Toen wij in Londen waren, gingen we ook naar het Ragged School Museum. Wat ik me daar bij moest voorstellen wist ik natuurlijk nog niet. Maar het zou tonen hoe in de negentiende eeuw kinderen, die aan de rand van de samenleving stonden, toch naar school konden.
Het museum was gevestigd in een oud gebouw en had nog niet zo veel objecten te tonen. Maar misschien juist daardoor maakte het een diepe indruk op ons. Er hingen foto’s uit de tijd van de oprichter, Dr. Bernardo. Hij startte in 1877 met het onderwijs aan kinderen die in lompen en zonder schoenen langs de straten zwierven. Er was een klaslokaal uit die tijd, documenten en spullen die eigendom waren van Dr. Bernardo. De sfeer was zonder meer authentiek en je kon je zo in de tijd van toen wanen.
Het waren geen slechte kinderen, maar geboren in een gezin waar geen geld voor allerlei noodzakelijke dingen was. De buurt werd bewoond door mensen uit verschillende delen van Engeland, maar ook door immigranten.
Er waren nogal wat slechte woningen zonder ook maar de geringste vorm van hygiëne. Onderwijs was nog niet voor iedereen beschikbaar, alleen wie geld had kon zijn kinderen laten leren.
In de opleiding werd het accent gelegd op een vak leren, zodat later in het eigen onderhoud kon worden voorzien. Ook meisjes kregen toegang tot de school en leerden voor bediende of een betrekking in de huishouding. Sommige leerlingen gingen later emigreren en werden boer in Canada.
Het museum is een bezoek zeker waard. Al is het alleen al om een tegenwicht te geven voor het leven van nu, waar luxe en overdaad zo duidelijk aanwezig zijn.
Mooie inkijkje naar een minder mooie tijd. Idealisten deden veel goed werk, dat zie je maar weer.
Interessant!
Geweldig dat er mensen waren ( en nog steeds zijn) die idealistisch werk doen en met resultaat.
Ook nu zijn er schrijnende voorbeelden van armoede.
Al zal eenieder daar een eigen mening over hebben?
Vredelievende groet,
Dit zet ik op mijn ’to do list London’. We zouden in november gaan, maar dat gaat niet door.
Ik heb met interesse gekeken naar dat ABC op het bord. Als je toch zo moest leren schrijven…