Deze week een lied dat is geschreven door Willem Wilmink. Frank Groothof en Wieteke van Dort zingen “Tijd is geen lijn. En de muziek, ja natuurlijk, is van Harry Bannink.
Category Archives: Persoonlijk
Waar was tie nou…?
Vorig jaar wilden de Ganzen een nieuwe wandeling maken. Route uitgestippeld, afspraken gemaakt. Maar het ging niet door. Omdat in dat gebied de eikenprocessierups zou huizen. En daar wilden we niet aan bloot gesteld worden.
Dit jaar werd er een hele tijd niet in groepsverband gewandeld. Maar half Nederland trok in die tijd wel de wandelschoenen aan en liep van hort naar haar. De kranten stonden vol, maar over die akelige eikenprocessierups hebben we maar heel incidenteel gehoord. Nauwelijks mag ik wel zeggen.
En dat vind ik dan weer heel vreemd. Want als dat beestje jaren achtereen voor veel last zorgt, zouden die beesten dan in dit jaar ineens bijna weg zijn? Ik kan het nauwelijks geloven….!
Of waren we veel te veel bezig met dat nare C-virus? Werd daardoor alles overschaduwd? Wie het weet, mag het zeggen.
Deel dit op:
Lachen
Ernstige zaken brengen met een kwinkslag, dat is niet iedereen gegeven. Sommige mensen kunnen alleen maar dodelijk ernstig zijn. Sommige zaken zijn natuurlijk niet altijd om te lachen, maar een beetje humor houdt de boel aan de gang.
Zo moet ik heel vaak om de strip “Jan, Jans en de kinderen” lachen. Ik lees die strip meestal staande naast het bladenschap in de super. Even uitblazen en bijlezen na de boodschappen. Deze vond ik weer heerlijk humoristisch.
Jan wordt op de hak genomen door de geëmancipeerde vriendin van Jans. Het gaat over de boekenlijst voor het eindexamen van Karlijn. Hannah denkt dat Karlijn wel heel veel vrouwelijke schrijvers heeft gekozen. Maar nee, het zijn alleen mannen. Het valt Hannah zo te zien erg tegen. Jan daarentegen vat het helemaal, want “vrouwen schrijven niet zo veel bijzonders….”
Maar Karlijn heeft voornamelijk dunne boekjes gekozen, omdat je die snel doorgelezen hebt. En dan sluit Hannah de discussie af met de prachtige slogan “Mannen blijken dus helemaal niet zo veel inhoud te hebben”.
En daar moet ik dan heel erg om lachen. Neergesabeld met één meesterlijke opmerking 😉 😉
Deel dit op:
Muzikale maandag
“Dit maal een begin van de week in het Nederlands, met Rob de Nijs samen met Simone Kleinsma: “Zomaar van je houden”
Deel dit op:
Zo was het toen
In elk hotel krijg je tegenwoordig geen botervlootje meer bij het ontbijt, maar kleine voorverpakte plastic cupjes met boter of ander te smeren vet. Zo’n botervlootje is natuurlijk helemaal uit de tijd. Niet rendabel, zeer onhygiënisch….
Maar vroeger kon je ook al van die kleine porties boter kopen. En die rolden toen nog helemaal niet automatisch uit een machine.
Dat werd door vrouwen aan een soort van lopende band handmatig verpakt, kijk maar.
Zo te zien kregen ze een mooie vierkante klont, waar ze telkens een klein stukje van af sneden. En dan netjes inpakken in vetvrije papiertjes.
Ondertussen zal er wel heel wat afgekletst zijn. Toch wel gezelliger dan nu zo’n kille machine….
Deel dit op:
Rotzooi
Komt Marthy zo nu en dan op haar wandelingen in de Ardeche nog wel eens iets gezelligs en mooi vervallen tegen, hier is het meestal het tegenovergestelde. Dit is een foto van ergens in Rotterdam. Niet echt fraai, toch?
Ik begrijp niet dat mensen hun afgedankte spullen zo nonchalant op straat dumpen.
Het kan natuurlijk zijn dat de afspraken met de gemeente niet helemaal overeenkomen met jouw sloop- en renovatiewerken. Maar moet het dan zo?
Het zou een stuk schelen als we allemaal wat meer rekening met anderen zouden houden.
Deel dit op:
Pareltje
Ben Ali Bibi, een ontroerende tekst van Willem Wilmink, meesterlijk vertolkt door Joost Prinsen. En de muziek, ja natuurlijk, van Harry Bannink.
