Een paar weken geleden zaten er ineens twee eenden in ons vijvertje. Als eerste kwam mevrouw Eend poolshoogte nemen. Ze zwom wat rond, proefde van het water en even later kwam meneer er ook bij.
Aan de ene kant is het wel leuk, maar ja… die vijver is niet echt groot, hooguit 80 x 150 cm. Weinig leefruimte voor twee eenden. Ze bekeken alles uit en te na, gingen even op de kant, snuffelden tussen onze planten. Maar uiteindelijk vlogen ze weg en zochten hun heil toch in groter water.
Category Archives: Rotterdam
Thee
Frisdrank is mij al jaren veel te zoet. Maar drinken moet en altijd maar water is ook zo saai. ’s Morgens drinken Leo en ik een flinke pot koffie leeg, maar verder op de dag kan ons dat niet zo bekoren. Dus drinken we ’s middags een flinke pot thee. En dan heb ik graag rooibos thee. De “Rooibos Spicy Chai” van Simon Levelt vinden we erg lekker. Thuis heb ik een grote glazen theepot van Ikea. Die is handig, ziet er goed uit maar voor de rest valt er niks over te zeggen.
Maar vorige week in Het Theehuis in Arboretum Trompenburg zag ik wel heel bijzondere potten. Of ze handig zijn, weet ik nog niet zo net. Ze staan er ook voor sier. Maar grappig zijn ze zeker. En die met het konijntje zou ik eigenlijk wel heel graag op mijn paastafel willen 😉
Deel dit op:
Huizen
Toen ik deze week naar het Arboretum ging, namen we een voor mij onbekende weg. Gewoontegetrouw lopen wij altijd vrijwel dezelfde route, maar nu kwam ik in heel andere straten. We liepen langs fraaie villa’s, want het is daar een zeer deftige buurt. Wie vroeger geld had, liet zich daar een huis bouwen. En ook toen wilde men vooral niet hetzelfde als de buurman, dus elk huis is weer anders. Deze huizen vielen me vooral op door de namen die zij droegen. Geen idee wie ze gebouwd had, maar… even snuffelen op het grote internet en kijk, dit las ik er over in Wikipedia:
Wagnerhof
In 1904 kocht de ondernemer in koek- en suikerwaren Johannes Eckhardt Dulfer de Villa Nuova aan de Vijverlaan, die beschikte over een uitgestrekte tuin. Hij doopte het huis om in Villa Wagner naar zijn held de Duitse componist Richard Wagner en liet op het terrein rond een uitloper van de vijver tien dubbele herenhuizen bouwen die hij vernoemde naar Wagneropera’s en figuren daaruit: Tannhäuser, Lohengrin, Wotan, Walküre, Rheingold, Siegfried, Parsifal, Tristan, Isolde en Rienzi. De namen staan in gouden Art Nouveau-letters onder de dakrand op de witgepleisterde gevels.”
Die suikerwerken en banket moeten wel heel lucratief zijn geweest, want het terrein is behoorlijk groot. Binnenkort ga ik er nog eens heen om wat meer te fotograferen. Natuurlijk zoek ik ook nog even verder of ik er iets meer over te weten kan komen, want ik vind dit wel intrigerend. Dus wie weet, binnenkort vervolg….. 😉
Deel dit op:
Wandelen
Gisteren was het weliswaar wat kouder en niet zo zonnig, maar wel prima wandelweer. Dat kwam mooi uit, want De Ganzenpas had afgesproken naar Arboretum Trompenburg te gaan.
Andere mensen, andere wegen. En zo liep ik opeens een heel andere weg vanaf het metrostation naar de ingang. En zag ik een voor mij totaal onbekend stukje van Rotterdam. Maar dat bewaar ik tot een volgend blog.
Eigenlijk is er geen moment waarop je kunt zeggen “de tuin is nu op z’n mooist”. Er is altijd wel wat bijzonders te zien. Maar met al het tere ontluikende groen, de bollen en lentebloeiers die kleur geven en niet te vergeten de camelia’s en rododendrons die bloeien, is het nu wel erg aantrekkelijk lopen daar. Pa en moe Nijlgans hielden hun kroost goed in de gaten. Nel wees ons her en der op heel bijzondere bomen en struiken. Kortom een zeer geslaagde wandeling.
