Vegetarisch koken

Ergens in het begin van de jaren 70 bezochten Leo en ik een lezing over De Kleine Aarde. Het was voor ons het begin van een periode vegetarisch koken. Dat viel toen nog niet mee, want kookboeken waren er niet zo veel over dat onderwerp. Niet alle recepten waren even lekker of vielen bij ons en de kinderen in de smaak. En het eten had toen toch wel een hoog “geitenharenwollensokken-gehalte”. Dat vond in ieder geval de buitenwacht, zodat wij toch regelmatig vlees aten. En dat werd in de loop der tijd jammer genoeg steeds meer. Maar de laatste tijd neig ik weer meer en meer naar vleesloze maaltijden. Alle voedsel-schandalen maken vlees eten steeds minder lekker. En vlees is veel meer milieubelastend dan plantaardig voedsel.
smakelijkedruppels.jpgNu zijn er kookboeken met vegetarische recepten te over. Maar tussen al die boeken steekt het kookboek van Michiel van Zuijlen er echt bovenuit. Het werd afgelopen zondag tijdens een heel gezellige bijeenkomst gelanceerd. Er staan vijfentwintig heerlijke recepten in, die niet al te veel werk en tijd kosten. Eerlijke gerechten die een lust voor het oog zijn en de tong strelen. Dat konden we bij de presentatie proeven 😉
Mijn exemplaar ligt al klaar in de keuken. En een aantal recepten zijn al genoteerd en komen dit jaar op tafel bij het kerstdiner.
Het boek is te bestellen via deze website. Wil je alvast eens wat recepten proberen, kijk dan op deze Facebookpagina.

Calorieën tellen

Soms zie je mensen die duidelijk veel te dik zijn. Soms lees je over mensen die door een maagverkleining in enkele maanden tientallen kilo’s verliezen. Hoe kan dat dan? Nou, dat werd me duidelijk door dit artikel in de krant. dikDe man in kwestie wist dagelijks 11.000 calorieën te verstouwen. Er van uitgaand dat een gemiddelde man aan zo’n 2.500 calorieën voldoende heeft, at hij dus in één dag ruim 4 keer de normale hoeveelheid. En dat dan ook nog eens lange tijd. Hoe kreeg ie het naar binnen? Dan moet je toch constant propvol zitten? Inmiddels is hij aan een streng dieet begonnen, traint en sport veel en is in 19 dagen al 20 kilo kwijt geraakt. Ik hoop dat hij het volhoudt en dat hij inderdaad gezonder zal worden.

Foto

Wat een schitterende foto van Marsel van Oosten. Terecht dat hij zich Wildlife Photographer of the Year mag noemen. Er moet heel wat wachten, geduld en concentratie aan vooraf gegaan zijn. Fantastisch!!
Goudpaen

Tik

gaspitHet fornuis in onze keuken heeft een piëzo-ontsteking. Handig hoor, maar het moet wel werken en soms is dat gewoonweg niet het geval. Met een omweg krijg ik de pitten wel aan, maar vorige week raakte die hele ontsteking van slag af. Waardoor weten we niet, misschien was er water overheen gekomen. In ieder geval bleven alle pitten tikken. Een vervelend geluid, waar je op de lange duur horendol van wordt. We probeerden alles goed te drogen met een föhn, maar ook dat hielp niet. Wat konden we verder nog doen? Zoiets gebeurt natuurlijk altijd op een tijd dat er geen vakman te bereiken is. Leo kwam met het lumineuze idee om de stroom af te sluiten. Het fornuis heeft twee aparte zekeringen, dus dat was niet zo’n probleem. Maar dan doet de rest van het fornuis het ook niet. Geen klok, geen oven. Maar goed, op dat moment was het niet zo erg. Zondagmorgen probeerden we of de stroom er weer op zou kunnen en…. het getik was verdwenen. En nog steeds weten we niet waar het nou aan gelegen heeft.

Fado en port

FadoMijn 70e verjaardag vierde ik dus in Portugal. Ik had verwacht dat die dag stilletjes voorbij zou gaan. Maar de attente hoteldirectie had ’s middags op onze kamer een gekoelde fles champagne en lekkere taart klaar laten zetten. Een complete verrassing, waar we dankbaar van genoten hebben.
fado-2Daarom stapte ik al een ietsiepietsie onvast in de taxi, die Leo en mij naar een gezellig restaurant bracht. Tijdens een heerlijk en uitgebreid diner luisterden we naar live fadomuziek. Wat heerlijk toch dat Leo dat allemaal gewoon van uit Rotterdam via het internet geregeld had. De wereld wordt telkens een stukje kleiner 😉
En na het diner dronken we een heerlijk glas port. Meestal word ik van port een beetje droevig, maar dit keer had ik een vrolijke dronk.

Dus, proost, to the good life!

Landschap

Wat is een “geest”, waar vind je “holle wegen”, wat gebeurt er in een “meiler?
Wie het niet weet, kan het opzoeken en met een beetje geluk er een foto van vinden op de website Leestekens van het landschap. Zelf kende ik de site niet, maar door dit verhaal van Caspar in de Volkskrant kwam ik erop.

Je vindt er bijzondere namen… want wie weet hoe zo’n muur in een grote tuin genoemd wordt?
Niet alle namen en tekens zijn verdwenen of ondergeschoffeld en er zijn ook nieuwe namen ontstaan. Leuk om eens een keertje te kijken.

Touwtje springen

touwtjespringenJarenlang kon je dit touwtjespringend meisje zien op de muur van het “Haagse Veer”, het  hoofdbureau van politie in Rotterdam. Helaas werd het gebouw gesloopt en daarmee verdween ook deze muurschildering van Co Westerik.
Westerik overleed enige weken geleden en nu gaan er stemmen op om dit kunstwerk weer opnieuw op een muur ergens in Rotterdam aan te brengen. Dat lijkt me een goed plan. Het meisje straalt levenslust uit. Er moet toch ergens wel een grote muur, van een school bijvoorbeeld, te vinden zijn waar het een plaats kan vinden?

Verjaardag

verjaardag.jpgVandaag word ik 70 jaar. Gek, dat scheelt maar één dag met gisteren, toen ik nog (maar) 69 was 😉
Maar 70 klinkt en lijkt veel ouder. Niet dat ik daar erg veel om maal. Want 70 is toch een mooie leeftijd en ik ben van plan om er nog heel veel jaren bij te doen. Maar wat zo’n cijfer toch een impact heeft. Nou ja, ik wil er ook niet al te lang bij stil staan.
We zullen vandaag vast wel ergens koffie gaan drinken, met zulke lekkere taartjes er bij. Mhhmm, misschien nemen we er wel twee.. of drie! Het leven moet tenslotte gevierd worden.

En…. ik heb een rood tshirt aan. Rood is sowieso een favoriete kleur, maar het is vandaag ook Dress Red Day. De dag dat we aandacht geven aan hart- en vaatziekten. Dat moeten we natuurlijk elke dag doen, maar vandaag dus nog een beetje extra! En je weet, ik heb alle reden om zo’n dag te vieren.

Kaas uit Streefkerk

Wat zou mijn vader zich hier over hebben verheugd. Een filmpje van RTV Rijnmond over een bedrijf in zijn geboorteplaats Streefkerk. Een klein dorpje aan de Lek, in de Alblasserwaard. Daar staat een kaasboerderij, waar Amerikanen en andere toeristen met verwondering kijken en proeven van ons nationale product. Ja, er zijn natuurlijk heel veel andere boerderijen die kaas produceren, maar deze zou mijn vader beslist de allerlekkerste gevonden hebben 😉