Deel dit op:
Angst
Steeds vaker zie ik de krant, Facebook of het TV-nieuws en denk ik “laat maar, ik hoef het niet te weten.”
We hebben naast de dagelijkse Corona-berichten de laatste tijd een heleboel andere angsttijdingen over ons heen gehad. Ik zag berichten dat Hondsdolheid steeds ernstiger vormen aan gaat nemen, dat de Legionella-besmettingen toenemen, dat we nu zo vaak te maken hebben met Sepsis (bloedvergiftiging). En net lees ik weer iets over een Westnijlvirus, dat door muggen wordt verspreid.
Nog elke dag krijgen we te horen hoeveel mensen besmet zijn met Corona. En al zijn niet alle testen even nauwkeurig, het wordt gebracht als een ijzeren en angstwekkende waarheid. En nergens kunnen we lezen hoe veel (of hoe weinig) mensen daadwerkelijk ziek zijn geworden. Je zou er vanzelf gammelig van worden.
Ik geloof heus wel dat het allemaal bestaat en dat je er op een slecht moment ziek van kunt worden. Dat we ten dode zijn opgeschreven. En dat laatste is natuurlijk ook waar, alleen WANNEER dat gebeuren weten we nog niet. Kunnen we in de tussentijd nou niet alle angst even uitbannen en weer gewoon een beetje opgewekt leven hebben?
Deel dit op:
Makkelijk
Als we in de loop van de middag afspraken hebben, vind ik het makkelijk om bij thuiskomst iets in de oven te kunnen schuiven. Niet al te ingewikkeld en toch lekker en gezond.
Vorige week maakte ik deze ovenschotel met spinazie en champignons.
Voor 2 personen:
400 gram verse spinazie
1 ui, gesnipperd
1 knoflookteen, geperst
250 gram champignons in plakjes
500 gram kruimige aardappelen
200 ml melk
1 ei
ca. 40 gram boter
peper, zout, nootmuskaat
2-3 eetlepels paneermeel
5-6 eetlepels geraspte kaas
Schil de aardappelen en kook ze gaar.
Maak er met de helft van de boter, de melk en het ei een luchtige
puree van.
Laat het restant van de boter in een grote pan smelten,
fruit de ui en knoflook aan tot het glazig is.
Voeg de
champignons toe en bak al omscheppend bruin en gaar. Kruid met peper
(en wat zout).
Voeg eventueel wat vocht toe (water of wijn) als
het te droog wordt.
Schep het champignonmengsel op een bord en bak daarna in dezelfde pan de spinazie. Laat goed slinken. Kruid de spinazie met peper, zout en wat nootmuskaat en bindt het met wat paneermeel. Je kunt de spinazie eventueel nog wat fijner maken. Ik doe dat altijd met de keukenschaar.
Vet een ovenschaal in, leg de spinazie
op de bodem. Verdeel daar de champignons over en strooi er 2-3 lepels
kaas over.
Verdeel daarover de aardappelpuree en strooi het
restant kaas erover.
Leg hierop wat kleine klontjes boter en bak
de schaal in de oven 35-45 minuten of totdat alles mooi goudbruin is
geworden.
EET SMAKELIJK!!
Dit recept kan aan persoonlijke wensen worden aangepast. Wie het niet helemaal vegetarisch wil maken, kan met de champignons wat blokjes ham of kip mee bakken. Oude, jonge of geitenkaas, net wat je zelf het lekkerst vindt.
En wil je het helemaal makkelijk hebben, neem je diepvriesspinazie 😉
Deel dit op:
Lekker stel
Kennen jullie die stelletjes die allebei hetzelfde dragen? Of in ieder geval hun kleding op elkaar hebben aangepast? Op Instagram kun je een Japans echtpaar vinden, dat zeer regelmatig foto’s plaatst. Dat zal wel elke dag overleggen zijn bij de kledingkast.
Hier komen die jacks of broeken meestal van de ANWB-shop en worden de mensen in die kleding ANWB-echtparen genoemd.
Maar nu kun je ook met je hond een setje vormen. Want bij Lidl zijn jacks in diverse kleuren te koop en daar bij passend een dekje voor je hond. Nou ja, ieder zijn smaak.
Wij hebben geen hond, dus we laten het aan ons voorbij gaan. Maar wie wil…!