(klik op een foto om te vergroten)
-
- Moe Nijlangs en kroost
-
- Stachyurus (staartaar)
-
- Kievietsbloemen
-
- ontluikende Gunnera
-
- De Ganzenpas
-
- Camelia
-
- Camelia
-
- Leucojum (Lenteklokje)
-
- Forsythia
Als kers op de taart lunchten we met elkaar in Het Theehuis, zodat we even konden uitrusten en verkwikt weer op huis aangingen.
Deel dit op:
Is dit er ook een?
Ja, een echt huisje kan ik het natuurlijk niet noemen, meer een kastje. Maar er zat beslist iets van elektriciteit in, daar op de Westzeedijk in Rotterdam. En iemand had de moeite genomen om er iets leuks van te maken en er een tekst op te zetten. In ieder geval dus iemand die de zaak een beetje wilde opfleuren. En of dit nou valt in de categorie “trafohuisje” dat weet ik echt niet. Ik denk eigenlijk van niet. Doet dat er toe? Welnee…! Ik kwam er langs en mijn oog viel er op.
Deel dit op:
Muurschildering
Er is abstracte kunt en figuratieve. Abstract kan mooi zijn, maar of ik de bedoeling van de kunstenaar altijd snap is een tweede.
Bij figuratieve kunst kun je tenminste zien wat de kunstenaar bedoelde. Cor Kraat laat in deze muurschildering niks aan het toeval over. Hij schilderde schilderijlijsten, in een lijst en dan ook nog eens boven een winkel waar ze lijsten verkopen. Nou zeg nou zelf, duidelijker kan het niet 😉
En telkens als ik hier langs loop moet ik er om lachen.
Deel dit op:
Handig….?
Tja, er zal we
l belangstelling voor zijn, maar erg logisch vind ik het niet. Want als je nou een rondrit door een (vreemde) stad gaat maken, dan kijk je toch vooral naar alles wat er te zien is. Er is een audiotour bij, dus dan heb je toch geen wifi nodig?
Maar goed, u vraagt en wij zorgen er voor, zal men hier gedacht hebben. Zaken zijn zaken tenslotte!
Deel dit op:
Foodtruck
Ze horen inmiddels bij het straatbeeld, de foodtrucks. Auto’s die zijn ingericht als snackbar of koffiezaakje. Meestal met jonge mensen achter de bar, vrolijk en gezellig. Een paar stoeltjes en een tafeltje erbij en klaar is je instant restaurantje.
Deze foodtruck zagen we een paar weken geleden op het Willemsplein, langs de Maas in Rotterdam. Ik herkende hem van een artikeltje uit de krant. Die auto was al een flink aantal jaren oud, zou eigenlijk helemaal niet in Rotterdam mogen rijden, te vervuilend. Maar nee, dat lijkt misschien zo, maar de werkelijkheid is anders. Deze oude Citroën rijdt helemaal elektrisch. 
Vieze motor er uit en schone elektromotor erin. Nou ja zo eenvoudig zal het niet geweest zijn. Heel wat passen, meten en sleutelen is er aan vooraf gegaan.
Hij staat op een typisch Rotterdams plekje, vlak bij de afvaart van Spido en Waterbus. Slim gekozen! En zo te verrijden naar een feestje of festival.
Wij dronken er van een heerlijk bakkie koffie in de voorjaarszon.
Deel dit op:
Voorjaar
Van een winterdip heb ik geen last, maar echt vrolijk word ik niet van regenachtig en somber weer. Maar dit jaar was er niet zo veel te klagen, al waren er nare grauwe dagen. Laten we die maar gauw vergeten en genieten van alles wat de natuur ons nu zo maar op een presenteerblaadje aanbiedt.
Prettig weekend! Geniet van alles wat er zoal te zien is.
Deel dit op:
Trafo-huisje
Steeds vaker zie je in Rotterdam beschilderde trafo-huisjes. en dat ziet er vaak heel vrolijk uit. Niks meer grijsgroen, maar gezellige kleurtjes en leuke voorstellingen.
Deze foto nam ik in Rotterdam-Kralingen, waar de Avenue Concordia kruist met de Lusthofstraat. In het voorjaar staat het hier altijd vol met krokussen en die staan ook op het huisje.
