Triest

Ach, wat gezellig had het kunnen zijn, toen we afgelopen zondag een stukje gingen wandelen in Rotterdam. Pittig winterweer, zon, stralend blauwe lucht. Een geur van lente woei in onze neuzen.

Hoe graag hadden we nu, onze voeten verstopt onder een fleece dekentje, een warme chocomel gedronken, vergezeld van een fikse punt appeltaart. Maar niks van dat al. Alle gezellige tentjes dicht, geen terras, geen broodjeszaak, geen taart, geen warme chocomel, niks, nada.

In arren moede zochten we een bankje om onze boterhammetjes op te eten. En, hoe kan het anders, ging ons gesprek over de teloorgang van de horeca.

En het zal nog wel een tijdje duren. Ik begin er nou toch echt een beetje moedeloos van te worden.

Voorbij

Zo nu en dan zie ik op Facebook oude foto’s van Rotterdam voorbij komen. En zo ontdekte ik een plekje uit mijn jeugd. Een hoekje bij het schoolplein, met zo’n hekje erom. Daar kon je zo lekker koppetje duikelen. Gek, maar dat zie je nu bijna niet meer.

Bijna, want vorige week zag ik een meisje zo heerlijk rond de stang van een fietsnietje draaien. Hup, hup, in sneltreintempo draaide ze rond. Ik mocht een foto maken en dat liet ik me geen twee keer zeggen. Eigenlijk had ik het ook nog wel een keer willen doen, maar ja een “dame” van mijn leeftijd weet wel beter. Dat kan niet meer…. (zucht) 😉 Daar komen alleen maar ongelukken van.

Maar dat meisje had me toch een plezier. Toen ik weg liep hoorde ik haar lachen.

Recept

Minstens één maal per week eten wij ’s avonds soep. Makkelijke, lekkere en vooral voedzame soep. Ik heb een hele rij met recepten, maar vorige week ontdekte ik deze pindasoep van Karin Luiten.

Ik reageerde op Facebook dat deze soep gegarandeerd een keer op onze tafel zou komen. Of ik dat dan wilde bewijzen, met een foto! Nou, bij deze dus, Karin 😉 Ook Leo vond de soep heerlijk en rangschikte het recept onder de “herhaalrecept”.

Karin Luiten’s pindasoep met rijst
Voor 4 personen:
175 g pindakaas (= ½ pot à 350 g)
300 g (zoete) aardappel
150 g sperziebonen
200 ml kokosmelk
200 g rijst
4 eieren
1 liter groentebouillon
2 volle eetlepel tomatenpuree
1 grote ui
1 knoflookteen
1 rode peper
4 cm verse gember
3 lente-uitjes
1 limoen
4 eetlepel seroendeng (liefst van de toko)
scheutje plantaardige olie
zout & peper uit de molen

Snipper de ui, knoflook, rode peper en gember. Fruit zachtjes 5 minuten in wat olie in een (braad)pan. Voeg de tomatenpuree toe en bak even mee. Snij intussen de geschilde zoete aardappel in dobbelsteentjes, de sperziebonen in kleine stukjes. Doe de kokosmelk, (liefst hete) bouillon en pindakaas erbij en roer glad terwijl de boel aan de kook komt. Doe dan de groentestukjes erbij en laat onder een deksel ± 20 minuten zachtjes sudderen tot de groente gaar is. Kook intussen de rijst en eieren gaar en snij de lente-ui in ringetjes. Breng de soep op smaak met zout, peper en een kneep limoensap. Schep in 4 kommen, leg in elk twee halve eieren, bestrooi met lente-ui en seroendeng. Geef de rijst er in een tweede kommetje apart bij.

TIPS van Karin:
• Garneer eens met taugé, wat bladselderij of koriander. Geen rode peper? Lepeltje sambal.

Dit recept kopieerde ik van de site Koken met Karin.

Winkelen

In ons winkelcentrum zit een modewinkel. Met keurige kleding, echt kwaliteit wat ze leveren. Ik heb er wel eens wat gekocht, maar ik ging er ook vaak zo maar even kijken.

Nu is de zaak natuurlijk gesloten. En een webwinkel is er niet en krijg je ook niet zo snel van de grond. Maar voor alles is een oplossing te vinden. Kijk, alle poppen in de etalage hebben een nummer gekregen. En alle kleding is netjes geprijsd en voorzien van de beschikbare maten.

Zie je nu iets leuks, dan bestel je het per e-mail. Simpel en slim bedacht.

Zo zie je maar, je kunt op vele manieren creatief zijn. Handel is en blijft toch handel.

The Restaurant

Voorlopig zijn wij elke avond wel onder de pannen, want we kijken naar de Netflix-serie “The Restaurant”. Een Zweedse serie over -hoe kan het anders- een restaurant in Stockholm, het Djurgårdskällaren.

De eerste serie begint in 1945, op de dag dat het vrede wordt in Zweden en volgt de familie die het restaurant al lange jaren leidt. We zien hoe de familieleden verzeild raken in allerlei situaties. Hoe moeder Helga de touwtjes in handen heeft en haar kinderen Gustaf, Peter en Nina probeert te sturen. Er wordt geruzied, lief gehad en de een zit de ander soms dwars. Situaties worden verkeerd begrepen, niet goed besproken of er wordt iets verzwegen dan wel iets te veel verteld. Dat alles tegen het decor van een mooi maar wat gedateerd restaurant.

Er zijn in totaal 3 series van 10 x een uur met een mooie cast, goeie sfeer en prima acteerwerk. Wij hebben voorlopig de eerste weken geen zorg over de avondklok 😉

Belofte

De wereld kan op z’n kop staan, er mag van alles gebeuren, veranderen of verdwijnen.

Maar er is één ding wat nooit verandert. En dat is de natuur. Wat voor malle strapatsen we ook uithalen, hoe onmogelijk het ook lijkt en wat er ook gezegd of geschreven mag worden. De aarde blijft doordraaien en elke dag gaat de zon op.

En elk jaar wordt het ook weer lente. Vroeg of laat, of het warm is of koud. Ineens staan er sneeuwklokjes te bloeien in de tuin, steken narcissen hun kopjes boven de aarde.

Dat is en blijft altijd zo en dat is altijd weer hoopvol.

Vakantie

Al maanden geleden boekten we een huisje in Drenthe. Hopend op sneeuw en vrieskou en tintel blauwe luchten, kregen we grijs, naar en vies weer.

Maar het huisje is warm, gezellig en onze voorraad boeken, puzzels en ander amusement is groot. Comfortabel in onze joggingbroek en warm vest kan ons de regen niet deren.

Het is stil, ongelofelijk stil. Zo nu en dan lopen wat mensen langs, gewapend met paraplu of ingepakt in regenkleding. Op weg naar of net terug van de supermarkt. Vogels pikken wat in het gras en de wind raast door de bomen.

Geen spectaculaire dingen gebeuren er zo’n dag. De tijd gaat traag maar onmiskenbaar voorbij. Leven in slow motion…. voor één dag is dat geen bezwaar.