In Enkhuizen ontdekte ik deze krans aan een deur. Uit de verte leek het iets voor een bruiloft, maar van dichtbij was het iets heel anders. En past dit hartje ook niet prachtig in de “bordjesserie” van Bettie? |
 Zo’n cadeau moet je wel aan iedereen laten zien.Lief toch? |
Category Archives: Gedichten
Gedicht
| CourgettesCourgettes, uien, een pompoen de aardbeiplantjes schieten uit een laagstamboompje vol met fruit en veel tomaten, maar nog groen de bonen rijp reeds voor de pluk ik kuier door de tuin en kijk valt mij ook onverhoeds op hoe © bert deben |
Dit gedicht van Bert Deben won de 3e prijs op de Poëziemiddag te Hillegom op 3 november |
Deel dit op:
Nostalgie
Deze foto vond ik via Facebook op de pagina van Waar in Rotterdam. Daar worden regelmatig foto’s ge-uploaded van Rotterdam natuurlijk (ja hehe). En dit is een foto uit 1956, dus van lang geleden. Ik heb deze foto al eens eerder geplaatst, ook in een stukje dat ik nostalgie noemde.
Het is de Van Lennepstraat in Rotterdam-West waar ik als kind woonde. Ik herken de waterstokerij van de Hefbrug, waar ik verrassingszakjes kocht en mijn moeder grote emmers warm water haalde op wasdag. Er is de poort naar het gymlokaal van de lagere school en verderop zie ik een winkel van Vermeyde. Gek, nu ik zit te typen zie ik mezelf weer de granieten stoep van die winkel opstappen, ruik ik de geur van melk, kaas en koffie. Ik kwam er niet zo vaak, want mijn ouders waren bevriend met de kruidenier op de hoek van de Bilderdijkstraat en kochten daar dus ook hun boodschappen. Maar voor speciale dingen stuurde mijn moeder me naar Vermeyde toe.
Foto’s in die jaren waren nogal zeldzaam, je verschoot niet zomaar een rolletje. Maar juist daarom zijn het tijdmachines, die je zo weer terug naar je jeugd sturen.
Deel dit op:
Keuzes
Kijkers van de laatste Zomergasten van 2013 (met Wouter Bos) zullen het gedicht zeker herkennen.
Ik zocht en vond de originele tekst en een mooie vertaling van Ans Bouter. Voor wie het nog niet kende of om nog eens over te lezen:
| The road not taken | Niet ingeslagen |
| Two roads diverged in a yellow wood, And sorry I could not travel both And be one traveler, long I stood And looked down one as far as I could To where it bent in the undergrowth; |
Een splitsing in een goudgeel woud Helaas kon ik één weg slechts gaan Alleen op pad zijnd en benauwd Keek ik zelfs tot in ’t kreupelhout Om maar de juiste in te slaan |
| Then took the other, as just as fair, And having perhaps the better claim, Because it was grassy and wanted wear; Though as for the passing there Had worn them really about the same, |
Nam toch die andere, net zo mooi En nu ik hem op waarde schat Deed hij door ’t gras een goede gooi Zo zocht ik naar een warm pleidooi Voor wat ik net gekozen had |
| And both that morning equally lay In leaves no step had trodden black. Oh, I kept the first for another day! Yet knowing how way leads on to way, I doubted if I should ever come back. |
’t Gebladerte op beide lag Er nog niet platgetreden bij Die andere inslaan op een dag Als ik daar nu eens kans toe zag Maar kiezen maakt ons minder vrij |
| I shall be telling this with a sigh Somewhere ages and ages hence: Two roads diverged in a wood, and I- I took the one less traveled by, And that has made all the difference. |
En later zal ik zeggen dat Nadat ik zuchten heb geslaakt Ik toen die ene weg betrad Het nog niet platgetreden pad En dat dat veel heeft uitgemaakt |
| Robert Frost (1874-1963) | Robert Frost (1874-1963) Vertaling: Ans Bouter |
Deel dit op:
Gedicht
Dit gedicht was gedrukt op het tafellaken bij het Dichtersontbijt in Deventer, enkele weken geleden.
| NIEUWE PROCEDURE Om in deze vriendenkring opgenomen te worden hoef je geen formulieren in te vullen, zoals: “Kijkt u scheel? Ruist uw hart? Is uw huid oranje, groen of allebei – in dat geval in welk patroon? Nee, wij vragen heel gewoon: “Mag ik even? En zelfs als u het niet wilt sluiten wij u in ons hartAnneke Buys |
 Anneke Buys schrijft niet alleen gedichten, maar maakt ook beelden. Zie ook haar website: http://annekebuys.nl |
Deel dit op:
Boekenmarkt
Al een tijdje vinden we dat we nu wel boeken genoeg hebben. Wat heet, er kunnen zelfs wel wat weg, naar de kringloop, naar een tweedehandsmarkt of zo.
Maar ja, dan loop op de boekenmarkt in Deventer en dan ga je voor de bijl. Gelukkig hielden we ons in en bleef het bij twee boeken en een ontbrekend stripboek. Maar toch…..
Maar zeg nou zelf, dit kon ik toch niet laten liggen. Een plekje voor zo’n klein boekje is er altijd wel! En wat voor een boekje…. met 53 mini-plaatjes van mijn favoriet Hiroshige, met minikopieën van houtsnedes en haiku’s over de plaatsen langs de Tokaido en ook nog eens Japans gebonden. Geweldig toch?
Deel dit op:
Georges Moustaki
Steeds meer idolen uit mijn jeugd zijn er niet meer. Nu is ook Georges Moustaki er niet meer.
Nog even een filmpje met één van zijn mooiste chansons:
Deel dit op:
Rode rozen
Hier worden nogregelmatig vinylplaten gedraaid en dit nummer van Hildergard Knef heb ik altijd prachtig gevonden en het blijft boeien:
Deel dit op:
Afscheid
Hoe ouder je wordt, hoe meer mensen je ontvallen. En elk afscheid heeft zijn eigen sfeer. Deze week moesten wij afscheid nemen van een lieve oud-collega en bij een van de toespraken werd een gedicht van Jan Prins geciteerd.
Zoekend naar de tekst op internet, kwam ik dit filmpje tegen van Frits Bom, die er zijn eigen interpretatie aan gaf. Een pure liefdesverklaring aan Rotterdam, die mijn collega vast ook had gewaardeerd:
Deel dit op:
Parijs ontwaakt
Maar “Paris s’éveille” klinkt voor mijn gevoel veel mooier. Het is jeugdsentiment, maar ook nu vind ik het nog steeds leuk:
