijn handelsgeest weet hij wel een succesvol zakenimperium op te zetten.

Zoals in alle boeken van Annejet van der Zijl is zij diep in de geschiedenis gedoken. Het boek is niet zozeer een roman als wel een prachtig historisch verhaal.

Boek

Boek-vroedvrouw-tegen-wil-eDit is het vervolg op “Het huis van de vroedvrouw”, dat ik al besprak. En ook dit heb ik in één adem uitgelezen.
Goed geschreven, boeiend, menselijk en een beetje rauw. Maar met ontroerende passages en onverwachte ontwikkelingen.
Becky is gediplomeerd verpleegster, heeft al een hele carrière achter de rug. Ze was assistente van dokter/chirurg Isaac Blum. Maar van hem is nog maar een schim over als het boek in 1934 begint. Blum is volkomen de kluts kwijt nadat zijn vrouw is verongelukt en hij op dezelfde dag dat dat gebeurde een patiënt onder zijn handen heeft zien doodgaan. De man kan niets meer, moet geholpen worden met alles. Als ook zijn broer hem uit huis heeft gezet en ze werkelijk berooid zijn, rijdt Becky, de wanhoop ten prooi,  met hem terug naar West Virginia, waar ze onderdak vinden bij een vriendin. Het is de tijd van de grote depressie en half Amerika lijkt werkloos. Ook Becky zoekt een baantje, maar tevergeefs. Dan krijgt Becky werk in een soort werkkamp voor jonge mannen. Ze behandelt er allerlei kwalen, maar moet ook haar mannetje staan bij een grote ramp.
Becky is voor geen kleintje vervaard, maar voor bevallingen heeft ze een ongelofelijke angst. Toch beslist het lot dat juist zij de plaatsvervangster van de vroedvrouw moet worden. En dan verandert er langzamerhand van alles en komt er toch nog een klein beetje “happy end”.

Slimme mensen

In de krant las ik een berichtje over dikke mensen in Amerika. Die zijn daar geen uitzondering. En dik is dan ook soms heel dik. En ja, dat is niet zo gezond. En ongezond betekent dat je vaak medische zorg nodig hebt.

11-slimme-mensen Een slimmerd bedacht dat als mensen gezonder zouden gaan leven en meer zouden bewegen, ze minder zouden kosten. Maar hoe meet je dat? In deze wereld vol digitale gadgets bedacht men dat je ze stappentellers zou kunnen geven. Dan kun je controleren hoe veel ze bewogen.
Maar….. dikke mensen zijn ook slim. Die liepen niet elke dag 10.000 stappen, maar deden de stappenteller aan de halsband van hun hond. Hond blij, want hij mag effe flink ravotten, terwijl baasje met een ijsje op een bankje zit. En heb je geen hond, dan doe die stappenteller aan de kop van een boormachine. Even laten lopen en hup, je stappen zijn voor vandaag weer geteld.
Kun je dus rustig met de auto naar de fastfoodzaak. Of je loopt (!!!) naar de voorraadkast en pakt een baal chips. Slim hè?  😉 😉 😉