Workum

Workum heeft ons hart gestolen. Waarom we nou juist dit zo’n enig stadje vinden, kan ik niet goed verwoorden. Maar het heeft een speciale sfeer.
Het Jopie Huismanmuseum is weer open, het plein op de Markt is prachtig, maar vooral ook gezellig.

Het stadje ademt nog een beetje de grandeur van vroeger. Oude huisjes, vaak nog bijna in de oorspronkelijke vorm. We houden er van.

Omdat het zulk mooi weer was, konden we alle dagen ontbijten en dineren op het terras van het hotel. Dat terras loopt door in een tuin en stap je dan nog wat verder door, kom je bij een sloot met waterlelies. Daarachter ligt het weidse Friese landschap. Groene weiden, een maaiende boer, bomen, lucht en water.

Er staan wat bankjes, zodat de gasten kunnen genieten van de zons-ondergang en het gefluit van de vogels. Er is niet veel nodig om gelukkig te zijn.

Op stap

We hadden het al langer tevoren geregeld, ondanks de C-maatregelen. Maar gelukkig kwamen de versoepelingen net op tijd. Dus konden we gewoon logeren in “Hotel Wymerts” in Workum, kregen we ons ontbijt en diner aan tafel geserveerd. Alles dus prima geregeld! En dan het weer, dat zo uitbundig was. Heerlijk!

Even uitrusten bij een klein meertje

En wat deden we? We reden naar Gaasterland en wandelden in de omgeving van Oudemirum. Leo had een wandeling gezocht en het was heerlijk. Alleen die muggen. Zelden zo veel muggen gezien, gehoord en gevoeld. Het jeukt nog steeds hier en daar 😉

We reden daarna naar Slaet (Sloten). Vorig jaar zagen we alleen het kleine straatje, maar nu liepen we verder. Lunchten gezellig op een terrasje en wandelden op ons gemak door het mooie vestingstadje. Een pareltje en meerdere bezoeken zeker waard.

En net als in de andere 11-steden staat hier ook een fontein. Een stapeling van waterbekkens, met daar boven op een jongen, die een meisje op zijn schouders torst. Het zinnebeeldt het water, bron van alle leven en zo veel te vinden in Friesland, net als de kievit die het meisje in haar hand houdt. Lucy en Jorge Orta ontwierpen de fontein. Ik vond het een heel begrijpelijk beeld.

Workum

Al meteen bij aankomst in Workum kregen we een leuke stadswandeling van de hotelier. We besloten die voor de laatste dag te bewaren.

We liepen door de hoofdstraat met diverse mooie en heel oude huizen. Zonder twijfel is Workum een zeer welvarend stadje geweest, gezien de mooie geveltjes, gevelstenen en fraaie deuren.

Zo aan het eind van de middag was het licht prachtig en dus besluit ik met deze foto.

Ik vermoed dat we wel een keertje terug gaan om nog wat verder te kijken en misschien ook weer eens het Jopie Huisman Museum te bezoeken. Dat was nu -om bekende redenen- niet toegankelijk.

Nieuwe ervaring

Vorige week reden we via Hoorn en de Afsluitdijk naar Workum voor een paar nachtjes in Hotel Wymerts. Alles was al voor de C-maatregelen besproken en hoewel we hadden kunnen annuleren, besloten we toch te gaan.

En daar hebben we totaal geen spijt van gehad. Want we kregen een totaal nieuwe ervaring. Meteen bij aankomst hoorden we dat wij de enige gasten waren. Tja, we hadden al verwacht dat alles een beetje anders zou gaan.

Zo was het restaurant die avond gesloten. Maar ergens anders eten, kon niet vanwege die vermaledijde Corona. Geen probleem, bij de plaatselijke pizzeria haalden we twee pizza’s. En in het restaurant konden we een tafeltje uitzoeken, borden en bestek pakken en iets te drinken nemen.

Ook ons glaasje voor het eten hoefden we niet te missen. Alles stond keurig uitgestald en pak klaar.

De volgende dag geen ontbijtbuffet, maar een heerlijk ontbijt op maat. Het diner die avond zat in het arrangement. En daarbij werden we verrast met allerlei tapas, alles vers en heel lekker.

De laatste avond aten we ook in het hotel. Al de avond te voren hadden we een keuze van de menukaart gemaakt. En ook nu weer smaakte het eten voortreffelijk. Een kopje koffie met door de hotelier zelfgemaakte sinaasappellikeur erbij maakte ons diner helemaal af.

Het was een bijzondere ervaring, die we beslist niet wilden missen. Want wie heeft er nou een heel hotel voor zich alleen?

Wanneer we nog eens terug gaan naar Workum, gaan we zeker weer bij Hotel Wymerts slapen.