Boek

Posted on by
Nathalie Fergie: de naaimachine

Ik kende de schrijfster niet, maar de omslagtekst was een aanbeveling. Geschiedenis, familiegeheimen, het zijn vaak goeie elementen voor een roman.

Ook in dit geval, want het boek las ik in één weekend uit. Hoewel het enigszins lastig was de lijnen goed te volgen, omdat de schrijfster nogal eens van persoon naar persoon springt en ook zowel in het heden als in het verleden haar verhaal doet.

Maar de impulsieve handeling van Jean, als zij voor de laatste keer een Singer naaimachine uittest, heeft vergaande gevolgen. Al lijkt het dat haar gebaar zal worden opgeslokt door de vergetelheid.

Toch beïnvloedt het de levens van meerdere mensen en komen er mooie ontmoetingen, goeie beslissingen en veel geluk uit voort.

Een fijn boek om te lezen en helemaal in weg te dromen.

Vriendelijk

Posted on by

Voor vaderdag kreeg Leo een mooi fotoboek van oudste. Allemaal foto’s van typisch Nederlandse dagelijkse beelden, zoals Jan Dirk van der Burg ze ziet.

Een leuk kijk-boek van allerlei straat- en huisfoto’s van zaken die ook buitenlanders soms maar vreemd vinden. Van opgeleukte kliko’s tot tuin Boeddha’s en nog veel meer.

Maar blijkbaar was er bij het inbinden iets fout gegaan. Binnen no time lagen diverse pagina’s los en was her boek niet meer te hanteren.

Leo besloot een briefje aan de uitgever er aan te wagen. Dus pakte hij pen en papier en schreef een nette brief, waarin hij vroeg hoe het opgelost kon worden.

Een week later bezorgde Post.nl een nieuw boek, vergezeld van een aardige en ook weer handgeschreven brief.

Misschien had een digitaal mailtje ook het zelfde resultaat gehad, maar die persoonlijke noot gaf het een extra vriendelijke draai.

Geen kwaliteit

Posted on by

Wat is kwaliteit? Voor mij in ieder geval niet meer te vinden bij een krant als De Volkskrant.

Want als je schrijft “De mysterieuze oversterfte die ook na corona blijft aanhouden, scheelt de overheid 270 miljoen euro per jaar aan AOW-uitkeringen” en dat benoemt als GELUK, dan ben je toch echt een journalist van likmevestje en heeft de redactie daarna ook nog zitten slapen.

Waardoor die oversterfte na corona veroorzaakt wordt, is nog steeds niet opgehelderd. En het lijkt wel of het een raadsel moet blijven.

Telkens weer uitvluchten en onderzoeken die stelselmatig worden gedwarsboomd. Ook de onderzoeksjournalisten van De Volkskrant houden zich in deze afzijdig.

Alleen al in 2022 stierven er meer dan 14.000 mensen meer dan verwacht. Die oversterfte betreft dus duizenden mensen. Hun nabestaanden moeten verder met het verdriet.

Zij kunnen dus lezen dat het minder uitbetalen van AOW-uitkeringen als gevolg van al die overlijdens “geluk” is.

Ik vind dit meer dan stuitend. Nee, daarmee heeft de Volkskrant voor mij afgedaan. In die krant wil ik zelfs geen vissenkoppen meer verpakken.

Boek

Posted on by

Nu ga ik er eens op uit, zei Jac. P. Thijsse. En zijn verhalen zijn nu uitgegeven, want dit boek bevat de wandeldagboeken van 1884 tot 1898.

Het is geen boek om uren in te lezen. Eigenlijk is het een wat droge opsomming van wat Thijsse tijdens zijn wandelingen tegenkomt. Geen gelikt verhaal dus.

Maar wat een oog voor de natuur had die man. En wat zag hij toen veel langs de weg. En ja daar horen natuurlijk afbeeldingen bij. En ook daarin is het boek ruim voorzien. Van diverse illustratoren staan er plaatjes van. Sommige zijn heel bekend, andere weer wat minder. Maar in zwart/wit of in kleur, ze laten zien wat er eind negentiende eeuw allemaal te vinden was in Nederland.

En oh ja, toen ook al was het op rare tijden heel koud of heel warm. Want ook dat schreef Thijsse toen al op.

Echt een boek om cadeau te krijgen, dat had oudste goed gezien. En een heerlijk boek om regelmatig op te slaan en weer verder te kijken.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Een bekende melodie, waar je heerlijke stukken op kunt tikken. Uit een vervlogen tijd, met een typmachine voorzien van toetsen die met zekere kracht moesten worden ingedrukt. The Typewriter van Leroy Anderson, gespeeld door het Island Symphony Orchestre.

Als de film niet start, dit is de link

Eikel

Posted on by

Alles draait tegenwoordig om energie. Hoe we het gebruiken, hoe we het kunnen of moeten besparen en vooral hoe kunnen we het produceren.

Laatst vroeg ik me af of we eigenlijk niet op een verkeerd pad zitten. Want de energie die in de natuur geproduceerd wordt, is veel meer en veel krachtiger dan wij voortbrengen.

