Je kunt natuurlijk een perkje met bloemen en planten langs je huis maken, maar hier werd dat “langs” een ietsjes anders opgevat. Zo te zien een parkeergarage, dus waarschijnlijk hoopt men dat die planten de lucht een beetje zullen zuiveren. In ieder geval vind ik het een leuk gezicht, beter dan grauw beton. Alleen niet vergeten water te geven.
Category Archives: Rotterdam
Truck(je)
Mooi is ie niet, dit kleine autootje. Maar op een bepaalde manier vind ik hem schattig. Hij kan ook helemaal niet snel rijden; je hebt er zelfs geen rijbewijs voor nodig. Maar het is zo’n grappig 45 kilometer wagentje. Vroeger leken die allemaal een beetje op de auto van Katrien Duck, nu zijn ze omgetoverd tot hippe karretjes.
Nee, ik heb er geen en ga er ook geen kopen. Ik zag hem staan en vond het gewoon een kek autootje. Of je er veel in kunt vervoeren of dat ie erg handig is, weet ik ook niet. Hij viel me op en ik vond hem leuk en toen ik D-truck op de achterkant zag staan, moest ik er even om lachen.
En dus wilde ik hem gewoon aan jullie laten zien. Zo maar, voor de lol 😉 😉 😉
Deel dit op:
Herenhuis
Herenhuis. Bij zo’n woord denk ik aan statige huizen, langs een gracht of singel. Met een grote klopper op de deur, blinkend gepoetst. En als je belt, wordt de deur opengedaan door een jong dienstmeisje, met een keurig zwart jurkje en een wit schortje. Ja, ja, beetje ouderwets, beetje upstairs-downstairs.
Maar dit bord zag ik dan wel in een deftige wijk, een mooie laan en het huis kon er ook mee door. Maar herenhuis zal dan toch wel iets anders betekend hebben. Ik schat het op een flinke studentenwoning. Alle bewoners lid van het “corps”, beetje bekakt, biertje in de hand, sigaretje of sigaartje in de mond…. Maar nog niet genoeg bemiddeld voor een eigen auto. Ze gaan voorlopig nog gewoon met de fiets. En zo heurt het ook, niet toch…. ?
Deel dit op:
Kleuren
Het mooie weer verleidde ons om weer een keer naar Trompenburg te gaan. Eerst een stuk door statig Kralingen, langs oude villa’s en dan lekker wandelen door een mooi park. Niks mis mee, toch? Trompenburg is altijd wel de moeite waard, maar in het voorjaar spatten de kleuren er werkelijk van af. Moeder Natuur laat haar creativiteit de vrije loop en dus zie je van wit naar roze, naar geel, effen, gevlekt, groot en opvallend of klein en lief. Nu zijn het vooral de rododendrons die de show stelen, maar er is nog veel meer te zien. Kijk maar mee:
Deel dit op:
Verhuizen
bron
Het wordt vandaag een monsteroperatie in het Erasmus Medisch Centrum. Want er moeten 540 patiënten verhuisd worden. Van het oude Dijkzigt-gebouw naar het nieuwe ziekenhuis en vanuit Rotterdam-Zuid de laatste patiënten uit de Daniël den Hoed-kliniek.
In ruim negen jaar is er een enorm ziekenhuis gebouwd, als een puzzel tussen al bestaande gebouwen. Wat eens een nogal groen gedeelte van de stad was, is inmiddels druk bebouwd en bevolkt.
Een tijd lang kwamen we er regelmatig en niet alleen voor ziekenbezoek, maar ook omdat er tegenover de school van onze kinderen stond. Maar afgelopen maandag had ik echt moeite om alles te herkennen, zoveel is er veranderd.
Binnenkort zal ik er dus minimaal 16 keer heen gaan voor de bestralingen en later voor controles. Zal ik, net als heel veel anderen, mijn weg moeten vinden in die kolos. Het zal wel wennen.
Bovenaan het “oude” Dijkzigt en hieronder een vogelvlucht-blik op het huidige ziekenhuis-complex.
Bron : Google
Deel dit op:
Muzikaal begin van de week
Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk.
