Sneek

Posted on by

Het was het eerste stadje dat we bezochten in onze Friesland-trip. Maar pas nu besef ik dat ik er nog geen woord over gerept heb.

Het was die dag stralend weer, diepblauwe lucht, zon maar wel een snijdende wind. En er werd in Sneek gebouwd en straten waren afgesloten. Onze navigatie begint ook ouderdomskwalen te krijgen en stuurde ons telkens weer naar het zelfde punt. Zo zagen we wel wat van Sneek, maar kwamen we niet waar we heen wilden.

Toch maar even de auto geparkeerd en wat rond gelopen. De Waterpoort mochten we tenslotte niet missen. En daar om heen staan ook leuke en bezienswaardige gebouwen. Dus zo maar een impressie van een piepklein stukje Sneek.

Rare tijden

Posted on by

Deze foto maakte ik vorige week, tijdens een wandeling in de buurt. Midden in december staat er dus borago (komkommerkruid) te bloeien alsof het midden zomer is.

En in onze straat bloeien nog diverse geraniums, die geplant werden in een gemeentelijke vergroeningswoede. Wat zeg ik, zelfs de Franse geranium in mijn voortuin heeft nog knoppen en bloeit onverstoorbaar voort.

Overdag is het zo rond de 10-12 graden, maar gisteravond waren de ramen van de auto’s toch bevroren en moest er gekrabd worden. Het is op alle punten een (beetje) rare tijd.

Ik mis de sneeuw, maar niet de vieze blubber of de gladde straten. Ik mis de mooi berijpte bomen in onze tuin, maar niet de bevroren waterleiding en de bijhorende ellende.

Dus blijven we gewoon doorgaan en zullen we vanzelf zien hoe alles afloopt.

Kerst 2020

Posted on by

Dit is sowieso een heel gek jaar en de Kerstdagen zullen niet veel anders zijn. Minder druk, minder luidruchtig, minder vrolijk als andere jaren.

Daarom zocht ik op internet naar iets liefs, romantisch en zoets.
En vond ik deze kerstkaart met crinolines, hoge hoeden,
keurige heren en warme bonten mofjes.
Een beeld uit een ver vervlogen tijd,
die nu rooskleuriger lijkt
dan het toen wellicht was.

En hoe kijken we over -pakweg- 50 jaar tegen 2020 aan?
Wie zal het zeggen?

Maar ondanks alles,
wens ik jullie hele prettige Kerstdagen.

Boek

Posted on by

Verloskundige heeft me altijd een heel boeiend beroep geleken. Niet dat ik hier voor geschikt zou zijn geweest. Maar kinderen op de wereld helpen leek me zeer veel voldoening geven. En natuurlijk altijd gezellige mensen, blij en dromend op een roze wolk…

Dat de werkelijkheid anders is, minder romantisch en niet altijd even vrolijk heb ik ervaren door de verhalen van Marlies Koers in haar “Dagboek van een verloskundige”.

Na een pittige opleiding en diverse inval-periodes treedt ze toe tot een maatschap van diverse verloskundigen in Deventer. Naast alle dagelijkse dingen, de gebroken nachten en de leuke maar ook vaak heel nare en droevige ervaringen, geeft Marlies ook een kijkje in haar leven. Zo ontstaat een beeld van haar dagelijks reilen en zeilen, met alle lastige combinaties van werk, hobby en privéleven.

Een prettig boek om te lezen, realistisch en eerlijk.

nieuwe tijden

Posted on by

Het was een gek jaar en het eind van dit jaar zal niet veel minder gek zijn. Niet met de hele familie om de tafel, maar slechts met 2 of 3 gasten. Voor ons niet zo ingrijpend. Wij zitten met z’n vijven net aan de taks 😉

Maar gelukkig is er in deze nieuwe tijd een oplossing. We gaan gewoon digitaal. Ik zag het al bij “Zusje” in de Margriet. De gebruikelijke kibbelpartijen kunnen tenslotte ook via het wereld wijde net 😉

Maar deze vond ik ook wel erg leuk.

Laten we vooral een beetje de vrolijke kant van dit alles opzoeken.

Van humor krijg je nooit genoeg en dik, dronken of ziek word je er ook niet van.

Winkelen

Posted on by

In de stad komen we nog maar weinig en dat ligt niet alleen aan de huidige omstandigheden.

Worden we oud, dat wij de winkels niet meer zo leuk vinden? Was het vroeger inderdaad allemaal leuker, mooier, beter…? Nou, vast niet. Maar toch… toen was alles nog niet zo geglobaliseerd.

Neem nou zo’n winkel als Jungerhans. Midden in de stad een baken om altijd wel even binnen te lopen. Je te vergapen aan het mooie porselein, glanzend bestek, glazen in alle soorten en maten.

Heel wat huishoudens werden vanuit deze winkel voorzien van alle benodigdheden. Misschien gebruikt men dat servies of bestek nog steeds, na zoveel jaren.

Heb ik zelf nog iets? Ja zeker, in de kast staat nog een theekopje van mijn schoonmoeder. Het merkje op het schoteltje laat geen twijfel mogelijk. Inderdaad van A. Jungerhans, Rotterdam.

Mijn buurtje

Posted on by

Wandelend door omringende straten kwam ik dit tegen. De kerstversiering werd in etappes gedaan, want eerst zag ik alleen nog maar de touwladders. Maar met de Kerstmannen is het beeld compleet.

Natuurlijk hangen overal lichtjes aan balkons, deuren en ramen. Veel vroeger dan andere jaren, want ja, iedereen heeft ongelofelijk behoefte aan iets gezelligs.

En sommigen willen dan iets alternatiefs. Varkentjes bijvoorbeeld.

Nou ja, wat maakt het uit. Deze zijn in ieder geval nog niet tot rollade getransformeerd.

Pareltje

Posted on by

Dit is dan het laatste liedje uit de serie. Er zijn nog onnoemelijk veel andere liedjes, maar het wordt steeds lastiger om een bijpassend YouTube filmpje te vinden.

Als uitsmijter zingt Wim Sonneveld de onvergelijkbare tekst van Michel van der Plas op muziek van, ja natuurlijk, Harry Bannink.