Bron: Google foto’s / Dreamstime.com

Neem een eikel, zo’n gewoon vruchtje van een normale eikenboom in een bos. Wanneer je dat nu plant, is het in de toekomst een boom(pje).
De kinderen van nu zien die boom opgroeien, hun kinderen kunnen er onder in de schaduw zitten en vele generaties lang zorgt die boom voor zuurstof en neemt hij CO2 op. De bladeren zetten zichzelf in de herfst om tot humus en uit de eikeltjes die na een aantal jaren aan de takken groeien, komen weer nieuwe bomen. Een zich alsmaar herhalend proces.

En legt die boom dan uiteindelijk na vele eeuwen het loodje, dan kunnen er weer meubels van het hout gemaakt worden. En de takken warmte geven bij het verbranden. Wat een enorme opbrengst van dat ene kleine eikeltje.

Bron: Google foto’s

Vergelijk dat eens met wat de mens kan. Met heel veel energie (en verontreiniging) een windmolen of zonnepaneel maken, voor een fractie van de energie die zo’n eik levert.

En wat levert de windmolen na krap een halve eeuw op….? Vooralsnog alleen maar problemen, want waar laten we die troep…

Nou weet ik dat ik appeltjes en peertjes aan het vergelijken ben, maar toch…!

Koffie

Posted on by
Bron: Facebook

Het lijkt bijna achterhaald om nog voor een kopje “gewone koffie” te kiezen. Koffie, zonder smaakje, zonder melk en zonder suiker. Maar graag wel mét een koekje erbij.

In de moderne koffiebars is de keuze enorm. Van espresso naar latte, extra latte, met of zonder smaakje. Soms zelfs van Weense koffie tot Irish Coffee, het is allemaal mogelijk.

Maar gelukkig, als de Ganzenpas koffie gaat drinken bij hun favoriete adres, weet de dame achter de balie het al. En komt ze ongevraagd met onze kopjes aan. En dat versgebakken koekje is nog nooit vergeten.

Bouwen

Posted on by

We kunnen naar de maan, bruggen, dammen en nog vele meer imposante dingen bouwen. Het is allemaal beslist erg indrukwekkend. Maar mensen denken vaak dat alleen zij de mooiste dingen kunnen maken. Technisch is er natuurlijk nu erg veel mogelijk en ook met de hoogte van gebouwen is zo te zien de grens nog niet bereikt.

Bron: Google foto’s / Naturalis

Wie kijkt naar de natuur, valt weer heel andere dingen op. Neem nou de wevervogels. Geen supermooi beestje, al is ie soms fraai geel. Hij lijkt een beetje op een mus en daar is hij ook een verre achterneef van. Maar hoe zo’n diertje zijn nest bouwt, daar kan ik stil van worden.

In Blijdorp heb ik ze meermalen aan de gang gezien. Met dunne grassprietjes en andere vezels bouwen ze een prachtig vaasvormig nest. Eindeloos geduldig worden de sprieten in en door het bouwsel gefrunnikt. En na al dat gepriegel en heen en weer steken ziet het nest er zo uit. Prachtig toch…?

Op You Tube zijn diverse filmpjes van de wevers te zien. Klik hier om een filmpje van Gaia Zoo in Kerkrade te starten.

Nep

Posted on by

Zo langzamerhand lijkt het erop dat we steeds vaker in een nep wereld komen te leven.

Bron: Google foto’s

We kunnen zitten op nep rotanstoelen, langs een nep grasveld, omzoomd door een nep plastic haag, waar kunstbloemen aan hangen.

Hebben we dorst dan kunnen we een mocktail (nep cocktail) of 0.0 (nep)biertje drinken, met daarbij een prikkertje met nep kaas of worst.

En krijgen we dan toch nog honger, dan halen we nep vlees of vis uit de verpakking, braden het in margarine (nep boter).

Het is nu ook al niet meer zeker of je wel of geen vrouw/man bent. Tja, als alles op z’n kop staat, vraag ik me soms af of we nog werkelijk bestaan…

Zoekgeraakt

Posted on by
Bron: Google foto’s /
beeldje uit de winkel van Lourdes

In 2019 gingen Leo en ik naar Londen. We maakten veel gebruik van het openbaar vervoer en gebruikten daarvoor een Oystercard.

Zo’n kaart is niet persoonlijk, dus leenden we hem uit aan zoon en schoondochter. Die gaven hem netjes terug en we borgen de kaarten op, voor volgend gebruik.

Nu staat er weer een reisje naar Londen gepland. Dus wilde ik die kaarten alvast opzoeken. Maar waar hadden we die nou opgeborgen….? We zochten in alle kasten, in boeken, in doosjes. Maar nee, niks.

Teneinde raad riep ik de Heilige Antonius aan. Dat was op 15 april 2023. Maar helaas, ook de Heilige kon ons niet helpen.

Die kaarten zijn en blijven onvindbaar. Dan maar nieuwe kaarten bestellen. Of geloviger worden ….