Vandaag begint de week met een lied over Rotterdam, van Leo Ferré:
Deel dit op:
K(l)eurig
Uit nieuwsgierigheid gingen we afgelopen zaterdag even kijken bij een onlangs geopende kringloopwinkel. Op steenworp afstand van de gemeentelijke kringloop staat sinds enkele maanden een loods met van alles te koop, tegen zeer acceptabele prijzen. We hebben niks nodig, integendeel willen zelfs een heleboel dingen wel kwijt. Dus zullen we hier ook wel een keertje langskomen om zaken te brengen.
Maar wat ons vooral opviel, was dat alles zo netjes gerangschikt stond. Soort bij soort, kleur bij kleur, bijna alles voorzien van een nette prijssticker. Wie niet veel te verteren heeft of behoefte heeft aan goedkoop glas- of serviesgoed kan hier uitstekend terecht.
En gewoon even snuffelen is ook prima, al jeuken dan mijn handen om iets te kopen. Maar nee, ik ben sterk alleen kijken….
Deel dit op:
Mooi toch…?
Vorige week, net na een fikse regendag, begon de zon aarzelend te schijnen. Zo zag onze tuin er toen uit.
Ja, ja, ik ging natuurlijk op een goede plek staan, zorgde er voor dat er niet al te veel 😉 onkruid te zien is. Een klein beetje geflatteerd is het wel, maar goed. Dit is toch onze tuin, waar ik elke dag met veel plezier naar kijk. En in het voorjaar met nog een beetje meer plezier. En dat wilde ik gewoon even delen.
Deel dit op:
Daniël den Hoed
De Daniël den Hoed-kliniek, een begrip in Rotterdam en omstreken. Als je daar heen ging, dan wist je het wel. Je kon rekenen op meelijwekkende blikken, wat benepen geknik. Er liggen voor heel veel mensen hele nare en wrange herinneringen. Ook voor mij. Ik ging er met mijn moeder heen, kwam er toen ook mijn schoonvader tegen. Zelf bracht ik er meer dan dertig keer een bezoek voor bestraling. En toch… na al die jaren zijn het geen spookbeelden die opdoemen als ik er aan denk. Wel herinner ik me de vriendelijkheid, de hulp en begrip van doktoren en verpleegkundigen. De ruimte die je kreeg om je angsten en problemen te bepraten.
Nu gaat de kliniek op 18 mei 2018 definitief dicht. Nog deze week was ik er, waarschijnlijk voor het laatst. Want de behandeling die ik nu weer ga krijgen zal waarschijnlijk later en dus ergens anders gebeuren.
Ook de naam “Daniël den Hoed-kliniek” gaat verdwijnen, want is die inmiddels opgegaan in het Erasmus MC. Dat is bekender in Nederland en het buitenland en genereert dus meer geld. Toch vind ik dat jammer. Want Daniel den Hoed, de pionier in de radiotherapie en Rotterdammer van de eeuw, mag niet vergeten worden. We zijn hem veel dank verschuldigd. Er mag dus wel een plek komen waar hem eer wordt betuigd.
Deel dit op:
Oranjespullen
Eerst gekeken naar het bezoek van de koninklijke familie aan Groningen. Eén van onze zonen heeft er gestudeerd, dus we herkenden diverse plekken van de tocht. Máxima’s stilettohakken en intens rode outfit bewonderd, geglimlacht om een meezingende prinses en verder rustig aan gekeken.
Daarna met een flinke omweg naar de stad. Vanuit het openbaar vervoer al een beetje rond gekeken, sommige plekken te druk bevonden en uiteindelijk bij de Laurenskerk terecht gekomen. Daar waren heel wat mensen die hun oranje-rommel te gelde wilden maken. Of dat allemaal gelukt is, weet ik niet. Ik vrees dat enkelen met heel wat winkeldochters zijn blijven zitten. Nou ja, volgende week is er weer een kringloopwinkel blij mee. Ook zo nu en dan met grote ogen gekeken naar de oranje uitdossingen die sommige mensen aan of op hadden. Gewoon een lekker ontspannen koningsdag
gehad!
